evilginger schreef:Ik zit met een enorm dilemma.. ik ben van nature een ruiter die met te lange teugel rijd, te los om een goed contact te hebben. Ik voel het contact wel, maar kan hierdoor mijn paard niet voldoende ondersteunen.
Mhhh, tja...
Ik roep altijd dat ik rijd met drie gram contact. (Geen idee hoe zwaar het echt is, maar 'licht' is het streven.)
Vrijwel het enige dat ik wil is voelen wat er in de mond gebeurt. En af en toe eens een teugelhulpje.
Ik vraag mij dus af wat er fout was aan jouw 'oude' manier van rijden.
Als je de mond van het dier voelt is dat genoeg.
"Het dier ondersteunen" - tja, wat is daarvan precies de bedoeling?
Ik ben begonnen mijn jonkie destijds te leren om in verticale balans te lopen.
Daarin moet je je dier begeleiden, maar het doel is dat het dier sterke 'buik'spieren ontwikkelt en mij dus tot op hoge leeftijd met plezier kan dragen - en ook dat gaat prima met die drie gram.
Citaat:
Nu gaf mijn instructrice de tip om mijn teugels korter te nemen. Dit hielp fantastisch in de ondersteuning.
... wat precies is dan het doel in deze ondersteuning?
(Please mind: een paard heeft hals en hoofd nodig om zijn balans te vinden en te houden. En een paard dragen is niet mijn plan.)
Citaat:
Nu is hij sinds gisteren halverwege de les beginnen protesteren en vandaag nog erger, met wegloopgedrag waarbij mijn zit geen effect had. (...) Maar het lijkt alsof hij bij het minste contact zijn mond opendoet.
Jammer, want dit wil je niet.
Citaat:
Doordat ik mijn teugels nu al strakker heb als anders, heb ik het idee dat ik hem enorm stoor in zijn mond, en dat daarvan mogelijk ook het protest komt.
... dat is een mogelijkheid.
Let wel: storen zou een gebrek aan een onafhankelijke zit van jouw kant kunnen zijn,
maar als gezegd: als je een paard met kortere teugels in een andere houding 'dwingt', zal het dier dat dwingen sowieso als storend ervaren.
(Een leuk voordeel van verticale balans is, dat zodra het dier het begint te snappen, het het paard ook echt iets oplevert: stevigheid, en daarmee mentale rust.)