Babootje schreef:Wijsneus_DP schreef:Dit was mij ook opgevallen, terwijl er eerder over zelfreflectie gesproken werd. Is zelfreflectie dan een onderwerp wat alleen door anderen toegepast moet worden en niet door jezelf?
In deze gevoelige discussie vind ik het onredelijk om een bokker als voorbeeld te gebruiken, die openbaar en verhuld aan te blijven vallen. Misschien is wat zelfreflectie ook in deze discussie wel gepast? Waarom is het nodig weer over deze bokker en haar paard te beginnen als de discussie al een andere wending genomen had? Gelijk halen en gelijk hebben is niet het zelfde. Ik vind de betreffende bokker prachtig op haar paarden passen en ook op het oog niet te dik, te groot of te zwaar lijken. Gezond verstand zegt mij dat het past. Cijfers en gewichten zeggen mij veel minder dan het totale beeld dat ik zie. Mooie paarden, goed in de spieren, geen onder of overgewichten en lekker aan het werk.
Ik ben geïnteresseerd hoe nuttig een richtlijn zou kunnen zijn en hoe die er uit zou moeten zien.
Het was zeker niet mijn bedoeling om steken onder water te geven maar gezien de reacties lijkt nu het kwartje wel te vallen, waar hij eerder niet viel.
Bij wie valt het kwartje, bij jou?
Citaat:
Het voorbeeld is gegeven om te laten zien dat bij een groter en zwaarder paard de 20% regel niet meer kan opgaan (180 kilo op de rug is voor niet 1 paard gezond) Dat geeft al aan dat die hele regel niet voor ieder paard een goede regel is.
Daarin zeg jij niets anders dan Dephara eerder al geschreven had. Bijna letterlijk zeggen jullie hetzelfde, zij heeft het over dat 160 kilo nooit gaat passen.
Citaat:
Ik heb dat in andere bewoordingen al vaker aangegeven maar dan komt dat blijkbaar niet aan, of wordt er overheen gelezen.
Het lijkt er op dat beide kanten van de discussie niet goed lezen. De één leest met emotie en reageert daarop, jij lijkt over veel punten heen te lezen waar jullie het met elkaar eens zijn.
Citaat:
En als je er vanuit gaat dat een paard met 15-20% van zijn eigen lichaamsgewicht belast kan worden, zegt dat niets over de belastbaarheid. De belastbaarheid zegt iets over wat het paard aankan. Daarbij zijn aspecten als aanleg, leeftijd, fitheid (van het paard) , voeding, rust, stress, geschiedenis, gebeurtenissen en medische toestand belangrijke factoren die effect op de mate van belastbaarheid.
Daarin zijn jullie het met elkaar eens.
Citaat:
En aangezien elk individueel paard verschillend is, kom je er niet met een generieke regel.
Dit is een mening? Ik ben eens met MarliesV hierboven. Dat richtlijnen zeker nuttig kunnen zijn als beginsel en dan kijken naar de combinatie en factoren van paard, ruiter en zadel.
Citaat:
Wat ik me nog wel zou kunnen voorstellen is dat een halfjaarlijkse of jaarlijkse klinische keuring en een belastingsadvies van een veearts in het paspoort van het paard komt te staan. Net zoals je entingen. Als voorwaarde om wedstrijden te rijden. (Ik noem maar wat hoor).
Maar dan heb je alleen nog maar de doelgroep wedstrijdruiters.
(Ik vind er sowieso niets mis mee om regelmatig je paard preventief te laten checken door een veearts.)
Is halfjaarlijks realistisch haalbaar?