Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 1 van de 2 [ 32 berichten ]
Ga naar pagina 1, 2  Volgende
Plaats een nieuw onderwerp

Al 16 jaar avontuur met Akhal-Teke Agan

 
Profiel   

Ik dobber al bijna vanaf het begin van Bokt hier rond, maar kwam er achter dat ik nog nooit een topic had geopend over mijn grote liefde, Agan. Dus hier dan eindelijk een samenvatting en fotoverslag van de meest gedenkwaardige gebeurtenissen tijdens ons leven samen

Onze kennismaking
In 2002 stond ik al bijna 6 jaar in de wacht voor een huurwoning (woninggebrek is niets nieuws), braaf gespaard voor de verhuizing, maar ja… dan wordt je wel moedeloos. En als je dan bij de (op dat moment) enige fokster van jouw droomras in de buurt (Luxemburg, was wat dichterbij dan de fokkerijen in Duitsland en Frankrijk) op bezoek gaat en die heeft leuke veulentjes te koop, dan gaat het wel kriebelen, met al dat geld op de rekening.

Toen ik nogmaals op bezoek kwam om te kijken naar de twee die ze nog te koop had, viel mij vooral het veulen op dat ze eigenlijk niet aan me had aangeboden. Hij was lief, nieuwsgierig maar durfde niet zo goed naar me toe te komen. Terwijl het veulen waar ik voor kwam juist erg opdringerig en brutaal was. Ik viel voor meneer zijn lieve ogen en overduidelijk nieuwsgierige, maar voorzichtige gedrag.
Met foto’s van papa en mama verbeelde ik me tot wat voor paard hij zou uitgroeien (hij zag er op dat moment echt niet mooi uit – in de groei en helemaal uit verhouding) en was helemaal verliefd op dat mooie paard dat hij zou worden. Soms kijk ik naar hem en ben ik nog verbaasd dat ik door zijn looks van dat moment heen heb weten te kijken.

Meet Agan, mijn raszuivere Akhal-Teke, aan wie ik nu al 16 jaar toebehoor.
1 Als veulen, drie dagen oud.
[ img ]

2 Zijn papa en mama

[ img ]

3De dag dat hij naar Nederland zou komen, 1 jaar oud.

[ img ]

Genieten van de sneeuw - https://www.flickr.com/photos/tabithameijer/1414763439/in/album-72157602102651165/

Het meest verschrikkelijke jaar
En toen kwam de ramp. Aan het begin van het volgende weideseizoen kon hij opeens niet meer opstaan. Dierenarts gebeld en met veel moeite en 3 mensen hem overeind gekregen. Hij was niet kreupel, maar gelukkig was deze DA niet voor een gat te vangen. Ze ging met haar oor op zijn achterhand liggen en luisterde terwijl ik met hem rondstapte. En hoorde bot over elkaar schuiven. Vervolgens voelde ze met haar hand op die plek en voelde daar inderdaad wat bewegen. Advies: naar kliniek voor foto’s, maar ze zag het somber in met een botbreuk in zijn heup.
Wat heb ik gehuild onderweg naar huis, mijn mooie jongen die nu al een doodsoordeel boven het hoofd hing.
Na vervoer geregeld te hebben en de kliniek te hebben gebeld kon ik de volgende dag terecht, dus meneer onderweg naar Gent. Super mooie locatie en gigantische stallen, maar wat breekt je hart als je je paard daar achter moet laten. Vooral daar meneer duidelijk niet achter wilde blijven.

Gelukkig kreeg hij een positief oordeel van de arts. Ze hadden alles gedaan wat maar mogelijk was om de duidelijk aanwezig breuk zichtbaar te maken (echo, röntgen, camera naar binnen) maar niets was gelukt. Conclusie: de breuk zat op een plek die zou moeten kunnen genezen en hij zou alles weer moeten kunnen uiteindelijk, zeker gezien zijn leeftijd (nog geen 2 jaar oud). Ook rijden zou geen probleem zijn. Hij werd wel veroordeeld tot 4 maanden boxrust en we moesten zien te voorkomen dat hij de eerste 6 weken ging liggen. Probeer dat maar eens bij een 2-jarige die moe is van de pijn. Hij vond toch steeds weer manieren om te gaan liggen ondanks allerlei stellages die we fabriceerden, dus uiteindelijk die opdracht maar opgegeven. Uiteindelijk heeft hij het hele weideseizoen eenzame opsluiting op stal gehad. Maar in oktober bewees hij (na eerste de verplichte stapweken) dat hij weer helemaal beter was. Ik was zo blij & gelukkig toen ik meneer dit zag doen in de privé wei die hij had gekregen:
4
[ img ]


