Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
FernandoO schreef:En ja, waarom heb ik toen gekozen voor het onderwijs? Ik wist heel specifiek dat ik wilde lesgeven. Daar ligt mijn hart, een van de weinige dingen waarvan ik kon zeggen dat ik het ook echt kon. Ik houd van de kinderen. Ze komen binnen met minimale kennis en jij bereidt ze voor op de rest van hun leven met allerlei kennis. Er is voor mij niks mooiers.
Ik had origineel gekozen voor de docent theater opleiding, helaas niet toegelaten dus toen maar de pabo gaan doen. De eerste twee jaar vond ik het oprecht heel leuk. Goeie beoordelingen, goeie feedback, top cijfers. Maar toen kwam corona. Stage gemist, verslagen slecht terug gekregen, mentaal een flinke klap, slecht zelfbeeld. Tja, toen ik in september weer moest beginnen ging dat niet vanzelf. En dat deed het ook niet. Ik heb het gehaald tot net na de herfstvakantie toen ik letterlijk elke avond paniekaanvallen had van de stress. Afspraken gemaakt met mijn coach (die er echt geweldig mee omging, top mens) en een half jaar vertraging aangevraagd. Vervolgens een minor gedaan over Liberal Arts op de kunstacademie en hoewel mijn liefde voor het onderwijs bleef, ging dat meer over in mijn manegelessen die ik gaf aan de kleintjes dan dat ik het algehele lesgeven en alles eromheen echt miste.
En nu kom ik er niet meer in. Geen klik met mijn coach, slechte beoordelingen weer, flink achterlopen en paniekaanvallen zijn eerder regel dan uitzondering. Als ik het nu al niet red, hoe moet ik het dan in vredesnaam gaan doen als ik fulltime voor de klas moet staan?
bigone schreef:Ga in overleg met diegene die je op school kan helpen ( vroeger was er een decaan en ook nog een vertrouwenspersoon ) en overleg wat het beste is. Waarschijnlijk eerst aan jezelf werken en gewoon werken tijdens je tussenjaar. Je hebt door je psychische problemen niet meer de puf om je op je studie te richten dus zal je eerst zelf de boel weer op de rit moeten krijgen en heeft langer doorstuderen op dit moment geen enkele zin. Of je helemaal met deze opleiding lapt of een tussenjaar neemt kun je eigenlijk pas over lange tijd beantwoorden, niet nu. Succes en sterkte.
Blijheid schreef:bigone schreef:Ga in overleg met diegene die je op school kan helpen ( vroeger was er een decaan en ook nog een vertrouwenspersoon ) en overleg wat het beste is. Waarschijnlijk eerst aan jezelf werken en gewoon werken tijdens je tussenjaar. Je hebt door je psychische problemen niet meer de puf om je op je studie te richten dus zal je eerst zelf de boel weer op de rit moeten krijgen en heeft langer doorstuderen op dit moment geen enkele zin. Of je helemaal met deze opleiding lapt of een tussenjaar neemt kun je eigenlijk pas over lange tijd beantwoorden, niet nu. Succes en sterkte.
Dit
Als je nu zo diep zit is het moeilijk om zulke grote knopen door te hakken als stoppen/doorgaan met je opleiding. Geef jezelf wat meer tijd en houd je opleiding daarbij betrokken zodat je het eventueel later weer op kunt pakken.