Als je antwoorden krijgt zoals “ik denk niks” en het gokken van waardes maak ik me wel wat zorgen om zijn intrinsieke motivatie. Wie heeft bedacht dat bijles een goed idee is voor hem?
Ik kan me voorstellen dat het frustrerend is als “niks lukt”. In dat geval zou je een stapje terug kunnen zetten en eerst aan de slag kunnen gaan met hele basale berekeningen. Dan krijgt ie een paar succeservaringen die vertrouwen geven voor de moeilijkere opgaven.
Vooraf een duidelijk en haalbaar doel stellen kan ook helpen. Dan is het vooraf heel duidelijk waaraan jullie gaan werken. Je zou in een schrift een vinkje achter een doel kunnen zetten als het behaald is. Als je dat zo een paar sessies doet kun je samen met Joske reflecteren op hoeveel hij al geleerd heeft en hoe hij dus gegroeid is.