Het enige wat hij hieraan over heeft gehouden is dat hij bij temperaturen onder de 9 graden wat stijf word in zijn achterhand, maar dat kan worden voorkomen door hem een deken op te doen. En een trauma: meneer raakt in paniek zodra hij denkt dat hij ergens alleen achterblijft. Op de wei, in de stal (als de paarden ’s ochtends op de paddock worden gezet) en op de paddock (als de paarden op stal worden gezet). Op zijn huidige stal mocht hij uiteindelijk een in-uitloopstal staan en dit heeft hem heel veel goed gedaan. Eindelijk een echt relaxed paard, dat geen stress meer heeft.

Naweeën van het rampjaar
Het volgende jaar met het weideseizoen ging het mis met zijn gedrag (eigenlijk al gedurende winter). De pensionhouder was heel erg lief – maar te lief voor een superslimme jonge hengst met teveel energie. Agan had al snel door dat hij de pensionhouder de baas was, die durfde hem niet te corrigeren. Zijn gedrag werd uiteindelijk ook echt gevaarlijk – als hij het ergens niet mee eens was, probeerde hij je aan te vallen. In het weekend kon ik hem intensief trainen en verbeterde zijn gedrag met kleine stapjes, maar doordeweeks lukte dat niet en de pensionhouder zette hem dan buiten, waardoor ik het volgende weekend weer terug bij af was.

Op dat punt was ik al op zoek naar iemand om te helpen met inrijden en kwam uiteindelijk bij Erik uit Dronten (ONC) terecht (bestaat niet meer geloof ik). Hij had als vereiste dat hij eerst paard en eigenaar wilde ontmoeten (moesten beide op sollicitatiegesprek ) voordat hij besloot ons te trainen (ja, ik moest dan minimaal 3x in de week meegetraind worden zodat ik wist wat mijn paard leerde en ik wist hoe/wat hij geleerd had en hoe ik dus zijn gedrag moest corrigeren – enige trainer die dat vroeg en dat beviel mij heel erg aan hem). Dus zo gezegd en gedaan. Agan was op zijn ergst, had hem nog nooit zo fel gezien, en Erik maakte op ons beiden zeer veel indruk. Hij was voor geen meter onder de indruk van Agan zijn capriolen – hij verstapte geen meter en negeerde alles wat hij deed, behalve wanneer hij hem bij een aanval moest wegduwen bij het hoofd, wat Agan erg frustreerde in het begin. Uiteindelijk begon Agan op hem te letten en te kijken wat Erik wilde dat hij deed. Aan het eind wist ik zeker dat ik wilde dat hij Agan zou trainen. Een paard dat zo gevaarlijk deed kunnen corrigeren zonder geweld, wauw!
Het liet ook zien dat er geen kwaad bloed bij Agan zat, hij was alleen overtuigd geraakt dat hij de baas was over mensen.

Ik kreeg wat tips mee en het advies om hem eerst in kudde te zetten zodat hij door paarden gecorrigeerd kon worden en weer kon leren respect voor andere wezens te hebben.
Alleen, het gevolg van zijn onstuimigheid was dat de pensionhouder hem ook niet in de ruinenkudde/bij zijn eigen jonge paarden durfde te zetten, terwijl dat juist was wat hij nodig had – spelen met/opgevoed worden door andere paarden na bijna een jaar geen echte omgang met paarden te hebben gehad. Het probleem werd dus alleen maar erger, want meneer kon zijn energie niet kwijt. Dus zijn fokster gebeld en gevraagd of hij daar een half jaar mocht staan.
Zij vond het geen probleem. Ze zou hem gewoon in de jonge hengstenkudde zetten en dan zouden die het wel doen. Tot het zover was, heb ik de pensionhouder gezegd om Agan niet meer te hanteren, zodat ik weer het basisrespect voor mensen erin kon krijgen zonder steeds weer terug bij af te moeten beginnen en daarna hop naar Luxemburg. Toen had hij al weer respect voor mijn ruimte en was hij dus ook al een stuk braver.

