*Bokt.nl
Blog


Introductie
Eind oktober heeft mijn wederhelft, Mike, groen licht gekregen om mee te doen met de Mongol Derby 2019. Een race van 1000 kilometer dwars door Mongolië. In deze blog zal ik elke maand, zo rond de 15e, een verslag doen van zijn (onze) voorbereidingen.

Blog 5: Wales

En toen was het zo ver: eind februari bergwandelen in Wales! Het doel van de trip voor de Mongol Derby Jockeys was hun eigen grenzen verkennen, out the comfortzone en ook oefenen met kaart, kompas en de GPS. Mijn voornaamste punt was HET WEER. De enige keer dat ik in Noord-Wales op de bergen was geweest was een aantal jaar geleden eind april en toen lag er nog overal sneeuw. Ditmaal was het in de week voordat wij gingen werkelijk schitterend lenteweer. De weersvoorspelling liet wel zien dat het iets kouder en mogelijk regen zou zijn als wij de berg zouden willen beklimmen, maar alles beter dan koud en sneeuw!

Moel Siabod
De groep bestond uit 3 Mongol Derby rijders (team groen, team geel en team oranje/blauw), de broer van Mike en mijzelf. Rond 1 uur in de middag arriveerden wij ter plaatse. Mooi op tijd om gelijk Moel Siabod te beklimmen! Moel Siabod is niet zo hoog, maar heeft wel een scramble bij de top en een mooi uitzicht over heel Snowdonia. Tenminste, dat was vorige keer zo. Euhm. Niet dus. Midden in de wolk en niets te zien.

Druipend van de regen kwamen wij zo bij onze accommodatie aan. Ingecheckt en met enige creativiteit alle kleding en rugzakken te drogen gehangen. Lampen, deuren, zelfs de toiletrolhouder werd ingezet als ‘droogrek’.

The Glyders
Vroeg naar bed en de volgende dag stonden ‘The Glyders’ op het programma! Eerst omhoog naar Glyder Fagh, daarna Glyder Fawr en dan weer naar beneden langs Devils Kitchen. Na een stevig stuk omhoog stond er ‘scramble’ (voor de Hollanders: handen en voetenwerk) op een ‘scree slope’ (voor de Hollanders: een steile helling met losse stenen) op het programma voordat we bij de top waren. Bij aanvang van de ‘scree slope’ gaf Mike ons advies. Gebruik je handen, niet in paniek raken, blijf dicht bij de berg, je valt er heus niet vanaf en mocht er een steen naar beneden vallen dan roep je ‘BELOW!’ om degenen onder je te waarschuwen. Halverwege de scree slope hoorden we dus “AUTCH” gevolgd door een “BELOW!” waarop Mike opmerkte dat de volgorde andersom hoorde te zijn. Daar gingen we, happy outside our comfort zone.

Op de top een kleine herhaling van de dag ervoor. Wolk en niets te zien. Tussen Glyder Fahr en Glyder Fagh is een relatief vlak stuk met wat bezienswaardigheden zoals de Castell y Gwynt en de Cantilever. Het uitzicht is ook erg mooi vanaf de Glyders. Theoretisch gezien dan… Tijdens onze lunchbreak hoorden we mensen praten vlak bij ons, maar we hebben ze niet gezien. Meer dan genoeg gelegenheid dus om met kompas en kaart te navigeren. Met de GPS liep het iets minder goed af.... iets met batterijen en leeg.

Vanaf Glyder Fawr naar beneden richting Devils Kitchen. Daar brak af en toe de wolk open en hadden we echt spectaculair uitzicht op Y garn. Y garn, mooie berg voor de volgende keer! Mike had het er over dat hij die met de andere Jockeys dan wel rennend kon gaan doen.

Nog even om een meertje heen gelopen voordat we bij de top van de Devils Kitchen waren. Team Yellow werd getackeld door het moeras en kwam met een hele klomp veen weer omhoog. Gelijk even de waterdichtheid van de schoenen getest! Ook aldaar de wilde geit gezien, met luid gemekker probeerde hij ons duidelijk te maken dat dit vooral ZIJN TERREIN was. De afdeling door de Kitchen was relatief simpel. Echt grappig, de eerste keer in Wales was ik goed onder de indruk van de Kitchen en nu wandelde ik er zo vanaf.

Snowdon
Dag drie stond in het teken van Snowdon. Plan was om te parkeren bij Pen-Y-Pass en dan via de Pyg-Track omhoog. Helaas, hele parkeerterrein vol dus doorgereden naar de Llanberis Pass. Via de Llanberis Track omhoog gewandeld. Langzaam maar zeker nam de wind toe en werd de zichtbaarheid minder. En jawel: daar stonden we weer, bovenop Snowdon, niets te zien rondom ons heen (ik begin een thema te zien deze trip).

Op de top besloten dat Mike’s broer en ik via dezelfde weg weer naar beneden gingen om de auto op te halen en dat de drie jockeys de Pyg-Track namen zodat wij ze bij Penn-yPass weer konden oppikken. Dit tot lichte consternatie van team Yellow and team Orange/Blue die vreesden dat Mike gelijk het tempo zou opschroeven zodra ik niet meer in de groep zou zitten. Dat was dus ook precies wat Mike deed.

De afdaling werd nog een soort van episch. Het eerste stuk was er gewoon constante harde wind waarbij een groep van 3 wandelaars bovenop ons werd geblazen. Vervolgens moesten we door een klein tunneltje, daar werden we gelijk weer uit geblazen voordat we er in stonden dus dat vroeg een soort spiderman achtige tactiek om naar de andere kant te komen. Dit werd gevolgd door een traject waarbij het noodzakelijk was als een windsurfer jezelf schrap te zetten tegen de windvlagen danwel het hek vast te houden of op hurken te gaan zitten. De eerste keer dat wij op handen en voeten belandden zagen we iets voor ons een groep van een man of 8 allemaal naar beneden duiken. Dit bleef zo tot lager op de berg. Ik kwam er later achter dat dit stuk, Allt Moses, ook bekend stond als ‘the killer convex’. Later hoorden we van de PygTrack Groep dat zij een vergelijkbare ervaring hadden en dat er meerdere mensen op de zig-zags zijn omgekeerd. Net op tijd de top bereikt dus!

In de accomodatie weer gezellig alle kleren op alle mogelijke manieren te drogen gelegd en met een mooie pint cider de trip afgesloten.

Plan is nu om voor de Derby nog een keer naar Wales te gaan en dan weer andere routes te doen, hopelijk ditmaal waarbij we ook kunnen zien waar we zijn! Stiekum staat Crib Goch al op de bucketlist!

De eerdere blogs kun je hier vinden:
[VN] [Blog] