Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
_Penotti schreef:Dat is ook lastig Sjong.
Ik zal dan toch de tip geven niet voor een net ingereden paard te gaan.
En ook niet een ouder dier waarvan al bij geschreven staat niet voor beginner of sensibel karakter of van dat soort mooie omschrijvingen. Meestal is dat de nette variant van omschrijven
Heel gemeen gezegd, hoe het op de manege ook heet aan benamingen, in eigen paarden land is dat bijna altijd beginner. (en nee dat is geen neer kijken voor wie dat er in leest)
(ik als ervaren ruiter maar inmiddels weer ouder, ga ook al niet meer kijken naar zo'n paard, terwijl ik het best zou kunnen, maar niet meer wil)
Ik zou eerder wat minder goed praten over wat je kind kan dan zeggen wat ze allemaal wel al kan.
Een (te) braaf paard kan bij leren en samen groeien in de combinatie.
Bij een minder braaf paard is dat moeilijk voor de ruiter en niet de eerste die het plezier gaat verliezen in het rijden.
Maar ik zou gaan kijken bijvoorbeeld 1 van 8/10 jaar die al wedstrijden heeft gelopen. Al bosritten heeft gemaakt enz. waarvan ook word gezegd dat hij braaf is.
Dan zou ik daar vaker gaan kijken dan 1 keer.
Vraag ook of je een buitenrit mag maken, vraag ook of ze met de trailer mee gaan naar een andere omgeving.
dat mag je best vragen, het is geen auto, maar een dier en dat moet klikken.
Een verkoper die achter zijn paard staat, staat dat toe
En als het lukt is een proeftijd helemaal mooi, maar helaas is dat niet standaard.
En laat altijd!!! Klinisch keuren door je eigen dierenarts.
Sjong schreef:_Penotti schreef:Dat is ook lastig Sjong.
Ik zal dan toch de tip geven niet voor een net ingereden paard te gaan.
En ook niet een ouder dier waarvan al bij geschreven staat niet voor beginner of sensibel karakter of van dat soort mooie omschrijvingen. Meestal is dat de nette variant van omschrijven
Heel gemeen gezegd, hoe het op de manege ook heet aan benamingen, in eigen paarden land is dat bijna altijd beginner. (en nee dat is geen neer kijken voor wie dat er in leest)
(ik als ervaren ruiter maar inmiddels weer ouder, ga ook al niet meer kijken naar zo'n paard, terwijl ik het best zou kunnen, maar niet meer wil)
Ik zou eerder wat minder goed praten over wat je kind kan dan zeggen wat ze allemaal wel al kan.
Een (te) braaf paard kan bij leren en samen groeien in de combinatie.
Bij een minder braaf paard is dat moeilijk voor de ruiter en niet de eerste die het plezier gaat verliezen in het rijden.
Maar ik zou gaan kijken bijvoorbeeld 1 van 8/10 jaar die al wedstrijden heeft gelopen. Al bosritten heeft gemaakt enz. waarvan ook word gezegd dat hij braaf is.
Dan zou ik daar vaker gaan kijken dan 1 keer.
Vraag ook of je een buitenrit mag maken, vraag ook of ze met de trailer mee gaan naar een andere omgeving.
dat mag je best vragen, het is geen auto, maar een dier en dat moet klikken.
Een verkoper die achter zijn paard staat, staat dat toe
En als het lukt is een proeftijd helemaal mooi, maar helaas is dat niet standaard.
En laat altijd!!! Klinisch keuren door je eigen dierenarts.
Ik snap wat je zegt hoor. En ik zou ook niet voor een net ingetreden gaan, dat sowieso niet. Maar haar leasepony is ze ook gaan rijden toen hij 5 was. Hij kende niets en alles wat hij nú wel kan hebben ze samen geleerd. Ik vraag sowieso iemand mee die haar kent en op de pony wil stappen, maar het is dan toch ook niet gek dat ik denk een pony van 5 moet lukken.
sevke schreef:Ik heb eens een vriendin, die geen eigen paard heeft, een les kado gedaan op mijn hengst. Dier is superfijn gereden, reageert op de lichtste hulpen. Soms moet ik maar dénken aan een maneuver, en hij doet het. Ik vind dat meisje best leuk rijden. Ze had al een paar keer op onze ruin gereden, en reed er leuk mee weg.
Jammergenoeg was dit 'experiment' geen succes. Ze kon er eigenlijk weinig mee, met de hengst. Zat constant in zijn mond te prutsen, hij wisselde de hele tijd uit toen ze het niet vroeg en wisselde niet toen ze het wel vroeg. Ze dierf hem niet los te laten, waardoor hij begon tegen te duwen. Stopte niet, terwijl het echt een hele makkelijke stopper is.