Terug naar zijn roots
Bij zijn fokster gearriveerd duurde het bijna 2 weken voordat hij gewend was, de fokster had me bijna willen bellen om hem weer op te halen omdat hij bijna niet at, alleen maar bij het hek heen en weer liep en zich afzijdig hield van de kudde. Maar net toen ze dat wilde doen, veranderde dat allemaal. Gelukkig.
Na 2 maanden kon ik eindelijk op bezoek komen. Tegen die tijd was ik serieus aan het overwegen om hem te verkopen. Een plekje voor een hengst bij mij in de buurt vinden was bijna onmogelijk en ik was ook bang dat zijn slechte gedrag terug zou komen als ik hem weer op de zelfde stal zou zetten. Voor het geval jullie afvragen waarom ik hem hengst wilde houden: het ras is zeldzaam en hij heeft een zeldzame afstammingslijn. Gezien mijn liefde voor het ras, wilde ik graag bijdragen aan de diversiteit en instandhouding ervan.

Maar dat is allemaal niet gebeurd.
Toen ik op bezoek kwam, ging ik meteen naar meneer toe, die in een wei met een heuvel stond en waarbij hij met de kudde (ondertussen was hij de baas geworden) aan de andere kant stond als ik. Ik riep hem, hoorde een luid gehinnik vanachter de heuvel komen en vervolgens kwam Agan op me af gerend over de heuvel heen en was niet meer bij me weg te slaan. Na een uur kwam de kudde kijken waar hun baas bleef, maar die mochten ondanks hun interesse niet bij mij in de buurt komen. Daarbij was hij ook zo rustig en relaxed en deed hij alles wat ik hem vroeg zonder protest. Hij was weer helemaal de lieve jongen die hij voor zijn ongeluk was. De hengstenkudde had inderdaad de laatste restjes verkeerd gedrag om zeep geholpen.
Jullie raden het vast al, het besluit hem te kopen kwam door zijn blijdschap ernstig aan het wankelen.

5 Agan in Luxemburg

[ img ]


Toen ik het huis inging om te helpen bij het klaarmaken van het avondeten, hoorde ik op een gegeven moment een gehinnik (ik was in de eetkamer aan het dekken). Ik vroeg de fokster of dat Agan was die hinnikte, zij was in de keuken en het raam keek uit op zijn wei. Op haar bevestiging kwam ik ook kijken en toen hij mij voor het raam zag hield hij meteen op met hinniken en bleef hij kijken. Vervolgens bleef hij (en dus ook de kudde) de hele avond grazen met uitzicht op het keukenraampje. De fokster zei dat ze zoiets nog nooit had meegemaakt. En ik was nu aan het bedenken wat ik moest doen. Een paard verkopen dat zo verschrikkelijk aan jou gehecht is, kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Maar hem als hengst mee terugnemen ging ook niet. Eenmaal thuis mijn spaargeld bekeken en in overleg met de fokster besloten om voorbereidingen te treffen om hem eind van de zomer naar een KI station te sturen en hem daarna te laten castreren.

Maar daarvoor had hij nog een keuring voor opname in het Russische stamboek. En die classificeerde hem als cat.II (was o.a. te klein). In overleg met zijn fokster toen besloten om hem zonder zaadcollectie te laten castreren, aangezien hij met zo’n aanduiding niet in trek zou zijn om mee te fokken. Met de kennis van nu weet ik dat ik hem te vroeg heb laten keuren, pas 2 jaar later was hij helemaal volgroeid. Misschien dat hij dan wel andere cijfers had gekregen.

