Hi Bokkers!

Ik ben op zoek naar een aantal handgrepen in het kader van talent- en/of loopbaanontwikkeling.

Een klein (waarschijnlijk lang verhaal) stukje achtergrond van mij...
Ik kom uit een 'arbeiders'-gezin, vader komt van de boerderij, was loonwerker en is nu kraanmachinist. Mijn moeder werkte tijdens onze basisschooltijd in de huishouding, en is daarna aardig opgeklommen maar wel zonder diploma's zeg maar (MBO+/HBO denk ik zo).

Zelf ben ik na de basisschool met een zeer hoge CITO score op het VWO terecht gekomen, alleen was ik nooit gemotiveerd om te leren. Of dit is omdat ik het voorheen met één keer overkijken kon en dit niet duurzaam leren is op het VWO weet ik niet, maar zou een mogelijkheid zijn.
Na het VWO (waar ik overigens als persoon ook niet lekker paste) ben ik naar de HAVO gegaan. Vanuit de HAVO ben ik de opleiding MER/Bedrijfskunde gaan doen, ik liep door mijn gebrek aan motivatie studievertraging op en heb een compleet veranderend curriculum doorlopen met ernaast nog een minor doel(groep)gerichte communicatie.

Mijn afstudeerstage heb ik bij een klein bedrijf gedaan met een internationale webshop in minitrekkeronderdelen en hier ben ik tot 2016 blijven werken (totaal bijna 3 jaar gezeten). Hierna heb ik via Randstad twee kleine opdrachten gedaan zonder enige verdieping. Omdat ik per se via Randstad een huis wilde kopen (perspectiefverklaring) ben ik een aardige poos bij Randstad gebleven. Ik kwam bij Friesland Campina terecht en heb drie fabrieken gezien, 1 op projectbasis, 1 waarbij ik een vaste aanstelling kon krijgen maar nummer 3 kaapte mij daar weg met mijn eigen toestemming uiteraard. En bij nummer 3 zit ik nu nog steeds maar niet meer via Randstad, ik heb een vaste aanstelling voor onbepaalde tijd. Ik zit nu 3 jaar bij deze fabriek en de functie die ik doe is erg uitdagend om in op te starten.

Voor mij persoonlijk helemaal, want ik had de grootste moeite om in deze zeer dynamische omgeving mijn emoties stabiel te houden. Om die reden hebben we twee jaar geleden een coachingstraject opgestart met als doel beter te kunnen gronden in mijn functie om van daaruit mijn talenten te gaan ontwikkelen en daarmee ook mijn loopbaan.
Het coachingstraject was pittig maar enorm goed en ik krijg alleen maar lovende reacties van zowel mijn coach als mijn leidinggevende dat ik echt enorm gegroeid ben in de afgelopen twee jaar.

En dat is natuurlijk heel erg fijn... Echter... ik heb de dynamiek nu te goed onder controle en begin me te vervelen in mijn functie. Uiteraard zoek ik klussen om mezelf bezig te houden, maar dat is allemaal 'te makkelijk' om het zo maar te zeggen.

Het gevoel van een gebrek aan motivatie en verveling is echt begonnen op het moment dat ik terug ben gekomen van mijn vakantie dit jaar. Deze vakantie was voor mezelf best wel een turning point en ik heb mezelf van een andere kant leren kennen.
In het begin heb ik bij mijn leidinggevende aangegeven dat ik dacht dat het er aan lag dat ik nog in de vakantiemodus zat. Helaas is mijn vakantie al een goede 10 weken geleden en wil het gevoel maar niet weg gaan... Mijn leidinggevende is intussen bang dat een bore-out op de loer ligt.

Werk aan de winkel dus... En ik ben benieuwd of men op Bokt weet wat te doen?

Over een maand hebben we weer een gesprek, waarin ik moet gaan uitleggen (uiteraard gaat alles in samenspraak en kan ik altijd hulp vragen bij hem of onze HR-manager) hoe ik mijn talenten en ambities wil gaan ontdekken en ontwikkelen. Er is een DI-budget waar ik ga kijken of ik daar cursussen of testen kan doen.