Enfin, wat ik dus wil zeggen is: iedere ruiter is anders, iedere combinatie is anders, maar ik heb de indruk dat veel manegeruiters hun eigen niveau erg overschatten.
LiselotZorro schreef:Gizeppe; naar mijn ervaring wordt een paard slechter van een ruiter die zit te trekken en met veel spanning rijdt. Dat kan een manegeruiter zijn, maar helaas kan dat ook een Z+ ruiter zijn.Liekemo schreef:Denk je dat het verstand is het rijden wel op een manege te beginnen?
Ja. Zoek wel een goede manege uit en rijd daar desnoods een stukje verder voor.Laura82 schreef:Wat ik als (ex-) manegeruiter heel jammer vind, is dat het heel lastig is om vanuit die situatie beter te leren rijden, als niemand je op zn paard wil laten. Ik heb de mazzel gehad op mijn manege om op privepaarden te mogen rijden, waardoor ik iets meer ervaring heb met paarden waar niet alleen maar manegeruiters op rijden. Ik zal als eerste toegeven, mijn hulpen zijn te grof. Ik heb vaak geprobeerd hier aan te werken, maar doordat ik veel op manegepaarden reed die dood aan t been zijn, is dit gewoon ontzettend lastig. Ik weet zeker dat ik veel meer in mijn mars heb, maar in mijn zoektocht naar bijrijdpaarden, ben ik er nooit in geslaagd een passend bijrijdpaard te vinden. 90% wil geen manegeruiter, de overige 10% was boshobbelen op een braaf paard. En hoewel ik dat ook heerlijk vind, verandert dat maar weinig aan mijn rijkunsten.
Uiteindelijk heb ik het opgegeven en rij ik inmiddels al 5 jaar niet meer. Onlangs ben ik weer met de paardensport in aanraking gekomen doordat mijn dochter is gaan rijden (op een manege, dus ik voorzie hoe dat voor haar gaat verlopen), en is deze frustratie weer boven komen drijven. En wat ik me dan vooral afvraag: hoe hebben al die ruiters met sensibele paarden ooit geleerd hiermee om te gaan? Die zijn toch ook niet als perfecte ruiter geboren?
Tja met die instelling kom je inderdaad niet verder. Mijn verzorgpony's waren ook boshobbel pony's. Ook die kun je netjes rijden en wat van leren. Als je perse een goed opgeleid sportpaard wil moet je of heel veel geluk hebben of er zelf een kopen. Of gewoon niet zeuren en roeien met de riemen die je hebt. Ik reed op de manege altijd al de pony's die niemand wilde. Geen probleem. Traag kun je zelf vlot en actief maken, het is alleen iets lastiger en juist daar leer je van rijden. Mijn eerste eigen pony was overigens ook talentloos, lomp en niet opgevoed. Heb er toch het Z mee gehaald. Het ligt maar zelden (lees: nooit) aan de pony of het paard als iets niet lukt.
Het lijkt wel of mensen denken dat als je op een eigen paard stapt het allemaal wel even aan komt waaien. Nou dan heb ik nieuws voor je; die pony's en paarden waar je op gaat zitten en het allemaal zo voor je uit hun mouw schudden zijn héél schaars.
Sizzle schreef:Ik heb niets tegen manege ruiters. Mijn vorige bijrijder was een getalenteerde manege ruiter die veel privelessen (springen) gehad had. Mijn enige voorwaarde was dat ze regelmatig goed les had. Haar instructrice zei hasr ook regelmatig: nu ga je pas leren rijden, dit paard doet namelijk niets uit goede wil of bij benadering.
Ik was vroeger ook op een punt dat ik dacht dat ik een goede manege ruiter was. Reed op de ‚moeilijke‘ paarden, reed in de meest gevorderde les, wedstrijden, mocht prive paarden (het type dat je zo vind op maneges) af en toe rijden etc.
En toen.....via via.......kwam ik in contact met „echte paarden“
Man, ik heb heel wat afgejankt, spierpijn, hopeloos verloren gevoeld. Ik kan je wel verzekeren dat ik toen na een paar maandjes spontaan met een onpopulaire manege pony ineens met ongeveer een vingerknip clubkampioen werd. Dat was echter pas het begin van een nog lange weg die ik nog altijd aan het begaan ben.
Ik ben dankbaar dat iemand die tijd in me geinvesteerd heeft, tegelijkertijd moet ik er bij zeggen dat ik in het begin vooral veel boxen uitgemest heb voor af en toe even uitrijden.
Sizzle schreef:De brave allrounder die welliswaar van iemand is maar waarvan de eigenaar het niet erg vind dat het af en toe in een les loopt met een vaste gevorderde ruiter.
Uiteraard staan er ook prive paarden op maneges die super getalenteerd zijn maar die laten meestal niet zomaar iemand erop.