Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 3 van de 4 [ 78 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3, 4  Volgende
Plaats een nieuw onderwerp

Bestaat de ideale manege?

 
Profiel   

Knikmops57 schreef
Van angst leer je niets. Op deze manier wordt het ponyrijden alleen maar ontmoedigd. Zulke jonge kinderen horen alleen maar plezier te hebben en leren hoe ze leuk en respectvol met dieren moeten omgaan, dus meer een spelletjes element. Het echte rijden komt later wel.


Dat is ook een beetje kort door de bocht.
Leren omgaan met emoties is essentieel als kind. Angst of teleurstelling hoort daar ook bij.
"Als het kind maar gelukkig is" en het vermijden van ongemak is geen heel realistisch wereldbeeld.

Spelenderwijs, aansluitend op de beleving van het kind, dat absoluut! En daar hoort angst best eens bij. Hoe de omgeving daarmee omgaat is wel bepalend. En ook hoe de ervaring is als je na een paar tranen toch dat enge doet en het lukt.

Edit/toevoeging: het is natuurlijk wel belangrijk dat de motivatie en wil er nog steeds is om te paardrijden. Alleen maar angst hebben en geen liefhebberij meer zal niet werken.
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 16:53 



 

Kelly_ann schreef
Knikmops57 schreef
Van angst leer je niets. Op deze manier wordt het ponyrijden alleen maar ontmoedigd. Zulke jonge kinderen horen alleen maar plezier te hebben en leren hoe ze leuk en respectvol met dieren moeten omgaan, dus meer een spelletjes element. Het echte rijden komt later wel.


Dat is ook een beetje kort door de bocht.
Leren omgaan met emoties is essentieel als kind. Angst of teleurstelling hoort daar ook bij.
"Als het kind maar gelukkig is" en het vermijden van ongemak is geen heel realistisch wereldbeeld.

Spelenderwijs, aansluitend op de beleving van het kind, dat absoluut! En daar hoort angst best eens bij. Hoe de omgeving daarmee omgaat is wel bepalend. En ook hoe de ervaring is als je na een paar tranen toch dat enge doet en het lukt.

Edit/toevoeging: het is natuurlijk wel belangrijk dat de motivatie en wil er nog steeds is om te paardrijden. Alleen maar angst hebben en geen liefhebberij meer zal niet werken.
Daarnaast kun je imo ook niet verwachten dat alles in zo'n les wordt aangepast aan dat ene kind dat bang is, zo zit de wereld ook niet in elkaar. Andere kinderen willen misschien ook wel op haar favoriete pony rijden en ook het rijden van de niet-zo-doodbrave pony's hoort er imo bij. Daarnaast, wat is een 'moeilijke pony'? Wij hadden op de manege genoeg rotzakjes, maar ook pony's die als moeilijk werden bestempeld doordat ze bijvoorbeeld gewoon in een hoek gingen stilstaan of van de hoefslag af gingen. Je valt er niet vanaf, maar je zit wel even te klungelen als kleine turf, en ook dat hoort erbij. :D Als je alleen maar spelletjes wilt doen met de pony en wilt leren hoe ze respectvol met dieren om moeten gaan, is een manegeles misschien gewoonweg niet de juiste plek.

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 17:40 



 
Profiel   

Ook ik vind 7 jaar nog erg jong voor echt les.
Misschien vind je dochter andere dingen doen met de pony en meer spelenderwijs te werk gaan wel leuk.
Ik was ouder toen ik leerde rijden, 10. Toen ik nog op de manege reed (en nu nog steeds) deed ik niets wat ik niet durfde. Ik verlegde wel grenzen, maar als ik op gegeven moment niet durfde galopperen of zo, dan deed ik dat ook niet, ongeacht wat de lesgever zei. Kreeg ik enkel een pony waar ik niet op durfde? Dan reed ik liever niet.
Ik ben inmiddels volwassen, heb meer dan 20 jaar ervaring, maar ik werk nog steeds enkel met paarden die ik vertrouw. Zo zijn er paarden van vrienden die ik wel eens verzorg of laat lopen, maar ik ga er niet mee rijden, ook niet als de eigenaar erbij is. Dat zijn daarom geen ‘stoute’ paarden, maar ze zijn voor mij te onvoorspelbaar en de klik is er niet voldoende.
Je kan echter moeilijk van een 7 jarige verwachten dat die er op die manier mee omgaat. Omgaan met emoties zoals angst, weten wat je wel en niet kan, zien hoe je stapje voor stapje je grenzen kan verleggen en waar die liggen, leer je gaandeweg en wordt op jonge leeftijd vooral extern gestuurd.
Ofwel ga je op zoek naar een lesgever in wiens manier van lesgeven je je wel kan vinden. Ofwel laat je je dochter bij deze lesgever rijden, leg je je neer bij haar instructie en help je je dochter omgaan met haar angsten. Ofwel laat je je dochter (voorlopig) stoppen met rijden.

