Ik werk sinds September in de uitvaartbranche als Overledenenverzorger en ik merk dat er vanuit mijn omgeving veel vragen zijn over wát het nou eigenlijk inhoudt en hoe het in z'n werk gaat.
Ook hier op Bokt merk ik dat er veel mensen geïnteresseerd zijn.
Op de één of andere manier hangt er toch nog een taboe omheen terwijl dat helemaal niet nodig is.
Ik zou zeggen vraag maar raak. Ik heb misschien niet direct alle antwoorden maar ik zal proberen om ze te beantwoorden.

In het [LZP] [18+] Bijzonder luguber vertel ik wel eens wat over wat ik zoal tegenkom op een melding, sommige zijn namelijk niet zo fris maar wel zeer geschikt voor het luguber topic Vanuit daar kwam het idee om er een topic over te openen.

Een waarschuwing vooraf!!!
Dit topic gaat over de dood, wat er daarna gebeurd en alles wat daar aan vasthangt, dus ook de niet zo fraaie kanten. Ik kan ingaan op ieder detail van een opdracht, wat ik aantref, hoe dat eruit ziet en er kan soms grafische content bij zitten ter illustratie en/of verduidelijking. Uiteraard zal daar uitvoerig voor gewaarschuwd worden en zal ik ze in een spoiler plaatsen zodat je het verslag toch kunt lezen zonder direct geconfronteerd te worden met de content.

Dus...

Heb je een zwakke maag en levendige fantasie, dan raad ik je aan om vooral voorzichtig te zijn met verder lezen.

Supergaaf.
Wil die kant zelf ook op

Ik lees graag mee, ik heb zo niet even 1,2,3 een vraag.

Oh jawel, mij is vroeger verteld toen ik een klein meisje was dat er wel eens botten werden gebroken om je weer in een nette positie te brengen. Dat is mij altijd bijgebleven, dus word dit ook echt gedaan? Of probeerde ze mij toen een beetje op de kast te jagen…

Naar mijn weten wel hoor. Ik heb in de ouderenzorg bij een vrouw met enorme contracturen ook haar benen horen breken. Anders paste de kist niet dicht

Mijn oma was verzorgster van overledenen (het zogenaamde afleggen) en die vertelde dat het grote onzin is dat er ledematen worden gebroken om in een kist te passen.
Dat zijn echt spookverhalen. Ik heb het nog even gegoogled en op diverse uitvaartsites wordt gezegd dat dit niet gebeurd en een fabeltje is.
Sowieso lijkt het me lastig om even een bot te breken om iemand in een kist te laten passen.

Ik lees graag mee

En ik vraag me af waarom je iemands benen gaat breken als ze enorme contracturen heeft... Als ze dood is heeft ze toch niets aan contracturen?

Nee.
Dat is echt een fabeltje. Dat is ooit eens in een docu over de uitvaart door een mevrouw gezegd maar dat klopt helemaal niet. Het is ook helemaal niet nodig. We hebben allemaal gewrichten en door die te buigen pas je gewoon in de kist.

Na de dood ontstaat de Rigor Mortis, oftewel de lijkstijfheid. Dit zijn chemische processen in het lichaam waardoor de spieren verstijven. Dit kun je voor een groot deel eruit krijgen door de armen en/of benen op en neer te bewegen. Je beweegt feitelijk gewoon het gewricht zoals het bij leven ook bewoog. Wat je dan nog weleens kunt horen, ik heb het in al die tijd nog maar 2x gehoord, is het kraken van de spieren. Dat wordt dus geassocieërd met het zogenaamde breken van botten. Om een bot, en al helemaal dijbeen of scheenbeen, te breken moet je wel een soort van Hulk zijn om dat zo even te doen.

Ik vind het een ontzettend mooi beroep. Ik werk in de zorg en als er iemand overleden is vind ik het altijd heel mooi om te zien hoe er met een overledene wordt omgegaan

nu las ik toch eerst contact-uren en daarna contracturen. Ik moet dit soort dingen niet in de nachtdienst doen.

Wij komen altijd als eerste bij een overledene in huiselijke sfeer, ik maak meestal een praatje met de familie tot de arts de papieren ingevuld heeft, maar ik krijg altijd de vraag,

Nemen ze gelijk *insert name* mee, want ik wil hem/haar wel hier thuis opgebaard hebben. Of iets wat erop lijkt, ik kan deze mensen nooit antwoord geven. Als er afgesproken is om de overledene thuis op te baren, waar word de overledene dan verzorgt? Is dat thuis, gebeurd dat even ''snel'' op het uitvaartcentrum en komen ze dan terug met de koelplaat. Hoe zit dat?

