Ze kunnen bij bixie (net als bij gewone wedstrijden) geen rekening gaan houden met ieder kind op zich. Dat is gewoon onbegonnen werk.

Mijn beide kinderen hebben bixie gereden en je wilt echt niet weten wat je er allemaal voorbij ziet komen. En bij verschillende vroeg ik me echt af. Bij wie zit de ambitie, ouder of kind?
Kinderen huilend op hun pony, spanning of echt angst?

Maar ook bij mijn kindjes werden alle deelnemers naar voren geroepen voor hun prijs en plaatsing.
Maar alle kinderen kregen een prijs in de vorm van een lintje. Maar ook kregen de nummers 1, 2, 3 een beker.

En ja ik kan me voorstellen dat een kind teleurgesteld is dat ze laatste worden, maar dat is voor ieder kind toch zo? Laatste worden is niet leuk, voor niemand niet.

Hier afgelopen week kind is 4.5 jaar hier is regel met plezier en geen verplichting als we er zijn en je wilt niet meer dan gaan we wat drinken en rijden we weer naar huis.

Hij stond als laatste geplaatst en dat werd gewoon benoemd mijn zoontje had het niet eens in de gaten.
Kreeg een hoefijzer en snoepjes voor de pony. Kind was en is nog steeds zooo enorm trots.

Soms gaan mensem echt voorbij aan het stukje lol met je knol.

Heb alleen de beginpost gelezen. Ik zelf geef kinderen van 3 tot en met les. Dat betekent de eerste jaren inderdaad hooguit 2 min op een pony terwijl we allerlei spelletjes doen. Alles is zo ingericht dat het woord nee niet voorkomt en we belonen en stimuleren wat goed gaat. Ik doe bewust geen wedstrijdjes alleen shows.

Maar nu wat anders: Een willekeurig meisje maakt voor mij een tekening. Het laatste stuk is duidelijk afgeraffeld maar de intentie was harstikke aardig. En ik geef nu als antwoord oh wat mooi oh wat schitterend. A ik ben niet eerlijk tegenover het meisje. Twee wat voor motivatie heeft ze nog om iets beter te doen. Alles wat ze doet wordt beloond. En geloof me zo werkt dat later niet.

Bij onzekerheid laat haar dingen doen die haar wel lukken en beloon het. En hoe erg de wedstrijd ervaren wordt ligt toch een deel bij jezelf. Het kind spiegelt de moeder. Hoe belangrijk maak je het. Hoe groot?

Beste TS, welke hulp zoek jij eigenlijk? Of is het gewoon emotionele steun vanuit een stukje onmacht?

Mocht je dochter weer een keertje meedoen met een Bixie proefje, vraag dan de organiserende vereniging vooraf hoe ze de wedstrijd en prijsuitreiking aanpakken. Mocht het weer zo’n dingetje zijn, kan je ervoor kiezen om daar dan niet mee te doen aan een Bixie wedstrijdje. Als jij denkt dat het voor jouw dochter beter is, kan je die overweging maken.

Genoeg kinderen van 4 die meedoen, en die op de pony zitten, bokt riempje vast houden maar meer ook niet. (en dat de begeleider alles doet)

Heel eerlijk dat is gewoon imo niet te beoordelen. De leeftijd verlagen van 6 naar 4 jaar heeft daar zeker aan bijgedragen. (en dat was zeker niet mijn keus).

Daar was juist het begeleidingsspel uitermate geschikt voor

Mooi moment om je kind te leren dat met een goed gevoel van je pony afkomen belangrijker is dan een plaatsingsuitslag.

Dit dus.

Is het niet een idee om hiervan te leren ipv zo boos en bitter te reageren?

De reden dat wij alleen Bixie zonder plaatsing gestart zijn aan het begin. Alleen de lol van het wedstijd rijden en voor iedereen een lintje of kadootje

Fijn dat ze de KNHS benaderd heeft voor zoiets...zo wil je als vrijwilliger toch geen (bixie) wedstrijd meer organiseren?!
Als ze zich vooraf had ingelezen en rond gekeken..., Maar nee, er waren slechts verwachtingen.Joh!

Vergeet niet dat iedereen probeert een goede moeder voor zijn kinderen te zijn. En je wil je kind geen verdriet zien hebben. TS ik wens je sterkte en overdenk misschien of je niet je eigen dromen op je kind projecteert. Probeer te genieten van je kind zo als ze is, onzeker hoort nu bij haar, laat haar leren en sterker worden.

Dat je je kind niet verdrietig wilt zien a la. Maar volgens mij was de bixiewedstrijd voor moeder emotioneel schokkender als voor het kind. Wellicht dat dochter het best nog een keertje wil proberen maar zij kan beter even wachten totdat mama toe is aan het verwerken van teleurstellingen.