Hoi

ik heb onlangs mijn oude hobby paardrijden weer op kunnen pakken.
Echt super leuk echter ik heb nu wel de beperking dat mijn evenwichtsorganen aan beide zijden kapot zijn
waardoor ik altijd "dronken zonder drank" zeg maar ben.
Als ik moe ben is het helemaal een drama.
De manege waar ik rijd zijn echt heel erg meedenkend en meewerkend want ik rij op een super stabiel paard, waar ik echt heel erg veel vertrouwen in heb.
Ik ben nu afgelopen jaar wel een stuk of 3 x gevallen waarvan 2 x echt wel heel erg last van mijn rug, en ribben gekneusd ed.
Dat duurde echt wel even voordat het weer over was.
De laatste keer was toen mijn paard in galop ging en ze werd ineens zo enthousiast dat ik voordat ik het wist aan het hobben was in het zadel en toen boog ze voorover en hup daar lag ik weer.
Hele goede begeleiding na de val gelukkig, en kon zelf ook weer terug naar huis rijden gelukkig.
Ik heb een bokriempje gekocht en mag zelf aangeven of ik wel of niet wilt galopperen tijdens de les
Maar nu twijfel ik enorm of ik wel door moet gaan met paardrijden omdat ik toch enigszins wel "bang" met dat het een keer goed mis kan gaan alhoewel ik me wel realiseer dat dat natuurlijk iedereen wel kan overkomen, ook mensen zonder een beperking.
Ben erg benieuwd naar jullie mening!
Alvast heel erg bedankt voor jullie reacties!

Is het dan geen optie om te rijden op een dressuur simulator ? Volgens mij bieden die ook lessen aan voor mensen die fysiek gezien niet te paard kunnen.

o ok dat is nieuw voor mij.
is dat bij een manege?

Ruiterbalans centrum is zo even de enige die ik ken, die zit vlak achter Zwolle. Daar heb ik zelf laatst toevallig nog een workshop gehad voor houding en zit. Maar volgens mij zijn er meerdere in NL ondertussen.

Ik kan geen filmpje uploaden op Bokt, dus dan maar een foto. Via YouTube zijn wel verschillende filmpjes te vinden.


[ img ]

Goed stevig zadel helpt ook. Heb zelf de ziekte van Meniere, dus ook een evenwicht-stoornis. Daarbij heb ik tumerkins aanvallen, die ook niet heel leuk zijn.

Maar dan heb ik een eigen paard, dus een eigen zadel.

Daarbij moet ik eigenlijk met springen mijn bodyprotector gewoon aandoen. Maar dat doe ik niet altijd. Omdat ik bang ben te vallen, of evenwicht te verliezen gaat het springen niet zo goed. Denk teveel na, 1 hindernis wil, de 2de kom ik niet mee. Val niet, maar het is wel lastig.

In Noordwijkerhout bij manege No Limits staat er ook één. Weet niet in welke richting van het land je zit....? Dacht dat er nu vier of zes waren in Nederland.....

probeer eens een western zadel, daar zitten een grote knop op die je zo vast kan pakken

Wat zijn de risico's van het vallen? En is het je het waard om het risico te blijven nemen? Dat is tenminste wat ik voor mezelf duidelijk wilde hebben.
Ik heb door rugproblemen oa een beperkte beenfunctie en -kracht en donder dus ook nog weleens van mijn paard (gelukkig is ie maar 1,75 hoog, zucht). Maar de artsen zeggen dat ik geen extra risico heb op letsel als ik weer eens val en dat ik daarin dus niet verschil van een 'gezond' persoon. Dat én het feit dat mijn lijf echt wel gebaat is bij regelmatig rijden, hebben gemaakt dat ik doorzet.
En ik heb met mijn instructeur wel de afspraak dat als ik mijn paard in de weg ga zitten (of door verslechtering of bijvoorbeeld door vermoeidheid) dat ze me dat altijd eerlijk zegt. Met de groepslessen van een uur, stap ik bijvoorbeeld vaak eerder uit. Inmiddels voel ik het zelf ook vaak en stop ik zelf, maar soms heb ik het gewoon niet door. En als ze dan roept dat ik mag gaan uitstappen weet ik genoeg. Galop is bij ons sowieso altijd al een optie en geen verplichting, maar als mijn instructeur zegt dat ik dat ik op het midden moet gaan stappen, weet ik ook dat zij iets heeft gezien dat er op dat moment voor zorgt dat galop geen goed idee is en dat is prima. Voor het paard is het natuurlijk ook geen pretje als z'n ruiter op z'n hals ligt of eraf valt en dat vind ik wel een ding om altijd in mijn achterhoofd te houden.

Ik heb sinds bijna 6 jaar eenzijdig geen werkend evenwichtsorgaan meer en heb (tijdens operatie waarbij ze tumor+ gehoor en evenwicht hebben verwijderd) een klein infarct gehad waardoor mijn rechterzijde licht atactisch is.
Ik had mijn paard al jaren en rijd er weer volledig mee, zowel buiten als in de bak. Paardlief is een oudje en doordat ik haar al zo lang had voor de tumor ken ik haar door en door.
Wel merk ik dat als ze wat fris is ik liever het zekere voor het onzekere neem en die dag in galop op de volte blijf of afstap als we langs iets engs moeten buiten. Als ze onverwacht reageert ben ik nou eenmaal kwetsbaar. Maar ik merk ook dat het rijden mij heel veel lichamelijke en geestelijke vooruitgang heeft gebracht.