Stamboekfoto – Agan tijdens de keuring, nog net geen 3 jaar oud.
https://www.flickr.com/photos/tabithameijer/1414764405/in/album-72157602102651165/

Weer thuis

Eind van de herfst kwam hij weer naar Nederland en in het begin dacht ik: “wat heb ik gedaan!!”.
Hij was zo verschrikkelijk braaf en lief, dat hij gewoon saai was. Ik had er de eerste weken echt spijt van dat ik hem had laten castreren. Mijn ondeugende slimme jongen leek helemaal foetsie. Na een paar maanden kwam zijn echte persoonlijkheid (tot mijn grote opluchting) echter weer langzaam terug.

Weer een jaar later ging hij dan naar Erik voor training, en een maand later was ik weer de gelukkigste persoon op aarde toen ik voor het eerst op Agan reed (ja, het was nogal onverwachts en ik had geen cap bij, maar we hebben alleen gestapt).
7
[ img ]

Agan na terugkomst van Erik, 4 jaar oud.
[ img ]

Vervolgens niet veel meer gereden, aangezien ik maar geen passend zadel kon vinden. Pas na een jaar vond ik eindelijk het zadel dat paste en waaraan hij ook zijn goedkeuring gaf door meteen richting uitgang te lopen alsof hij wilde zeggen: “deze zit eindelijk lekker, nu kunnen we wel samen een buitenritje maken”. Hetgeen we nog nooit gedaan hadden .
Agan is toen weer een maand naar Erik gegaan om de galop onder zadel aan te leren. Erik stond versteld dat hij in dat jaar zo hard was gegroeid. Herkende het ielige paard van de vorige keer niet meer terug.

Agan is dat jaar ook weer van stal verhuisd. De stalhoudster vond dat hij teveel speelde en het gras stuk maakte en wilde hem dus een klein weitje alleen geven. Dus snel naar een stal waar hij lekker in een kudde kon staan en mocht ravotten zoveel als hij nodig had. Daar staan we nu dus alweer zo’n 12 jaar.
Agan goudblinkend in de wei https://www.flickr.com/photos/tabithameijer/1414764781/in/album-72157602102651165/
9
[ img ]

Agan deed ook zijn eigen trainingsprogramma in de wei. Er is een legende dat iemand wilde bewijzen dat zijn Akhal-Teke sneller was als een havik, en dus werd er een race tussen beide geregeld. De AT won (natuurlijk).
Agan besloot om daar ook voor te oefenen en begon met een langzamere vogel, de eend.
Agan vs eend

[ img ]

We reden onze eerste onderlinge wedstrijdjes op de open staldag op het terrein
https://www.flickr.com/photos/tabithameijer/5901864691/in/album-72157602102651165/
Hadden onze eerste springlessen
https://www.flickr.com/photos/tabithameijer/4487035443/in/album-72157602102651165/
Gingen naar onze eerste wedstrijd elders, wat hij heel spannend vond. Maar dan zijn AT’s weer heel handig, ze plakken dan aan jou vast in plaats van dat ze rond gaan springen. Hij was erg onder de indruk, maar deed braaf zijn best. Bij de dressuur hadden we zelfs een winstpuntje te pakken. De dressuur annex springwedstrijd was echter teveel van het goede bij alle indrukken en we hebben uiteindelijk alleen de balkjes en 1 hindernis genomen. Voor de dressuur tussen de hindernissen in kregen we wel goede punten, maar ja, als je geen hindernissen neemt eindig je toch als laatste. De heen en terugweg in de trailer waren alleen een ramp. Ik weet niet wat er was, maar heen was hij al erg onrustig in de trailer. Terug kregen we hem er bijna niet meer in. En bij aankomst op stal was hij helemaal kletsnat van het angstzweet en een paar kilo lichter. Sindsdien hebben we er een trailertrauma bij.

Ondanks alle voornemens om endurance met hem te gaan rijden, is dit er door allerlei omstandigheden nooit van gekomen. Hij is echt een jongetje en wist zich aan het begin van elk weide- en enduranceseizoen te blesseren door zijn ongeduld en daardoor dom gedrag… ja, slimme paarden kunnen ook domme dingen doen.