Of dit uiteindelijk leid tot een baan binnen het bedrijf of er buiten doet er niet toe (mijn voorkeur gaat uit naar binnen, want ik werk er heel graag), voor nu staat mijn mentale gezondheid voorop.
Dat dit punt een keer zou komen, lag in lijn der verwachting. Dat ik er zolang over heb gedaan om te voelen wat ik werkelijk voel is echter wel vervelend want daardoor is de frustratie onnodig hoog opgelopen.

Nouja, zoals al een paar keer gezegd, ik hoop dat jullie me mede op weg kunnen helpen. Wat hebben jullie gedaan etc.?

Klinkt als hoogbegaafd maar in alle valkuilen gevallen die er zijn.
Nooit geleerd om te leren omdat het allemaal vanzelf kwam.
Dus: zoek uit wat je leuk lijkt en ga ervoor deze keer, je kan het ! Intrinsieke motivatie is heel belangrijk en volhouden. Daarnaast bezig gaan met persoonlijke ontwikkeling: wat zijn je capaciteiten en wat zijn je sterke en zwakke kanten. Doen!

Het lijkt me sterk dat ik hoogbegaafd zou zijn, eerlijk gezegd...
Ben wel even op zoek gegaan naar de kenmerken bij kinderen en volwassenen, maar daar kan ik mezelf niet in vinden. Tevens werd mijn ontwikkeling op de basisschool niet als bijzonder genoemd, ik was een heel gemiddeld kind en gaf geen aanleiding tot het doen van bepaalde tests. Dus voordat volgende Bokkers daarmee aan de haal gaan...

Dat ik verder moet gaan met mijn persoonlijke ontwikkeling, moet uitzoeken wat mijn talenten en capaciteiten zijn en wat mijn sterke en zwakke kanten zijn, staat buiten kijf.
De vraag is; Hoe pak ik dat aan? Er is een heel duidelijk plaatje van mijn 'basishygiëne' gemaakt door mijn ontwikkelingscoach.

Het is denk ik een kwestie van gewoon uitproberen. Je hebt een fijne werkplek en een vaste aanstelling, leidinggevende en HR denkt met je mee. Jij bent nu aan zet en alles wat je bedenkt wat goed voor je zou kunnen zijn, is een goed idee.

Of denk ik nu te simpel?

Nou dat eerste deel klopt precies, maar dat is alles wat ik nu weet.
Ik MOET wat als ik uit zo'n dal wil komen, en dat wil ik natuurlijk maar wat graag.

De grote hamvraag is HOE?

Mijn moeder begint meteen over het bekijken van functies binnen het bedrijf en waar je dan aan moet voldoen. Mijn leidinggevende zegt: Begin klein...
Ik denk daarom dat functie bekijken en daarnaar toe werken de omgekeerde wereld is, ik ga dan mijn talenten aanpassen op een functie zonder mijn échte talenten te ontdekken.
Zoals mijn LG zegt: "Dat je talent hebt is meer dan duidelijk, maar wat je talenten precies zijn moeten we gaan ontdekken."

Voor mezelf heb ik natuurlijk al bedacht, wat wil ik als ik financieel onafhankelijk zou zijn?
Mijn antwoord daarop is: "Dan koop ik een grote loods en ga ik de hele dag meubels opknappen en doorverkopen."
Is dat realistisch? Dat is daar weer de vraag op, want wie zegt dat ik na 4 jaar nog steeds voldoende uitgedaagd wordt met dergelijke werkzaamheden?

Met andere woorden, ook die vraag is te groot.

Wat zijn dan capaciteitentests of cursussen waar ik iets aan heb? (bijvoorbeeld) of wat zijn vragen die ik mezelf moet stellen? Zijn er boeken die aangeraden worden t.b.v. mijn doel...

Nee, je denkt niet te simpel, je denkt hetzelfde als ik... Alleen hoe moet je verder vanuit die gedachte, zeg maar...

Ik snap je wel, dat je verder moet. Maar het is niet zo simpel als je denkt, een plan wat je kunt maken van A naar B. En ik kan het zeggen want ik ben al jaren zoekend in wat ik wil.

