Ik ben benieuwd of er bokkers zijn die zich hebben laten omscholen?

Ik heb momenteel een hele leuke baan in het onderwijs. Maar ik merk dat ik het niet voor elkaar kan boksen om een balans tussen werk en privé te creëren (en dat terwijl ik goed ben in plannen, organiseren en efficiënt werken). Maar er is altijd nog ‘iets’ te doen.

Ik houd van leren, dus ik zie wel een (positieve) uitdaging in het leren van nieuwe vaardigheden, maar ik voel me ook heel erg thuis op de school waar ik werk en ik ben gek op mijn leerlingen, maar ook op de collega’s en werksfeer.

Dus ik ben benieuwd naar bokkers die de sprong in het diepe hebben gewaagd! Wat heeft jou ertoe bewogen om je om te laten scholen en hoe kijk je nu terug op die keuze?

Mijn partner schoolt om van horeca naar ict middels een accociate degree. Het bevalt hem erg goed en hij wordt goed begeleid richting zijn nieuwe werkomgeving. Als je me vraagt of omscholen te doen is zeg ik volmondig ja.

Zelf werk ik in het onderwijs en herken de hoge eisen die de omgeving aan je stelt. Mensen in het onderwijs klagen niet voor niks over de hoge werkdruk. Tegelijk hoor ik ook de liefde die je voor het vak hen en vraag me af of omscholen dan echt DE oplossing is die jou gelukkiger maakt.
Heb je wel eens gesproken met je teamleider of directeur over je gevoel? Een coachingstraject/ herverdeling van taken/ meer duidelijkheid op bestaande taken en eisen/ minder FTE werken zouden ook oplossingen kunnen zijn.

Succes met je onderzoek en het maken van keuzes!

Ik lees eigenlijk dat je het onderwijs erg leuk vind (en dat is het ook ).
Zou je niet liever willen leren hoe je omgaat met jouw 'probleem' en lekker willen blijven?
Natuurlijk is er altijd 'iets' te doen. Ik accepteer simpelweg dat dat zo is en dat ik daarnaast recht heb op vrije tijd en een privéleven. Wat ik niet af krijg doe ik lekker morgen wel. Of overmorgen.
Ben je al bekend met het juffen en meesters topic??

[STW] Juffen en meesters verzamelen!

Ik ben uit het onderwijs gestapt naar de zorg. Ze hebben het over werkdruk in de zorg, nou daar lach ik om versus het onderwijs.

Ik ben echt een goede planner( inmiddels ook manager in de zorg) maar er valt in het onderwijs niet tegenop te plannen joh, je moet mee in de deadlines, in de flow van het jaar. En er zijn altijd nog leerlingen die extra zorg nodig hebben, of dingen die je wilt voorbereiden/anders doen.

Ik was gek op mijn leerlingen, had een hele hechte band met mijn collega's, maar ik wil echt nooit meer terug. In de zorg kan ik vrij nemen wanneer ik wil, draai ik de uren die ik afspreek of krijg uitbetaald wat ik extra werk en heb ik zoveel meer regie over zaken als mijn rooster/taken die ik wel of niet wil doen.

Ik zou zeggen: doen!

En als je na 3 jaar denkt: ik wil terug, dan kan dat in het onderwijs altijd weer

Ik ben nu inderdaad in gesprek met mijn teamleider en er worden ook taken bij mij weggehaald ook een dagje minder werken is iets war op tafel ligt. Ik ben ook groot voorstander van eerst ALLE opties bekijken/ uitproberen binnen de huidige situatie.

Ik ben ook een omscholingstraject ondergaan, via mijn werkgever middels een BBL opleiding.

Ik was eerst bij het bedrijf directiesecretaresse.
Maar toen de crisis kwam, moesten zowat alle administratieve en commerciële functies eruit.

Nu deed ik al veel computer en telefonie gerelateerde interne zaken.
De vestigingsdirecteur zag dat ik technisch was aangelegd en bood mij een omscholingstraject aan tot werkvoorbereider E.
1,5 jaar heb ik gestudeerd en in de buitendienst meegedraaid voor 1e monteur elektronische installaties.

Nu nog dankbaar voor!!!
Ik ben nu service coördinator/ werkvoorbereider elektrotechnisch, bouwkundig en werktuigbouwkundig.
tevens ben ik de kleding en PBM coördinator van onze vestiging.
Zeer leuke uitdagende job, waarbij ik veel vrijheid heb, thuiswerk mogelijk, baanzekerheid tot zelfs op hogere leeftijd en een goed salaris heb.

Maar zo te horen houd je wel van je werk, maar niet de druk/uren. Dan zou ik eerst dat bespreken en een oplossing voor vinden.

Ik werk ook in het onderwijs en zou dit zo graag willen. Ik word heel ongelukkig van mijn werk. Wat doe jij nu in de zorg? En heb je toen een opleiding gedaan?

Ik ben mij ook aan oriënteren op omscholing. Ik heb altijd in de zorg gewerkt maar kon tegen teveel dingen niet meer en zag van alles op de werkvloer en organisatie fout gaan.
En eigenlijk diep van binnen mis ik dat yesh gevoel ook. Maar ervaar het al lastig om te zoeken wat nou bij me past.
Zijn zoveel banen maar hoe het nou echt gaat in de praktijk en welke opleiding het beste is.

Ik ben begonnen als bankmedewerker en via hypotheekacceptant, naar junior account gegaan. Dit was niet mijn ding, hele dag achter de computer. Via thuisstudie spw gedaan en ben nu pedagogisch medewerker bij een gezinshuis en ambulant begeleider. Ondertussen bezig met sph

Nee hoor, ik ben zonder opleiding begonnen. Je hebt als het goed is een HBO lerarenopleiding en dat is een prima opleiding om mee te starten. Ik vind het fijnste dat voor mensen zorgen nu mijn werk is. In het onderwijs wilde ik dat ook doen, maar dat moest tussen de druk van lesgeven/nakijken/voorbereiden door. Ik had als mentor ook veel zorgleerlingen( want hey: jij hebt daar affiniteit mee dus die stoppen we dan bij jou in de klas ) . Maar had altijd het idee dat ik tekort schoot.

Ik ben begonnen met een jaarcontract in de gehandicaptenzorg, toen naar vast contract terwijl de organisatie mijn opleiding betaalde en toen naar leidinggevende functie. Als je in Zuid Holland woont heb ik morgen werk voor je, stuur maar een PB

Dat klinkt erg goed! Ik heb idd een HBO lerarenopleiding (en een WO bachelor en master geschiedenis, maar daar kan ik verder weinig mee), dus daar ga ik mij eens in verdiepen. Helaas woon ik in het oosten van het land, maar heel erg bedankt voor het aanbod!

Ik was ook geschiedenis docent. Als jij morgen een organisatie belt in de gehandicaptenzorg of je eens een dag mee mag kijken, heb je zo werk hoor. Ik stuur je een PB van een organisatie die ik ken