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 17:44 



 
Profiel   

Mkango schreef
Daarnaast kun je imo ook niet verwachten dat alles in zo'n les wordt aangepast aan dat ene kind dat bang is, zo zit de wereld ook niet in elkaar.


Maar vaak is dit niet zo en kan er heel veel juist wel. Maar dat is ook echt iets waar de kwaliteit (en ervaring en opleiding, maar ook interesse) van instructeurs van belang is. Ik heb veel goede instructeurs getroffen die dit eigenlijk best goed konden - het kan.
(Ik heb ook instructeurs gehad die dit minder konden, maar daar reed ik meestal niet zo lang.)

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 18:19 



 

Shadow0 schreef
Mkango schreef
Daarnaast kun je imo ook niet verwachten dat alles in zo'n les wordt aangepast aan dat ene kind dat bang is, zo zit de wereld ook niet in elkaar.


Maar vaak is dit niet zo en kan er heel veel juist wel. Maar dat is ook echt iets waar de kwaliteit (en ervaring en opleiding, maar ook interesse) van instructeurs van belang is. Ik heb veel goede instructeurs getroffen die dit eigenlijk best goed konden - het kan.
(Ik heb ook instructeurs gehad die dit minder konden, maar daar reed ik meestal niet zo lang.)
Het kan. In een groep tieners of volwassenen die een stuk zelfstandiger kunnen rijden dan kinderen van <10.

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 18:24 



 
Profiel   

Lieser schreef
Tja, er zijn veel maneges waar kinderen van 7 nog helemaal niet op les mogen. Dat is niet voor niets. Pony's zijn nou eenmaal geen robots, en ook brave pony's kunnen bokken of schrikken. Ik zou wachten tot je dochter ouder is en groter/sterker is. Of voorlopig alleen privélesjes aan de longe regelen. Natuurlijk zijn er 7-jarigen die overal op weg rijden, maar jouw dochter is er daar blijkbaar niet een van. Dus waarom forceren?

Dat lijkt mij ook een hele goede

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 18:26 



 
Profiel   

Ik ken er zat die als kind alleen maar huilend op ponylief zaten en waarbij dat later helemaal goedkwam..
Niet elk kind is direct een super dappere ruiter.

Een andere instructrice of de afspraak dat ze op een brave pony mag zou ik wel willen. Gewoon omdat je ook niet naast je angst nog een andere trigger hoeft te hebben.

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 18:29 



 
Profiel   

Ach na je tweede post denk ik wat is de meerwaarde daar te blijven rijden? Om uberhaupt haar te leren paardrijden.

Zoek eens een andere hobby/sport, waar liggen haar interesses? Misschien houdt ze veel meer van bv ballet, een teamsport, scouting, gym,judo. Zet haar eens op wat proeflessen en kijk hoe blij ze daar misschien van wordt.

En hoezo kan er thuis niet met de pony gereden worden? Staat die pony alleen? Als ze graag eens wilt rijden kan het toch ook kort op het erf/bij huis een stukje stappen, samen en dan de pony vasthouden? Gewoon in stap, lekker vooraf mooi maken met vlechtjes, samen borstelen etc. Verliest ze haar interesses dan is dat toch ook niet erg? Kijk vooral naar het kind. Heeft ze plezier dan moet dat voorop staan. Kinderen moeten al zoveel kunnen dat juist even lekker fijn een hobby/sport hebben die ze echt leuk vindt toch ook belangrijk is?

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 18:37 



 
Profiel   

Mkango schreef
Het kan. In een groep tieners of volwassenen die een stuk zelfstandiger kunnen rijden dan kinderen van <10.


Het kan ook bij kinderlessen, als je dat zou willen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 18:45 



 
Profiel   

Ik heb heel veel kinderen leren paardrijden. Vanaf een jaar of 6. Hebben ze daar voldoende motoriek voor? Nee, zeker niet. Maar goed, dat is niet de discussie. Ze kunnen het prima leren, het duurt alleen vaak net even wat langer.