Ik heb mijn zus afgelegd, ze is om half negen in de ochtend gestorven en rond 1500 hebben we haar afgelegd. Toen is door de uitvaartverzorger ook het gewricht 'los' gemaakt. Ik vond het een naar gezicht.

Ik zag er erg tegenop, maar het ik kijk er met een fijn gevoel op terug. Het was het laatste stukje wat we met liefde voor haar konden doen.

Bij ons gebeurde dat thuis, de kist werd gebracht. We hebben haar gewassen en aangekleed op bed en na het afleggen, zijn wij naar de rest van de familie gegaan en heeft de uitvaartverzorger en zijn collega haar in de kist gelegd.

Mijn mams is in mei heel plots overleden. Heb dit idd ook mogen doen en als heel waardevol ervaren.
Alleen voor dichtzetten van de mond even uitgestapt. Weet hoe dat gaat. Maar dat beeld wilde ik bij mams niet zien.

Ik sta geregistreerd als orgaandonor. Als ik het me goed herinner heb ik ook bij huiddonatie ja aangevinkt. Donorhuid wordt natuurlijk van onopvallende plekken zoals de rug gehaald. Maar een overledene moet voor de uitvaart ook netjes worden aangekleed. Dan is het niet handig als alles onder het wondvocht komt te zitten. Hoe wordt hier mee omgegaan?

Volgens mij komt wondvocht uit levend weeefsel, niet uit dood, want er is niks meer wat wondvocht gaat maken. verder zullen ze het wel netjes afplakken

Wat doe je met ringen die niet meer afkunnen? Breek je dan wel de vingers of moet de ring kapotgemaakt worden?

Jouw juwelier breekt toch ook jouw hand en vinger om die te krappe ring eraf te krijgen


Sorry hoor, hoe kom je aan dit soort onzinvragen?
Ze hebben gewoon net als een juwelier en een arts zo'n slijptangetje/ wieltje waarmee ze de ring kapot zagen. (of hoe zo'n ding mag heten)


Bij een overleden heet het geen wondvocht maar komt wel degelijk vocht uit het lichaam.

Nou zo’n stomme vraag vind ik het niet. Je voelt er toch niks meer van. Van mij mogen ze na mijn dood mijn vingers breken hoor om die ringen eraf te halen. Zonde om hem kapot te laten knippen toch?
Of haal die vinger eraf. Ik ga toch daarna de oven in, dan blijf ik echt niet heel.

Ik hoop dat je reageert zoals je reageert omdat je slecht geslapen hebt ofzo. En niet omdat je je meer voelt dan een ander. Dat jij het onzinvragen vindt wil niks zeggen.

In mijn opinie is de enige domme vraag, de niet gestelde vraag.

Bij mijn vader hebben ze ook veel werk aan gehad om zijn ringen uiteindelijk af te krijgen. Gelukkig in hun geheel.

Ts, ik heb het luguber topic niet gevolgd, maar werk jij ook met mensen die een niet-natuurlijke dood zijn gestorven? Moord-zelfmoord? En heb je daar nog andere / extra opleidingen voor nodig?

Jij misschien, maar duizenden anderen niet.


Het is een ontzettend respectvol vak, ze gaan echt niet iemand in stukjes hakken omdat het zo beter uitkomt.
Ja misschien dat met tillen of draaien het een keer iets lomper gebeurd (is wel letterlijk een dood gewicht wat niet meehelpt) maar verder gebeurd alles zeer netjes.

Kleding knippen en onderstoppen is ook verleden tijd. Mensen worden gewoon aangekleed.
Vingers afhakken en botten breken hoort daar niet bij.

Ja maar hoe zie je het anders voor je.

Sorry mevrouw *uitvaartondernemer pakt hamer, dit is de enige manier *ramt op linkerhand.

Ik bedoel ik zit in het Lugubertopic en zelfs daar hebben we niet zulke lugubere ideeën

Lijkt me niet dat ze dit doen waar een nabestaande bij is maar een keer goed doortrekken als de ring niet afgaat lijkt me geen probleem als je dood bent. Maar goed, ik zal wel vreemde gedachten hebben blijkbaar.

Idd is het geen domme vraag denk ik. Als mensen denken dat de ledematen gebroken worden om in de kist te passen, dan kan ik me voorstellen dat er ook gedacht wordt dat een vinger soms gebroken moet worden!

Ik denk dat ze met zeep of een draadje/touwtje al ver komen. En anders idd de ring kapot knippen, maar dat zal wel de uiterste mogelijkheid zijn.

Ik zei trouwens onzinvraag, niet dom of stom.


Is trouwens maar net wat de overledene of nabestaanden willen. Begraven of gecremeerd worden met of zonder trouwring.

Hoe kwam je erop om dit werk te gaan doen TS?
Bijzonder is het zeker en ik ben blij dat er mensen zijn zoals jij.