Je doel is werkplezier, als ik het goed begrijp. Dit is best een groot onderwerp en hangt niet 100% van de functie af, maar ook van je leven om je werk heen en bijvoorbeeld de omgang met collega's.

Een groot deel is ook mindset. Verveling is imo ook subjectief. Ik zou vooral kijken naar jezelf veranderen in plaats van de functie (dit kan ook helpend zijn hoor, maar als je niet weet wat je wil, heeft het in mijn ogen niet zoveel zin).

Je wilt uit het dal en het middel is iets veranderen in je omgeving. Onthoud dat je in iedere situatie geluk kunt vinden. En dat geluk niet om de hoek ligt maar alleen gevonden kan worden in het nu.

Hopelijk niet te zweverig, waarschijnlijk niet helemaal wat je zocht maar misschien toch helpend.

Ik hou wel van zweverig, en ik begrijp precies waar je op doelt hoor!

Maar één van mijn valkuilen/zwaktes is dat ik me heel gemakkelijk kan aanpassen. Ik ben verschrikkelijk flexibel, als persoon, maar ook in mijn werk. Dat is tegelijk iets wat mijn collega's heel erg in mij waarderen en wat maakt dat ik mijn werk heel goed kan doen.

Wanneer ik mij ga aanpassen naar de omstandigheden, betekent dit zeer waarschijnlijk de ontwikkeling die ik doormaak tot een halt roepen. Terwijl mijn doel naast werkplezier ook loopbaanontwikkeling is. Want mijn huidige functie is niet iets wat ik nog jaren kan doen en wat ik zonder verdere ontwikkeling misschien niet eens een half jaar meer volhoudt.

Mijzelf kennende is dit precies wat ik de afgelopen weken onbewust al heb gedaan. Dus het is goed dat het me nergens heeft gebracht denk ik.
Door mijzelf te veranderen (ik zeg eigenlijk liever verbeteren, want ik blijf in de basis mijzelf, mijn ogen veranderen niet van kleur, ik word niet veel kleiner etc.) groei ik evengoed uit mijn functie. Dus dat die functie op termijn moet veranderen is ook onontkoombaar. Maar dan moet ik wel weten waar ik heen wil.


Wat betreft geluk, een heel belangrijk punt zoals je het benoemt, waar ik het ook volledig mee eens ben... Maar ik ben niet ongelukkig, mijn leven draait niet alleen om mijn werk, maar ik ben er wel aan gewend om een satisfying job te hebben. Ik kan de Nederlandse uitdrukking zo even niet bedenken
En dat mijn werk nu even niet zo satisfying is, voelt ongemakkelijk en ongrijpbaar.

Wat heb jij nodig om een baan leuk te vinden en is dat te vinden binnen de functie die je hebt of het bedrijf? Het klinkt alsof je constant op zoek bent naar de uitdaging en als dat doel bereikt is dan wordt het saai.

Bij mijn vorige werkgever was een collega die vanuit zijn functie trainingen en cursussen op is gaan zetten, die zocht de verdieping in de werkzaamheden en vind het leuk om in het openbaar te spreken.

Ik heb iets meer informatie nodig, wat zijn je huidige werkzaamheden en om welke reden zijn ze op termijn niet meer passend/vol te houden?

Grappig dat je dit aanhaalt! Ik ben toevallig ook bezig met het opzetten van een workshop. Ik had er nog niet over nagedacht dat dit ook een aanknopingspunt kan zijn. Voorlopig zit ik me nog stuk te bijten op het saaie deel namelijk...

https://www.prh-nederland.nl/diensten/
Wie ben ik

Is het niet iets voor je om te gaan interimmen?

Dan wordt je vaak voor een bepaalde opdracht aangenomen, die opdracht vervul je (=doel bereikt) en dan ga je weer naar de volgende opdracht.

Ik herken me wel in jouw verhaal. Ik heb jarenlang in hetzelfde bedrijf gewerkt, maar wel elke 2 a 3 jaar een andere functie en veel projecten. Op basis van een development plan gericht op waar mijn interesses en kwaliteiten liggen mezelf steeds verder ontwikkeld met cursussen en trainingen. Toen er even geen nieuwe uitdaging was de keuze gemaakt om voor een interimbureau te gaan werken.