Als een echte Akhal-Teke is Agan erg beschermend naar mij toe en ook jaloers als ik andere paarden aandacht gaf i.p.v. hem. Hij kan daar echt saggerijnig van worden en negeert me dan. Ook als ik een paar dagen niet was geweest (ivm weekendjes weg enzo) bestond ik even niet meer. Gelukkig wist ik ondertussen wel dat ik dan gewoon moest doen alsof ik weer wegging en dan veranderde hij snel van gedachten, want dat was nu ook weer niet de bedoeling. Ondertussen heeft hij dit “ik straf het vrouwtje” gedrag niet meer zo sterk, maar dat heeft wel tot ongeveer zijn 10e geduurd. Hij laat echter nog steeds weten door hinniken en druk doen, dat ik niet andere paarden aandacht moet geven, want ik ben van hem.

Ook de andere paarden zullen weten dat ik zijn eigendom ben. Hieronder de foto’s van toen er een opdringerig paard in zijn kudde was, die ook door mij geaaid wilde worden. Dan weet je hoe dat eruit ziet.
11 Waarschuwing

[ img ]

12 Wegjagen nadat waarschuwen niet hielp (hij was dan misschien kleiner, 1.59m vs 1.70 m, maar niet minder indrukwekkend ). De vos hield vervolgens grote afstand van ons.

[ img ]

Agan had een goede wilde hengst geweest, zorgzaam voor zijn merries (bewaakte ze goed als ze zijn wei in kropen ) en lief voor de veulens (heeft op stal al 2x geholpen een veulen te “redden” door te waarschuwen dat er iets niet in orde was in die box).

Ondertussen zijn we al samen 2x naar Drenthe geweest (met een vrachtwagentje gezien de trailerproblemen). En de laatste keer waren we zelfs een stukje “verdwaald” in de Autumn Desert Trail.
Agan had er toen al een dikke 25 km buitenrit opzitten, met aardig wat draven en galopperen. Na een tien minuten als verstekeling besloten we met de rit die er al opzat om terug naar de ingang te gaan en aan te sluiten voor de vrijwillige keuring. Agan slaagde met slag en wimpel en een hartslag van 145… ondanks dat vlak ervoor een hele enge huifkar voorbij kwam (die zie je niet in Zeeland).
Dus misschien toch zijn endurance carrière misgelopen.
Agan vond het overigens normaler om dwars door de wildernis te lopen, dan om op de ruiterpaden te blijven :+ .
https://www.flickr.com/photos/tabithameijer/10168193905/in/album-72157602102651165/

Intussen heeft Agan meerdere kleine kinderen hun eerste rijlessen gegeven (met de kleintjes is hij echt extreem braaf en durft hij bijna niet te lopen) en verschillende volwassenen over hun angst voor paardrijden heen geholpen. En dat voor een paard dat ooit een half jaar lang als gevaarlijk te bestempelen was! <3

Natuurlijk hebben we nog veel meer verhalen, dat kan ook bijna niet anders met een karakter als dat van Agan, maar ik heb volgens Word nu al 6 pagina’s vol getypt, dus chapeau als je ons avontuur van 16 jaar lang helemaal hebt gelezen.

Overigens zou Bokt, Bokt niet zijn als hier geen leuke dingen gebeuren. Afgelopen jaar vroeg via Bokt een fotograaf of ze Agan mocht fotograferen (gebaseerd op zijn karakteromschrijvingen die ik hier en daar op Bokt heb laten slingeren). Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Op 1 september was het zover. De dagen daarvoor met Agan naar het strand gewandeld, want dat vindt hij toch altijd spannend (kon niet rijden want osteopaat was net geweest). Dat deed ook weer wonderen voor onze band, hij let nu nog meer op hoe ik reageer voordat hij besluit of iets verdacht of gevaarlijk is.
Zie hier het resultaat (foto’s door Christa Merk https://fotochrista.nl/ ):
13
[ img ]

14

[ img ]