De enige ervaring die ik heb, dat kids die echt bang zijn en gepusht worden, op een gegeven moment kappen met rijden. Ik was niet zo moeilijk met bange kids denk ik. Als je vandaag even niet wil galopperen, gaan we eerst kijken of er een manier is waarop je wél durft te galopperen. Wil je graag dat ik de pony vasthoud en meerent? Dan doen we dat (ik heb heel wat rondjes door de bak gerend met kleine galopperende pony's naast me :+ ) Durf je op een andere pony wel? Dan gaan we kijken of we die volgende week kunnen pakken. Durf je achter iemand anders aan? Dan gaan jullie samen eventjes in galop. Wil je alleen? Dan kan de rest best even wachten. Maar wil je echt niet? Dan parkeer je je pony maar in het midden en wacht je even tot de rest wel heeft gegaloppeerd. En doe je daarna weer vrolijk mee. Helemaal prima, plezier van de kids staat voorop in een les, en als ze moeten huilen heeft niemand er wat aan.

Ze moeten, vooral op die leeftijd, op hun eigen tempo vertrouwen opdoen, en een schop onder de kont helpt daar in 9 v/d 10 gevallen niet bij. Heel, heel soms pakte ik ook zo door, en dan was het vaak wel klaar. Maar daar moet je de kids echt even voor kennen.

TS: kies voor het plezier van je kind, en grijp in. Voor ze straks niet meer durft. Hoe is de manege eigenaresse? Ik zou het daar ook even aankaarten. Misschien is er een andere les met een andere instructrice waar ze in kan.

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 18:52 



 
Profiel   

Ben het wel met Prugelpiet eens. Ze zijn nog zo jong met 7, ondanks hun angst los te laten dat een pony af en toe iets onverwachts kan doen, kan de interesse er zeker wel zijn. Mijn dochters waren net zo, maar hadden een eigen pony. Wij hebben de ruimte aan huis en zo zijn we aan een eerste shetlander ooit begonnen, alleen het rijden vonden ze toch best spannend, het gevoel een pony wat onverwachts kan doen. Les waarbij gepusht wordt, past hen dan ook niet. Ik ben het wel eens met dat wij vroeger niet zoveel tegengas gaven wellicht, maar denk dat daardoor meer kinderen geluidloos afhaakten, die het met een andere aanpak wellicht uiteindelijk wel heel leuk hadden gevonden. Die angst was er vast wel bij sommige kinderen, alleen gaven ze het niet zo makkelijk aan als nu, die kinderen verdwenen dan vanzelf. Andere mentaliteit, maar wat is beter? Mijn kinderen hebben leren rijden op hun tempo, soms even niet gereden, dan wel weer fanatiek. Met name aan huis veel met de pony's gespeeld, geknuffeld en gepoetst. Soms een les met alleen wat stap en draf op een brave pony, op hun tempo. Ruiters met enorm veel lef zullen het nooit worden, maar wat genieten ze inmiddels en wat fanatiek zijn ze nu met 12 en 14. Nog steeds eigen pony, andere pony's vind de jongste altijd even weer eng en wennen, maar goed, dat mag, heb ik ook zeker wel, stap niet overal meer op. Van meiden die heel voorzichtig waren, zijn het nu meiden die fanatiek springen, willen crossen en zonder zadel rond galopperen en met handen los springen. En het belangrijkste, ze hebben er super veel plezier in, staan op met paarden en gaan er mee naar bed. Les van een instructrice die angst onzin vind en ze gepusht zou hebben, dan waren ze ongetwijfeld afgehaakt. Voor iedereen een andere aanpak, maar kies die aanpak die het beste bij jouw dochter past. Misschien lessen boeken bij een andere instructrice, desnoods prive lessen waarbij je die ene hele brave pony vraagt zodat ze kan groeien in haar angst overwinnen. Maar voor velen die hier aangeven dat het misschien niet de sport voor haar is, dat hadden ze ook van mijn dochters kunnen zeggen, tuurlijk is iets proberen en doorzetten altijd goed, maar er is nog een midden gebied daarin, dat gaat uiteindelijk vaak prima met een instructrice die ze wel kan motiveren dat te doen en haar angst helpt overwinnen op een voor haar positieve manier. Dan groeien ze vaak best wel en wie weet, zijn ze straks ook super fanatiek!

