Sonja schreef:
Wat ook kan helpen: laat je instructeur (zoals jij prettig vindt) aangeven wat er fout is, maar praat ZELF hardop de oplossing erbij terwijl je die ook uitvoert.
Dit is idd wel een goede tip, dat maakt mij ook bewuster van hetgeen waar ik mee bezig ben en mijn instructeur/trice kan er elk moment op inspringen als mijn gedachten een verkeerde beslissing nemen!
Sonja schreef:Overigens vind ik je benadering negatief: hoor jij dan in de les alleen wat er fout gaat? Gelukkig werkt mijn instructeur vooral aan NOG BETER maken
dat klinkt heel anders
Hij geeft mij geen les, hij zegt alleen wat hij ziet (bijvoorbeeld wanneer ik te ver naar voren zit of wanneer SB te schuin is oid) Hij zegt dat duidelijk, maar niet op een negatieve manier, hij heeft het beste met ons voor en is op wedstrijd bijna net zo blij als ik als het vervolgens goed gegaan is
stefje schreef:Ik heb zelf dat ik geen 'half' les kan hebben, zo van alleen wat aanwijzingen. Ik wil of les, of niet = zelf rijden. Jij bent blijkbaar juist wel van de 'halve' lessen, dus alleen aanwijzigen. Ga eens bij jezelf te rade: kun je tegen kritiek? is het niet onbewust dat je vindt dat het anders moet?
Of het is anders, bijvoorbeeld dat je geen commando's zonder meer kan uitvoeren maar moet begrijpen waarom. Een goede instructeur kan je ook uitleggen waarom je iets gevraagd wordt te doen, waarom dat op dat moment goed is. Een beetje alsof het niet voor het eggie is, omdat je zelf niet hebt geconstateerd dat iets nodig is, maar het je gezegd wordt het uit te voeren. Bedenk dan, vertrouw erop dat je instructeur het juiste zegt, voer het uit en bedenk tijdens of daarna waarom het het juiste was.
Ik kan heel goed tegen kritiek, dat is zeker het probleem niet....
Het probleem is alleen dat zodra ik les heb er gewoon een knop om gaat en ik blokkeer
Ik heb vorig jaar een aantal maanden bij Rien van der Schaft gewerkt, waar ik elke dag les kreeg..... Als er iemand is in wie ik de volste vertrouwen heb kwa rijden, is hij het wel!!! Maar toch ging het fout (door mijn eigen stomme ik)....
Ik heb drie maanden lang een stakend paard onder mijn kont gehad, zo erg dat ze zelfs een keer omhoog is gegaan en achterover geklapt (wat totaal niet in de aard van mijn paard zit, want ik heb werkelijkwaar een superfijn dier, maar het kwam puur door mijn blokkering)...
Ik heb in die tijd véél gepraat met Rien en zijn vrouw, we hebben alles geprobeert, ook idd alles met uitleg, vragen en noem maar op, maar niks hielp....
Sindsdien heb ik nog een paar andere instructeurs gehad, maar ondertussen was er met mijn paard geen land meer te bezuilen. Elke keer als ik les had blokkeerde ik, dus werd het alleen maar erger....
De laatste paar maanden voor de bevalling heb ik geen les meer gehad en besefte ik pas hoe een fijn paard ik heb...
Vervolgens heb ik haar 6 maanden niet gereden (ivm haar dracht en mijn studie) en nu heb ik er dus pas 2 keer weer opgezeten en wil graag met een schone lei beginnen, maar ik weet dus niet zo goed hoe...
Daarbij komt ook dat ik gewoon doodbangs ben geworden om te gaan lessen.....
Ik besef wel dat ik niet zonder lessen kan....... ik zal met een volgende instructeur/trice mijn probleem bespreken en ik hoop dat wij er dan samen uit kunnen komen, want dit is echt waardeloos!
Bedankt allemaal voor de tips