2 punten vielen me op in jouw verhaal: communicatie en wat je uiteindelijk wil gaan doen. Beide zijn in mijn idee 'creatief', is dat een kant die je meer op zou willen? Ergens in de marketing / communicatie? En dat kan natuurlijk heel breed zijn, van content creatie tot communicatie specialist tot verpakkingsdesign. Als je dat inderdaad aanspreekt, zou je dan niet met collega's binnen je bedrijf een half dagje kunnen meelopen om te kijken of dat je inderdaad aanspreekt en wat je dan zou moeten ontwikkelen.

Het zou ook kunnen dat je 'simpelweg' afwisseling nodig hebt in je loopbaan (en je leven). Dat vergt soms inspanning en durf, maar verveling ligt minder snel op de loer. Juist als je niet één duidelijk talent hebt, maar goed bent in vele dingen, kan dit een manier zijn. In ieder geval werkt dat zo voor mij. Hoe leuk en uitdagend mijn baan ook is, ik heb ervaren dat tien jaar het maximum is. Dan kan ik niet meer ontsnappen aan de automatische piloot en de herhaling.

Ik heb gekozen voor een vrij radicale carrièreswitch. Ik was toen al 43. Strikt genomen onder mijn niveau, maar omdat het allemaal nieuw is, toch een uitdaging. Ben van plan nog een tijdje door te leren (ik kan verder leren via mijn werk). Ik vind het heerlijk en ben ook blij om te ontdekken dat leeftijd geen bezwaar is om je te blijven vernieuwen. Ook in mijn persoonlijke leven doe ik graag nieuwe dingen, cursus hier, nieuwe sport daar. Er is geen lijn in te trekken, echt een zootje van uiteenlopende interesses zonder direct nuttig doel, maar het houdt mijn leven leuk!

Ik snap wel dat je manager en HR zeggen, begin klein. Heeft natuurlijk minder invloed op de bedrijfsvoering

Heb je rolmodellen binnen en buiten het bedrijf of mensen met een baan die je in de verre toekomst zou ambiëren? Praat eens met deze mensen hoe ze er gekomen zijn en wat hun geholpen heeft. hebben ze specifieke opleidingen gevolgd die jij ook kan volgen en kan combineren met je huidige baan?

Verder is het denk ik heel logisch dat je weer toe bent aan een nieuwe stap, binnen of buiten het bedrijf.

Je bent deze functie gewoon een beetje ontgroeid… en dat kan interimmer zijn of een studie of nog iets anders, maar als je nu bang bent voor een bore out dan is het wel tijd om actie te ondernemen.

Geloof niet echt dat er een boek is dat je kan helpen die keuzes te maken, maar mij helpt het voeren van gesprekken met rolmodellen altijd wel.

Heb een aantal keer op hetzelfde punt gestaan als jij, en ben steeds geswitcht (doorgegroeid en bij verschillende bedrijven) en daar gelukkiger van geworden.

Is consultancy niks voor je? Mijn vriend had dat precies ook, die werkt nu al een aantal jaar in de consultancy met veel plezier. Hij zorgt ervoor dat alles weer op orde is bij de klant en dan gaat hij naar de volgende klant zodra alles weer op orde is, is voor hem de lol en uitdaging eraf en wilt hij weer wat anders. Dat kan een jaar zijn, 2 jaar maar ook 1 maand of een paar dagen

Herkenbaar ook! Ik wist ook nooit goed wat ik wilde, liep ook vast in functietitels. Uiteindelijk samen met een coach karakteristieken op een rij gezet. Aan welke karakteristieken of kenmerken moet een baan voldoen? Als je dat voor jezelf wat meer helder hebt is het makkelijker om te beoordelen welk type bedrijf en welke functie of welke volgende stap daar dan bij past - tenminste, zo werkte dat bij mij.