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 19:20 



 
Profiel   

Prugelpiet: dat klinkt gewoon fijn, en dat zijn al een boel mogelijkheden die je noemt. En wat er ook gebeurt in dat soort lessen (is mijn ervaring in elk geval) is dat het ook veel normaler wordt dat niet iedereen altijd hetzelfde doet, zonder dat het voelt als uitzondering of buitengesloten worden. Zeker als je dat ook goed benoemt. Soms krijgt iemand wat meer tijd, soms moet je even op elkaar wachten, en dat is ook prima.

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 20:01 



 
Profiel   

Mkango en Kelly ben het volledig eens met jullie

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 20:23 



 
Profiel   

Citaat
Moeilijk. Ik snap je dilemma, ik snap dat het moeilijk moet zijn je kind te zien huilen.

Ik had het er toevallig afgelopen donderdag nog over met 3 vriendinnen/stalgenoten. Over wie waar en hoe heeft leren rijden, hoe dat er destijds aan toeging.

Wij hadden het ook over lesgevers die je over je grens heen pushen - en dat we daar vandaag allemaal heel blij om zijn. Dat we anders nooit "verder" waren gekomen dan wanneer de angst "nee" zegt. Maar - wij waren toen wel ouder. Ikzelf was een jaar of 12.
Ik heb het ook gehad hoor - een kloppend hart voor de galop er aan kwam, een knoop in de maag als ik het paard voor me niet zomaar mocht volgen maar naar de andere kant moest afbuigen, stress omdat ik een moeilijk paard (of pony) kreeg, ... Maar: als je dan niet gepusht wordt, geraak je idd niet verder.

Gesteld dat dit soort zaken (voorste paard naar links, jij naar rechts) toch lukt: prima.

Gesteld dat de zenuwen zo hoog oplopen dat het niet lukt : direct stoppen.

'Pushen' kan aanmoediging zijn, 'probeer maar, ik denk dat je het kan...!'.
Pushen kan ook dwingen zijn: 'je moet, omdat ik het zeg'.

Je kunt groeien door de aanmoedigende variant, maar niet door de dwingende variant.

En huilen is, zoals sommigen zeiden, niet om te chanteren, he.
Maar gewoon omdat het te veel is.

Zucht, paardrijden heeft een militaire erfenis, maar overdrijven is ook een kunst.
Recruten kregen eerst gigantisch veel zitles (oersaai, maar erg nuttig)
en we praten over knullen van 18.

Om een meiske van zeven zonder de gedregen zitles te behandelen als een recruut: %)

Citaat
Als een pony die met zijn hoofd schud, al angstaanjagend genoeg is om te gaan zitten huilen

... schudden als in: hoofd neerwaarts doen is een serieus risico op vallen. (Ik heb ooit een juf met haar op de tanden horen beweren 'dat je het hoofd omhoog moest houden'. Geen paardenkennis, kennelijk. Ga je trekken, leg je het af, zeker als je geen vaardigheden hebt mbt bekkenkanteling en ondertussen je schouders ontspannen.)
... en vallen hoeft niet erg te zijn, maar zo klinkt de sfeer niet.

Citaat
En je dochter zal idd tegen moeilijkere pony's aanlopen - of tegen een makkelijke pony die eens een mindere dag heeft, of ergens van schrikt, ... Dan is het niet de bedoeling dat ze bevriest of begint te huilen oid, dan moet ze instinctief kunnen reageren.

%) :%

Bevriezen : DAT is instinctief reageren.
(Je hebt het waarschijnlijk over het goed inoefenen van nuttige vaardigheden die je niet eens benoemt.)

En och, het zal best waar zijn 'dat een levend dier een keer zijn dag niet heeft, dat er moeilijke paarden zijn, dat je met allerlei types paard /pony moet leren omgaan'.

Alleen : deze waarheden als koeien zijn nul argumenten.

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-01-22 20:49 



 
Profiel   

Janneke2 schreef
Citaat
Moeilijk. Ik snap je dilemma, ik snap dat het moeilijk moet zijn je kind te zien huilen.

Ik had het er toevallig afgelopen donderdag nog over met 3 vriendinnen/stalgenoten. Over wie waar en hoe heeft leren rijden, hoe dat er destijds aan toeging.