Kortom, mijn droom om een Akhal-Teke te hebben die alleen van mij houdt (al vindt hij andere mensen ook erg leuk – als ik er ben besta alleen ik), me af en toe de adem beneemt omdat hij er soms zo mooi uit ziet, uithoudingsvermogen heeft en van rennen houdt, zich af en toe als een echte ezel gedraagt ( als het regent en hij heeft geen jas aan, laat hij zich echt niet overtuigen om naar buiten te gaan of wanneer hij van mening is dat we de verkeerde kant op gaan, gaat hij ook in parkeerstand, al laat hij zich dan nog overtuigen), beschermend en territioriaal is (zijn paddock en wei zijn van hem en alles wat er niet hoort wordt eventueel met geweld verwijderd (alleen de stalkat mag er rondsluipen, maar die let wel op dat hij dan niet te dicht bij Agan komt), en zich niet zomaar laat ontvoeren (al is een trailertrauma niet de reden die ik in gedachten had), is helemaal uitgekomen.
Na 16 jaar zijn wij nog steeds een happy paar.
15
[ img ]



Laatst bijgewerkt door Neonlight op 09-02-19 14:23, in het totaal 1 keer bewerkt

Tag voor fotoverzameltopic uit titel verwijderd

Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-02-19 13:20 



 
Profiel   

Wat een bijzonder paard <3 Akhal-Tekes zijn zo gaaf!

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-02-19 13:55 



 
Profiel   

Oh geweldig <3
Hij is prachtig en wat hebben jullie een bijzonder verhaal samen!

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-02-19 13:57 



 
Profiel   

Die foto op het strand <3 echt super! Wat een mooi verhaal zeg, echt heel bijzonder om over jullie band te lezen!

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-02-19 14:13 



 

Wat een geweldig verhaal, en wat een prachtig paard. _/-\o_
Ik heb niet zoveel met de meeste Akhal Thekes die ik voorbij zie komen, maar deze heeft echt een geweldige uitstraling. Dat dreighoofd van hem is ook magnifiek, volgens mij dacht die vos op de foto dat hij doodging toen hij zo'n evil stare kreeg. _O-

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-02-19 14:26 



 
Profiel   

Wat een prachtig levensverhaal, samen en soort van opgroeien met een hele trouwe vriend...

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-02-19 14:52 



 
Profiel   

Wat een leuk verhaal om te lezen. Heel veel geluk nog samen!

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-02-19 15:19 



 
Profiel   

OMG wat een grote oren had Agan als veulen zeg!! :D

Leuk om jullie verhaal te kunnen lezen! Jullie hebben behoorlijk wat meegemaakt zo te lezen. Wel prachtig om te lezen dat hij, ondanks zijn gevaarlijke gedrag van vroeger, nu super lief is met kindjes enzo. En die jaloezie naar andere paarden toe, heel herkenbaar!! :')

Die eerste foto van op het strand, prachtig! <3

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-02-19 17:26 



 
Profiel   

Wat een mooi verhaal. Hij heeft jou echt uitgezocht als zijn mens.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-02-19 17:43 



 
Profiel   

Hij is prachtig! en super leuk geschreven :)

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-02-19 17:44 



 
Profiel   

Dank jullie wel voor alle complimenten. LEuk om te horen dat jullie hem net zo leuk vinden als ik.

xyzutu2 schreef
Wat een geweldig verhaal, en wat een prachtig paard. _/-\o_
Ik heb niet zoveel met de meeste Akhal Thekes die ik voorbij zie komen, maar deze heeft echt een geweldige uitstraling. Dat dreighoofd van hem is ook magnifiek, volgens mij dacht die vos op de foto dat hij doodging toen hij zo'n evil stare kreeg. _O-

Xyzutu, uitstraling heeft hij inderdaad volop. En echt heel sprekende gezichtsuitdrukkingen, meestal kun je niet zo goed aan paarden zien wat ze denken, maar met die van mij heeft bijna niemand daar moeite mee :D .