Zo, een hoop reacties... Ik zal ze even langs gaan



Zoiets zou bijvoorbeeld een aanvulling kunnen zijn op mijn coachingstraject, ik noteer het even. Wellicht vind ik dichterbij iets soortgelijks




In mijn huidige functie heb ik regelmatig te maken met interimmers en ze zitten doorgaans aardig in mijn allergie, terwijl dit ook nog eens mensen zijn die van binnen het bedrijf komen. Die met veel woorden en weinig wol hun statement duidelijk proberen te maken en mij van mijn stuk proberen te brengen op het moment dat ik mijn zorgen over de operatie naar ze toe uit.

Maar ik begrijp waarom je deze aandraagt.




Nouja, zie voorgaande reactie op xPableBokt Dat zie ik mezelf voorlopig dus niet doen doordat ze in mijn irritatie liggen.
Ik noteer wel even het development plan, zou je daar misschien ook wat meer over kunnen vertellen? Had dat een bepaalde structuur?

Communicatie is een punt waar ik me best wel in interesseer, en waarvan ik ook zie dat het binnen onze organisatie een stuikelblok is voor velen in alle lagen. Echter ben ik zelf ook niet altijd even taktvol.
Creatief ben ik inderdaad wel te noemen, ik denk makkelijk outside the box. Maar ook binnen mijn functie kan ik heel creatief zijn, een complex probleem oplossen vergt ook creativiteit. Dus het is niet zo zeer dat die creativiteit zichtbaar moet zijn in een functie. Want dat kan ik ook buiten mijn werk natuurlijk oppakken als ik behoefte heb om me creatief te uiten.

Marketing leek me heel leuk toen ik de minor deed, alleen denk ik dat het nu veel te onpraktisch voor me is. En ik hou wel echt van praktisch en pragmatisch.




Wat jij beschrijft kan ik me heel goed indenken carrièregewijs, alleen wat jij beschrijft in je persoonlijke leven heb ik totaal niet. Ik rij al jaren paard en hoef er niet per se dingen bij te doen. Wat ik wel extra doe is ook door de jaren heen best wel hetzelfde gebleven alleen heeft zich meer ontwikkeld. Ik heb jarenlang geschreven als hobby, meestal alleen voor mezelf (is creatief), maar tegenwoordig ben ik meer met mijn handen bezig om mijn creativiteit te uiten en schrijf ik alleen als ik iets kwijt moet zeg maar. Doorgaans dan een kort verhaal

Ben wel benieuwd hoe je carrièreswitch tot stand is gekomen? Heb je gewoon een knop omgezet en je pijlen op één ding gericht of had je andere handgrepen nodig om tot een doel te komen?




Alleen mijn LG zegt dat ik het beste klein kan beginnen. Hij is vanaf het begin betrokken geweest bij mijn coachingstraject en kent mij heel goed. Dit heeft niets te maken met de bedrijfsvoering, want als ik morgen een nieuwe baan heb en over een maand vertrek hebben ze ook een probleem. Dus dat is zéker niet het geval. Hij is oprecht betrokken bij mijn leven en mijn werk en dat waardeer ik enorm in hem. Hij stimuleert mij ook om buiten het bedrijf te kijken, dus nee, wat je daar zegt kan ik heel kort over zijn; dat is niet zijn belang.

Ik heb één soort van rolmodel binnen het bedrijf, die helaas de toko (onze toko) gaat verlaten en een veel hogere functie gaat bekleden dan ik voor ogen heb, ook op de langere termijn. Maar wellicht dat ik in de toekomst wel eens met hem wil gaan praten.

Opleidingen zie ik niet direct als een stap die ik wil zetten, ik wil beslist mijn schaarse vrije tijd NIET opgeven en ik heb een schurfthekel aan theorie. Gezien mijn ervaringen met school en opleidingen lijkt me dat ook geen logische volgende stap, maar wellicht verandert dat als ik met kleine stapjes er achter kom welke kant ik op zou kunnen gaan binnen mijn talenten.




Ik had me kunnen voorstellen dat ik iets juridisch was gaan doen, in een grijs verleden... Het deel recht op school scoorde ik gewoon enorm goed op zonder er enige moeite voor te doen. Maar ik ben daar nooit mee doorgegaan.




Hoe ging je op functieomschrijvingen? Want dat is voor mij dus ook allemaal abacadabra
Wat voor coaching had jij?