Wij hadden het ook over lesgevers die je over je grens heen pushen - en dat we daar vandaag allemaal heel blij om zijn. Dat we anders nooit "verder" waren gekomen dan wanneer de angst "nee" zegt. Maar - wij waren toen wel ouder. Ikzelf was een jaar of 12.
Ik heb het ook gehad hoor - een kloppend hart voor de galop er aan kwam, een knoop in de maag als ik het paard voor me niet zomaar mocht volgen maar naar de andere kant moest afbuigen, stress omdat ik een moeilijk paard (of pony) kreeg, ... Maar: als je dan niet gepusht wordt, geraak je idd niet verder.

Gesteld dat dit soort zaken (voorste paard naar links, jij naar rechts) toch lukt: prima.

Gesteld dat de zenuwen zo hoog oplopen dat het niet lukt : direct stoppen.

'Pushen' kan aanmoediging zijn, 'probeer maar, ik denk dat je het kan...!'.
Pushen kan ook dwingen zijn: 'je moet, omdat ik het zeg'.

Je kunt groeien door de aanmoedigende variant, maar niet door de dwingende variant.

En huilen is, zoals sommigen zeiden, niet om te chanteren, he.
Maar gewoon omdat het te veel is.

Zucht, paardrijden heeft een militaire erfenis, maar overdrijven is ook een kunst.
Recruten kregen eerst gigantisch veel zitles (oersaai, maar erg nuttig)
en we praten over knullen van 18.

Om een meiske van zeven zonder de gedregen zitles te behandelen als een recruut: %)

Citaat
Als een pony die met zijn hoofd schud, al angstaanjagend genoeg is om te gaan zitten huilen

... schudden als in: hoofd neerwaarts doen is een serieus risico op vallen. (Ik heb ooit een juf met haar op de tanden horen beweren 'dat je het hoofd omhoog moest houden'. Geen paardenkennis, kennelijk. Ga je trekken, leg je het af, zeker als je geen vaardigheden hebt mbt bekkenkanteling en ondertussen je schouders ontspannen.)
... en vallen hoeft niet erg te zijn, maar zo klinkt de sfeer niet.

Citaat
En je dochter zal idd tegen moeilijkere pony's aanlopen - of tegen een makkelijke pony die eens een mindere dag heeft, of ergens van schrikt, ... Dan is het niet de bedoeling dat ze bevriest of begint te huilen oid, dan moet ze instinctief kunnen reageren.

%) :%

Bevriezen : DAT is instinctief reageren.
(Je hebt het waarschijnlijk over het goed inoefenen van nuttige vaardigheden die je niet eens benoemt.)

En och, het zal best waar zijn 'dat een levend dier een keer zijn dag niet heeft, dat er moeilijke paarden zijn, dat je met allerlei types paard /pony moet leren omgaan'.

Alleen : deze waarheden als koeien zijn nul argumenten.


Als de zenuwen idd ZO hoog oplopen, lijkt het mij ook beter om idd te stoppen met rijden. Eender welke leeftijd je dan hebt. Maar anderzijds moedig ik het aan om niet te snel op te geven... De ene pakt dat zus aan, de ander zo. Als zus niet werkt, moet je mss een lesgever zoeken die het zo aanpakt. Dat kan helpen.

Misschien dat er idd beter eerst intensief op zitles geoefend kan worden. Dat zou waarschijnlijk beter zijn voor het zelfvertrouwen van het kind, waardoor het minder snel zal paniekeren, en daardoor ook minder snel zal huilen en het gevoel zal hebben "ik kan/durf niet".

Ik zou zelf nooit "het hoofd omhoog houden" van mijn paard als zij haar hoofd schudt, dat slaat echt nergens op.
Maar... ik vind het nog steeds geen reden om te huilen.

Als de reactie instinctief bevriezen is, ligt dat aan de angst en de spanning. Waaraan die liggen, weet ik niet - ik ken het kind in kwestie niet. Is het angst voor de pony zelf? Angst om te vallen? Faalangst in het algemeen?Indien val-angst, zie mijn eerdere opmerking over intensieve zitles, dat kan dat verminderen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 24-01-22 21:13 



 
Profiel   

LWDaisy schreef
Als de zenuwen idd ZO hoog oplopen, lijkt het mij ook beter om idd te stoppen met rijden.


Nee, waarom zo bepalend voor anderen? Waarom niet een beetje begrip, zodat kinderen wel kunnen blijven rijden?