@kally, zo was het precies. samen opgroeien. Onder zijn verlegen houding als veulen zat een grote ondeugd verstopt. heb zeker de eerste jaren zelf ook veel geleerd van hem. Heeft me allemaal een stuk zekerder en assertiever gemaakt. Dat moest ik wel worden in zijn draakperiode. Hij heeft de laatste restjes verlegenheid waar ik mee kampte om zeep geholpen ~~}> . Dus niet alleen hij is gegroeid, ik ook.

@retjehorse: Ja, hij is in zijn oren gegroeid :+ . Op de keuring kreeg hij ook een compliment van Tatjana over zijn mooie oren. Het schijnt dat AT veulens vaak zulke lange oren hebben en echt "in hun oren groeien".

@Maflinger: inderdaad, toen dat me duidelijk werd door hoe hij reageerde terug bij zijn fokster... ik kan het gevoel niet omschrijven... krijg er nog steeds een brok van in mijn keel.

@timmysytse70: Dankjewel - vond het wel moeilijk, nooit eerder zo'n topic gemaakt. Dus blij dat het fijn leest!

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-02-19 22:43 



 
Profiel   

Super hoor.

Link naar dit berichtGeplaatst: 09-02-19 22:51 



 
Profiel   

Mooi om te lezen, wat hebben jullie veel meegemaakt zeg.
16 jaar is ook een behoorlijke tijd inderdaad, heb mijn oudste merrie nu ook precies 16 jaar, vanaf haar 9e en is nu bijna 25.

Die veulenfoto is echt superschattig het lijkt net of hij een champion als bles heeft, en dan die lange oren erbij.

Echt mooi dat jullie zo een hechte band hebben en hij jou wil beschermen.
Zijn blik spreekt echt boekdelen.
Vind hem echt super om te zien, wat een karakter paard.
Die strandfoto's zijn echt mooi geworden zeg!

Fijn dat het nu ook goed gaat op je stalling met eigen uitloop.

En voor een endurance carrière ben je nog niet te laat hoor!
16 is nog niet zo oud, ik deed nog mee toen mijn paard 23 was.

Ik wens je nog vele mooie jaren met Agan!

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-02-19 07:14 



 
Profiel   

Wat heb je jullie leven samen mooi beschreven !
Wat eengeweldig paard heb je.
<3 <3 <3

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-02-19 07:22 



 
Profiel   

Wauw, wat een verhaal en wat een paard <3 . Hopelijk gaat het nog vele jaartjes zo door!

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-02-19 08:27 



 
Profiel   

Wat heb je het allemaal leuk omschreven, hij lijkt me echt een persoonlijkheid.

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-02-19 08:36 



 
Profiel   

Wat een bijzondere band hebben jullie! De AT is echt wel een paard met extra’s!
Zoiets las ik alleen over muildieren, zijn net wat intelligenter en persoonlijker.
Mooie foto op het strand <3

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-02-19 09:43 



 
Profiel   

Heerlijk om jullie verhaal te lezen!

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-02-19 10:09 



 
Profiel   

ieris schreef
Mooi om te lezen, wat hebben jullie veel meegemaakt zeg.
16 jaar is ook een behoorlijke tijd inderdaad, heb mijn oudste merrie nu ook precies 16 jaar, vanaf haar 9e en is nu bijna 25.

Inderdaad, denk iedere keer weer, oh.. dat had ik ook nog kunnen vertellen, en: "oh, die gebeurtenis was ik vergeten, dat had ook wel leuk geweest. Maar ja, dan heb ik nog genoeg te vertellen voor een evt. volgend topic :o .

Citaat
Echt mooi dat jullie zo een hechte band hebben en hij jou wil beschermen.
Zijn blik spreekt echt boekdelen.
Vind hem echt super om te zien, wat een karakter paard.
Die strandfoto's zijn echt mooi geworden zeg!