Als je weet waar je baan ongeveer aan moet voldoen kan je functieomschrijvingen misschien ook beter duiden? Wat ikzelf altijd deed was in ieder geval veeeeeel vragen stellen tijdens sollicitaties, of proberen met iemand ban het bedrijf (evt. met soortgelijke functie) even koffie te drinken en zo onderzoeken of het wat is.
Maar wat mij echt hielp was dus zoeken naar die karakteristieken (zo noemde mijn coach het). Die coach was trouwens een coach vanuit een traineeship, en ik heb hem 'meegenomen' naar de volgende 2 banen omdat ik er zoveel aan had

Voorbeeld van belangrijke karakteristieken in een functie zijn voor mij bijvoorbeeld veel afwisseling, ik wil verschil maken en daar ruimte voor krijgen, gewaardeerd worden om wat ik doe, een 'belangrijke' spilfunctie hebben (niet dat ik mezelf belangrijk vind maar ik wil ruimte hebben om naar voren te stappen en zaken op scherp te zetten), ik wil verbeteren, mensen coachen, enz. Verder heb ik met die coach ook uitgezocht wat ik zoek in een bedrijf qua cultuur, collega's, politiek, etc. etc.
Toen ik bovenstaand op een rijtje had bleek dat er wel 100'en verschillende functietitels bij mij passen, van managementrollen tot procesoptimalisatie- en projectmanagementrollen. Op zich wordt het daar niet per se makkelijker van als je vacatures zoekt, maar je kan wel goed in gesprek met bijvoorbeeld HR of andere bedrijven.

Als je gebruiksnaam je geboortejaar bevat, is het logisch dat je nu tegen dit probleem aanloopt. Veel mensen zoeken naar zichzelf en hun stip op de horizon rond hun 30ste.

Want dat is eigenlijk waar het om gaat: wat zijn jouw drijfveren, wat maakt jou enthousiast en waar sta jij voor op in de ochtend? Van daaruit kun je zoeken naar jouw stip op de horizon: wat is je doel, of waar wil jij naartoe groeien?

Lees ik het goed dat je al bij een coach loopt? Die zou je wel verder moeten kunnen helpen met dit stukje. Anders zou je ook via de bedrijfsarts kunnen kijken voor begeleiding hierbij, zeker als er al gerept wordt over een bore-out.

Ik zou zeggen: waarom begin je niet gewoon met meubelmaken? Dat is een manier om klein te beginnen - eerst eens 1 dagdeel. Er zijn workshops en cursussen om het eens te proberen, soms kun je gebruik maken van gezamelijke werkplaatsen. Maar je kunt ook gewoon een plaat hout en een decoupeerzaag kopen en desnoods op je balkon beginnen. Je merkt vanzelf wel waar je dan tegenaan loopt.
(Maar bij Campina denk ik in elk geval toch aan landbouwomgevingen en is er vast ook gewoon wel een plek te vinden bij iemand die al wat spul heeft staan in een loods.)

Zelf heb ik in elk geval gemerkt dat ik het fysiek bezig zijn altijd nodig heb gehad. Ook al hou ik nog zo van theoretische problemen, gewoon doen is ook belangrijk.

Grappig, ik zie hier wel wat overeenkomsten... Het verschil willen maken, daar ruimte voor krijgen en er om gewaardeerd worden...
Alleen ruimte krijgen vind ik een lastig punt. Ik wil die ruimte krijgen, maar ik vind dat ook te afhankelijk van andere mensen. Ik wil er voor mezelf graag naartoe dat ik de ruimte gewoon leer nemen op een eerlijke en natuurlijke manier.




Ik ben inderdaad 31... Mijn LG zei ook al: "Ah, het dertigersdilemma."
De manier waarop hij het beschreef was niet hoe ik het voel, dat komt meer in de buurt van jouw beschrijving. Ik vind het heel lastig, want kennelijk is dit niet een gevoel dat veel mensen in mijn directe omgeving kennen of ervaren...
Mijn vader heeft zichzelf altijd goed bezig weten te houden en leer zichzelf altijd veel nieuwe dingen aan, mijn moeder heeft zich altijd doorontwikkeld in haar werk, mijn zusje doet dit ook en heeft daarnaast een heel gezin.