Het probleem wordt nu helemaal bij het kind gelegd waar iets fout mee zou zijn dat gefixt moet worden (of niet, maar dan niet rijden.) Waarom zou de instructeur het niet een beetje anders aan kunnen pakken? Hier in het topic staan al voorbeelden genoeg dat het ook anders kan. En volgens mij is dat voor de instructeur zelf ook nog eens veel fijner dan onaardig en niet meevoelend zijn.

Ik vind dat er veel te snel gewezen wordt naar wat er allemaal in een kind veranderd moet worden, terwijl er toch meer dan genoeg dingen zijn die gewoon anders kunnen. Meestal kun je met een beetje aandacht voor de situatie heel veel bereiken. En ondertussen leren kinderen ook op hun eigen tempo met dat soort dingen omgaan en met de bijbehorende gevoelens, maar krijgen ze niet het gevoel dat ze meteen afgeschreven worden omdat ze niet in het plaatje passen. (Dat is namelijk best een rotgevoel.)

Geef mensen en zeker kinderen kansen om te groeien, in plaats van ze over hindernissen te dwingen (of af te wijzen.)

Link naar dit berichtGeplaatst: 24-01-22 21:51 



 
Profiel   

Dank voor de inzichten.

Ondertussen had ik ook les en daar ons ‘probleem’ aangekaart bij 2 andere mama’s die ook in mijn les rijden.
Ene mama wist te vertellen dat haar dochter van 10 daarom enkele jaren niet meer gereden had en nu, met dat ze wat groter is, het wel terug gaat, andere mama heeft 2 dochtertjes die in een uurtje later laten, bij de hele beginners, die hebben ook onze juf en daar hadden ze nu voor het eerst alleen galop gedaan.
Dus leek me die les mss wel een leuk alternatief, dan is alles relax voor haar omdat er nergens geen druk op ligt, eerst nagevraagd aan haar( met ook de mededeling dat ik niet wist of er plek was, er zijn altijd Max 8 kindjes per les), en zag ze helemaal zitten, daarna nagevraagd op de stal en er was een kindje gestopt en dus een plekje vrij. Dochter lief heel enthousiast (want tijdens een kennismakingsdag vorige grote vakantie had ze die juf ook al eens en vond ze een toen ook al leuk). Dus op hoop van zegen dat dit dan een oplossing kan zijn voor dit jaar en dan zien we volgend jaar wel weer! Dank voor het meedenken!

Link naar dit berichtGeplaatst: 26-01-22 09:32 



 
Profiel   

Wat fijn! Dat je dochter maar weer veel plezier mag hebben.

Link naar dit berichtGeplaatst: 26-01-22 11:59 



 
Profiel   

Zelf geef ik ook les en het kan best lastig zijn als 1 leerling de groep ophoudt omdat ze niet verder wil of durft. Natuurlijk kan het een keertje gebeuren, maar is het vaker dan vraag ik toch wel of paardrijden op dit moment de juiste sport is.

Vroeger heb ik het idee konden kinderen wat meer hebben. Tegenwoordig vind ik dat er veel drama gemaakt kan worden om weinig. Zo had ik laatst iemand die stap al te hard vond. Kwam uit de privélessen. Is daar weer even terug. Of er glijdt iemand af en ze schreeuwen de hele boel bij elkaar. En dan is er (gelukkig) niets aan de hand. Soms vraag ik mij af of dat ook een deel te maken kan hebben dat er kinderen zijn die haast niet meer buiten spelen. En daardoor minder gewend zijn.

Maar zo is natuurlijk voor alles een reden. En even een stapje terug doen kan zeker geen kwaad.

Link naar dit berichtGeplaatst: 30-01-22 17:36 



 
Profiel   

Ik denk eigenlijk dat het juist goed is als lesgevers naar zichzelf kijken als ze het idee hebben dat iemand een les ophoudt. Want dat hoeft binnen helemaal niet aan de orde te zijn.

Bij buitenritten speelt dit wel. Als iemand niet durft te galopperen of het wordt gevaarlijk, dan kan de hele groep niet galopperen en dat is lastig en maakt voor de andere ruiters ook uit. Maar in de bak hoef je daar niet zoveel last van te hebben en daar kun je mee omgaan. Hier in het topic staan genoeg tips. En bij jonge kinderen vind ik dat je die plicht ook echt hebt om dat te kunnen, in plaats van snel te zeggen dat een kind maar beter 'een stapje terug' moet doen. Ik vind dat mensen het veel te makkelijk vinden om kinderen uit te sluiten en dat is echt iets wat lesgevers van kinderen zichzelf aan mogen trekken.