Ja, ben ook echt heel blij ermee. Jullie zullen het niet zien, maar hij was echt super gespannen met de fotoshoot. Het strand vind hij altijd spannend (wel leuk, maar erg spannend).
Komt vooral, denk ik, door onze eerste keer strand. Hij ging dapper achter de andere pony aan het water in, maar toen voelde hij het water trekken en dat hoort water niet te doen, natuurlijk :') . Dus hij raakt in paniek en i.p.v terug naar het strand springt hij dieper het water in. Door de watermassa kon hij natuurlijk niet goed rennen en verloor hij zijn evenwicht (zat ondertussen al tot aan zijn borst in het water), er kwam ook nog een golf en die spoelde mij netjes van zijn rug af }> .
Enige wat ik dacht, de teugels!!! als ik de teugels niet terug krijg dan is hij mij kwijt en raakt hij nog meer in paniek. Maar ja, die golven waren erg gemeen. Iedere keer als ik bij de teugels kwam duwden de golven ze weer weg. Dus, Agan inderdaad nog meer in paniek, maar zag toen het strand en zwom, rende daar gelukkig naar toe. De andere pony dacht, er is iets ik moet er achteraan. Dus ik lag nog in het water en zag hoe de ruiter van de pony haar pony weer terug kreeg, Agan door kreeg dat zijn vriendje inhield en al wanhopig hinnikend (ik vermoedt: "Help, ik ben mijn baasje kwijt!") naar hem terug rende en bij hem bleef. Dus ik kon hem al soppend weer pakken.
Sindsdien is aan de hand het water in spannend, maar wel leuk, maar zodra ik erop zit gaat hij echt niet dichter dan 5 meter in de buurt van de branding. In het water opstijgen staat hij ook niet toe. Naar zijn mening is het water sindsdien een baasjes opetend monster :D .

Citaat
Fijn dat het nu ook goed gaat op je stalling met eigen uitloop.
Daar ben ik inderdaad ook erg blij mee. Wat een verschil maakte dat, zeg!

Citaat
En voor een endurance carrière ben je nog niet te laat hoor!
16 is nog niet zo oud, ik deed nog mee toen mijn paard 23 was.
Ach.. het is ook wel rustig om dat doel op te geven. Ik denk inderdaad dat qua conditie Agan nog best lang mee zal kunnen. Nou ik nog ;) .

Citaat
Ik wens je nog vele mooie jaren met Agan!
Dankjewel!

@mirim, dankjewel!

@BlueAmethist: ik hoop het ook!

@Elisa2: DAnkjewel, dat is hij zeker. Ik zit wel eens in het LBE topic mee te lezen en in al die persoonlijkheden daar, herken ik veel van Agan.


@Amalarab: Dat is de AT zeker! het duurt even voor ze zo aan je gehecht zijn (ze van veulen af aan hebben helpt heel erg mee ;) ), maar dan vergeten ze je ook nooit meer.
Tot Josav een keer noemde dat ze qua intelligentie en karakter veel op muildieren leken, ben ik voor het eerst daar in gedoken. En inderdaad ze hebben veel karktereigenschappen gemeen.


@swartbeesie. Fijn dat je ervan genoten hebt!

Link naar dit berichtGeplaatst: 10-02-19 14:38 



 
Profiel   

Wauw... wat geweldig om mijn paardje in uitgelicht te zien staan! Dankjewel moderators!

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-02-19 08:37 



 
Profiel   

Wat een geweldig verhaal, met hoogte- en dieptepunten. Maar geweldig dat het uiteindelijk is goedgekomen, en ook mooi trouwens dat zijn gedrag op zo'n geweldloze manier omgezet kon worden weer. Dat beschermende is toch ook wel erg bijzonder!

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-02-19 09:17 



 
Profiel   

Wat een gaaf paard <3 Heel bijzonder verhaal!

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-02-19 09:47 



 
Profiel   

Je hele verhaal gelezen! Wat een avonturen. Maar wat fijn dat jullie nog steeds zo gelukkig samen zijn!

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-02-19 10:32 



 
Profiel   

Wat een leuk verhaal, een bijzonder ras!
Hij heeft jou echt gekozen. <3

Denk dat hartslag 145 niet klopt :) dat is wel hoog hoor.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-02-19 13:12 



 

Supermooi verhaal! <3 Ik hoop dat jullie nog heel lang van elkaar mogen genieten!
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-02-19 13:24 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 1 van de 2 [ 32 berichten ]
Ga naar pagina 1, 2  Volgende
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen