Bokt.nl

Koper schreef:

Paardenponyx schreef:

Precies.. ik denk dat ik zo’n emotionele prei ben als jij. Ik zie vanaf de grond heel veel potentie in haar. Ze is geen kwaad dier, ik denk dat er veel meer aan de hand is met haar. Misschien ben ik ook een beetje naïf daarin en verberg ik de consequenties die er kunnen gaan gebeuren. Hele gemixte gevoelens allemaal.

Ik heb jullie advies opgevolgd en laat volgende week een professional komen. Die is gespecialiseerd in probleempaarden onder het zadel als in gedrag. Zij wist zeker mij meer te kunnen vertellen dus dat wil ik even afwachten. Zij gaat mij adviseren wat ik het beste kan doen nadat zij zelf het paard heeft bekeken en getest. Handelaar is inmiddels op de hoogte.

Bedankt voor al jullie adviezen en steun (vooral voor diegene die vriendelijk en beleefd blijven). Ik had niet gedacht dat ik zoveel waardevolle dingen zou horen en dat deze topic zo uitgebreid zou worden. Bedankt voor vele van jullie voor de mentale support ook! Dat doet me goed.

Okee Weet je, mijn eerste paard was wat je noemt een karakterpaard. Hij was heel intelligent en had een opperbest zelfbeeld. En hij was niet alleen een stuk sterker dan de mensen, maar helaas voor mij en andere mensen was hij daar bij zijn vorige eigenaar ook achter gekomen. Hij maakte er gewoon niet zijn probleem van dat ik aan de voet van een nogal steile leercurve stond toen ik aan het avontuur met hem begon. Onze eerste buitenrit samen ging voor een deel in passage

Ik ben nooit bang voor hem geweest. Hij was nooit gemeen, bokken had niet veel om het lijf en steigeren heeft hij maar één keer gedaan onder het zadel. Zijn tactiek was bit beetgrijpen en rennen, liefst vlak langs paaltjes of bomen zodat ik bezig was met mijn knieën heel houden en minder tijd een aandacht had voor paard besturen of remmen. En dat was niet leuk.

Ik heb van alles geprobeerd. Paten en peuten er bij (wat voor een deel bijdroeg aan de oplossing). Andere bitten (waar hij alleen maar nog harder van ging rennen), instructie (die vond dat ik hem er doorheen moest rijden).

Vooral in het begin vond ik dat het allemaal maar moest werken op de manier die ik geleerd had. Ik was nogal koppig, en mijn paard ook, maar elke dag kreeg ik een nieuwe kans. Hij was geen beginnerspaard, en voor de half-gevorderde die ik toen was was hij best veel paard. Niet qua maat of sportpotentie maar zeker wel qua persoonlijkheid en zelfbewustzijn.

Pas na een paar jaar was ik zo ver dat ik snapte dat je voor samenwerken twee partijen nodig hebt. En dat zijn inbreng daar net zo belangrijk voor was als de mijne. We hadden geschikte instructie gevonden. We brachten veel tijd samen door. We gingen samen op pad. Een makkelijk buitenrijpaard is het nooit geworden, en ik moest ook echt niets van hem vragen als ik fysiek niet helemaal top was. Maar op zulke dagen zorgde hij voor mij: als ik hem naar de wei bracht stond hij stil wanneer ik wankelde en liep pas verder als ik weer mee kon lopen. En eenmaal in de wei deed hij nadat ik het touw los had geklikt uit voorzorg eerst een stapje naar achteren voordat hij zich omdraaide en bokkend weggaloppeerde. Hij was heel lief. Maar echt heel lief. En ook zorgzaam, vooral naar mijn pony maar ook naar mij. Maar hij gaf het niet cadeau. Lees voor de beeldvorming even het citaat in mijn profiel. Als hij iemand niet mocht sleurde hij zo iemand rustig in het rond. Af en toe kreeg ik de vraag of hij nog hengst was. Maar hij heeft ook mensen die bang waren geworden weer aan het rijden gekregen. En hij heeft als allervoorbeeldigst manegepaard een buitenritje gemaakt met een vriendin van mij die één keer eerder op een paard had gezeten. Toen ze wat begon te wiebelen in draf ging hij weer stappen. Hoe meer je vond dat je wat kon hoe meer hij in "o ja joh? Ik ben heel benieuwd, laat maar zien"-modus ging. De littekens van die eerste paar jaren heb ik nog op mijn lijf staan maar ik ben ook heel blij met alles wat ik van hem geleerd heb. Hij heeft mij veranderd, en ik mis hem elke dag.

Dus TS als je dit paard houdt wens ik je heel veel sterkte en bovenal wijsheid, gevoel en bescheidenheid toe. Bereid je voor om te falen. Vaak. Motiveer jezelf om daarvan te leren. Een braaf buitenrijpaard zal het denk ik niet zomaar worden. Maar wie weet vind je samen met dit paard wel iets waarvan je nu nog niet weet dat je het zoekt

elineAbby123 schreef:

Iedereen blijft maar zeggen dat de handelaar geen projectpaarden moet verkopen etc. Maar feit blijft dat TS daar twee x heel prettig gereden heeft en dus in die zin denk ik niet opgelicht is. Zij dacht ook toen een goede koop te hebben, anders was ze er niet aan begonnen.

Ben heel benieuwd TS wat de professional eventueel kan vertellen. Hou je ons op de hoogte?

Elisa2 schreef:

Ik denk gewoon eerder dat zo,n handelaar een veel handigere ruiter is of in dienst heeft.

TS, klinkt als een hele goede oplossing zo. Ik ben benieuwd wat er uit gaat komen. Goed bezig!

elineAbby123 schreef:

Hele schappe oplossing denk ik zo. Zorg wel dat je je eigen veiligheid in acht houdt!

pateeke schreef:

Fijn dat het zo opgelost kan worden TS. Succes met de training.

anjali schreef:

Je hebt een goede beslissing genomen. Dat je bang geworden bent is heel logisch. Dat gaat wel over als je nu even alleen met heel brave paarden omgaat.