Link naar dit berichtGeplaatst: 30-01-22 17:44 



 

Ik heb bij een kleinschalige stal altijd geholpen en gereden. Hier werden in groepjes van Max 4 les gegeven aan kinderen. Hier hielp ik ook altijd bij. Ze mocht zichzelf toen nog geen instructie noemen, dus het werd coaching. Ik zou zoeken naar zoiets. Eventueel iemand die zelf kinderen heeft en der eigen kinderen les geeft. Dan zit het pedagogisch altijd goed. Als een kind het eng vond. Ging je gwn vast of gingen we er naast rennen. De les groepjes deden alles zelf waardoor je dus ook met alle kinderen een hechte groep kreeg. Ze hielpen elkaar altijd waardoor ik ook echt les begon te geven. Veel van geleerd. En wanneer en kind iets eng vind vraag je waarom hoe het kan en wat zij wel durven. En dan ga je stapje voor stapje naar van zie je wel dit is helemaal niet eng.

Ik zou echt specifiek zoiets zoeken, voor jezelf en je dochter is dat veel prettiger vanwege angst en onzekerheid.

Link naar dit berichtGeplaatst: 30-01-22 18:17 



 
Profiel   

Shadow0 schreef
Ik denk eigenlijk dat het juist goed is als lesgevers naar zichzelf kijken als ze het idee hebben dat iemand een les ophoudt. Want dat hoeft binnen helemaal niet aan de orde te zijn.

Bij buitenritten speelt dit wel. Als iemand niet durft te galopperen of het wordt gevaarlijk, dan kan de hele groep niet galopperen en dat is lastig en maakt voor de andere ruiters ook uit. Maar in de bak hoef je daar niet zoveel last van te hebben en daar kun je mee omgaan. Hier in het topic staan genoeg tips. En bij jonge kinderen vind ik dat je die plicht ook echt hebt om dat te kunnen, in plaats van snel te zeggen dat een kind maar beter 'een stapje terug' moet doen. Ik vind dat mensen het veel te makkelijk vinden om kinderen uit te sluiten en dat is echt iets wat lesgevers van kinderen zichzelf aan mogen trekken.


Natuurlijk is het belangrijk om rekening te houden met verschillen binnen een les.
Bijvoorbeeld: beginnersgroep mag van mij prima een rondje in galop, om de beurt. Als je wil loop ik met je mee en/of houd ik de pony vast. Als je niet in galop wil, ook prima, doen we een rondje in draf.

Máár het is wel zo dat echt grote verschillen binnen een groep onhandig kunnen zijn. Los van dat het voor een instructeur simpeler is als iedereen ongeveer hetzelfde kan, voelt het voor de kinderen die altijd minder kunnen/durven dan de rest ook niet altijd lekker. Het is nou eenmaal niet per se goed voor je zelfvertrouwen als de rest allerlei dingen kan die jij niet kan.

Het is zeker je taak als instructeur om te benadrukken dat je voor je lol rijdt, dat als je dingen echt niet durft, je ze niet hoeft te doen en dat het helemaal prima is om op je eigen tempo te groeien. Dat betekent echter niet dat kinderen er niks van merken als ze een stuk minder vertrouwen en/of kunde hebben dan lesgenootjes.
Zeker als het eigenlijk m.n. gaat om gebrek aan zelfvertrouwen, kan het soms erg prettig zijn om een tijdje in een groep te rijden waar je een van de betere ruiters bent.

Link naar dit berichtGeplaatst: 30-01-22 18:57 



 
Profiel   

C_estmoi schreef
Máár het is wel zo dat echt grote verschillen binnen een groep onhandig kunnen zijn. Los van dat het voor een instructeur simpeler is als iedereen ongeveer hetzelfde kan, voelt het voor de kinderen die altijd minder kunnen/durven dan de rest ook niet altijd lekker.


Dat is nou precies wat ik eigenlijk niet zie aan lessen die makkelijk om kunnen gaan met verschillen in de groep. Hoe normaler het is om in de lessen ruimte te geven aan die verschillen, hoe minder het naar of buitengesloten voelt. Als je altijd iedereen achter elkaar laat galopperen, nooit individuele aandacht geeft en 1 ruiter in het midden moet staan omdat ze niet mee kan doen, dan kan een ruiter zich buitengesloten en apart gezet voelen. (Dit is dan alsnog niet altijd zo trouwens!)