Het eerste coachingstraject heb ik inmiddels afgesloten, ik heb contact met mijn coach op momenten dat ik het nodig heb. Maar voor het huidige probleem zouden we een nieuw traject kunnen starten. Het eerste traject is afgesloten omdat dat doel bereikt was en vooral ook om even tot rust te komen van de enorme ontwikkeling die ik had doorgemaakt en daarin te kunnen gronden als het ware.




Ik doe dit al, hobbymatig... Maar om er een dagdeel vrij voor te nemen, nee, dat zit er nog niet in... Die vul ik snel genoeg in met andere moetjes en natuurlijk de paarden.
Ik heb gelukkig ook een eigen schuur en zolder En heel wat gereedschap, dus ook dat zit wel goed.
Het punt is dat dit een hobby is en ik me afvraag hoe realistisch het is dat ik daar over 4 jaar nog blij mee ben.

Dus in die zin moet ik mezelf eigenlijk beter leren kennen...

Ben je al wat verder gekomen ts?

Leuk dat je het vraagt!

Ik heb vorige week in mijn DI budget naar cursussen gekeken en een test gedaan om te kijken wat er bij mij zou passen.

Helaas ben ik daarna ziek geworden, dus veel verder ben ik nog niet gekomen in het filteren van.

Ik wil de cursussen filteren en dan bespreken met mijn leidinggevende om zo een geschikte keuze te maken. Ik denk dat ik er twee a drie kan doen.

Even een update van mijn kant, zo voor het einde van het jaar...

Er zijn best wel wat ontwikkelingen geweest sinds ik dit topic heb geopend. Ik heb twee enorme projecten gekregen, en met enorm bedoel ik meer enorme projecten op onze locatie waarin ik best wel een belangrijke rol mag dragen en ook echt kan adviseren.
Het ene project loopt sinds begin/half november denk ik en hier moet vooral nog heel veel voor op papier gezet worden. Het betreft een grote investering en als het gaat lukken heb ik daar langere tijd 'plezier' van in die zin dat ik veel kan begeleiden in dat project. Daar wordt ik natuurlijk erg blij van, want naast dat het perspectief biedt, kan ik mezelf ook goed laten zien!

Het tweede project ben ik sinds een week of twee mee bezig en is een project waar ik pas sinds zeer korte tijd weet van heb en wat met barstend geweld over onze locatie komt. Op zo'n korte termijn is het dan natuurlijk extra leuk wanneer je complimenten krijgt dat je het beter aanpakt dan een andere locatie. Niet omdat je ze de loef af wilt steken, maar meer omdat het een bevestiging is van je (juiste) denkwijze.


Helaas ook minder leuk nieuws, dat is namelijk dat onze leidinggevende vertrekt richting een ander deel van de organisatie en wij dus een nieuwe leidinggevende zullen krijgen. Het is nog onduidelijk of onze afdeling weer onder die functie komt te liggen of dat we een andere manager krijgen vanuit de locatie.
Daarmee zal ik dus mijn sparringspartner verliezen. Persoonlijk vind ik dat best wel spannend, het was onwijs prettig om met hem te kunnen sparren over mijn functioneren, groeien en loopbaanontwikkeling. Met name omdat hij ook meer van mijn verleden weet en ik er niet op zit te wachten om dit met jan en alleman te delen Mijn collega's weten natuurlijk wel het een en ander, maar daar wil ik liever niet mee sparren. Dat maakt het wel wat onzeker natuurlijk.

Tevens ga ik ook twee cursussen opgeven, een MBTI (gericht op wie ik ben en hoe ik reageer op andere mensen en hoe ik andere types het beste kan benaderen) en Roos van Leary cursus. Het is wel een beetje duidelijk dat mijn interesse richting communicatie en psychologie ligt he? En moet ik toch echt ook in de privé sfeer hard met mezelf aan het werk, want het heeft behoorlijk invloed op mijn ontwikkelingen in het werk als ik privé weer op m'n bek ga.
Hoe ik dat ga doen weet ik nog niet, ik denk op het moment richting Hypnotherapie, dus als iemand daar ervaringen mee heeft hoor ik het heel graag!