Maar als je het normaal maakt in de les dat je een boel dingen samen doet maar dat het ook kan verschillen, dan wordt dat ook veel normaler gevonden. En dat kan dus zijn omdat iemand iets niet durft, maar ook omdat het juist leuk is om een nieuwe uitdaging aan te gaan, omdat een bepaalde pony iets niet zo goed kan, een ruiter zich niet zo fit voelt.

Citaat
Het is zeker je taak als instructeur om te benadrukken dat je voor je lol rijdt, dat als je dingen echt niet durft, je ze niet hoeft te doen en dat het helemaal prima is om op je eigen tempo te groeien.


Maar dit is dus vaak niet wat er echt onder ligt. Dit wat jij nu schrijft is bijna altijd het excuus wat voorafgaat aan een afwijzing. Groeien in eigen tempo - maar vooral niet hier, of wellicht helemaal niet op het paard.
En kinderen voelen echt wel dat dat ook een afwijzing is, dat ze niet welkom zijn. Dat effect is vaak nog veel groter als een instructeur (of andere volwassene van belang) dat bepaalt, dan als ze zelf niet altijd aansluiten bij de les.

En in uitzonderlijke situaties kan het echt niet anders. Maar het wordt veel te snel als normaal gezien - en dan hoopt men dat iemand anders het wel oplost, in plaats van te kijken naar wat je zelf kunt doen om een leuke en aansluitende plek te zijn voor alle kinderen in je les.

Citaat
Zeker als het eigenlijk m.n. gaat om gebrek aan zelfvertrouwen, kan het soms erg prettig zijn om een tijdje in een groep te rijden waar je een van de betere ruiters bent.


Juist bij paardrijden hangt dat er nogal vanaf en is het soms niet waar. Want de spanning komt vaak (en in elk geval in de situatie van de TS) van de interactie met de pony, en hier dus van de situatie met de juf, niet per se met de oefeningen in de les. Een ander niveau van de les lost dat niet automatisch op. (En soms werkt het zelfs tegen je, als je als 'betere' ruiter in de groep automatisch op de lastigere pony's wordt gezet omdat er zoveel andere ruiters ook nog de steun van de braafste pony's nodig hebben.)

Link naar dit berichtGeplaatst: 30-01-22 19:46 



 
Profiel   

AnnemiekvM schreef
Zelf geef ik ook les en het kan best lastig zijn als 1 leerling de groep ophoudt omdat ze niet verder wil of durft. Natuurlijk kan het een keertje gebeuren, maar is het vaker dan vraag ik toch wel of paardrijden op dit moment de juiste sport is.

Aangezien de dochter van TS graag wil rijden, is paardrijden 'de sport voor haar'.
(Een moeilijke sport, na vijftig jaar blijf je bijleren....)
Citaat
Vroeger heb ik het idee konden kinderen wat meer hebben. Tegenwoordig vind ik dat er veel drama gemaakt kan worden om weinig. Zo had ik laatst iemand die stap al te hard vond. Kwam uit de privélessen. Is daar weer even terug. Of er glijdt iemand af en ze schreeuwen de hele boel bij elkaar. En dan is er (gelukkig) niets aan de hand. Soms vraag ik mij af of dat ook een deel te maken kan hebben dat er kinderen zijn die haast niet meer buiten spelen. En daardoor minder gewend zijn.


Ik zou idd wensen dat heel veel kinderen veel meer buiten speelden.

Maar ik vind het ingewikkeld om te lezen "dat iemand er af kukuelde en een keel opzette 'terwijl er niets aan de hand was'".
Uiteraard was er wel iets aan de hand, al waren er geen gebroken botten.

Geef de kinderen les die je vandaag voor je neus hebt, eis niet dat ze de kinderen zijn zoals jij (en ik) ze hebben willen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 30-01-22 20:52 



 
Profiel   

@ Janneke
Met hard brullen bedoel ik dat ze eerder lijken te schrikken en heftig reageren.
Waar je voorheen je broek afklopte, moet je nu vaak heel wat meer doen om de kinderen weer vrolijk aan het rijden te krijgen. Wees niet bang, ik eis niet zomaar iets hoor. Maar probeer wel te relativeren. Het moet wel leuk blijven voor iedereen.
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 30-01-22 21:00 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 3 van de 4 [ 78 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3, 4  Volgende
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen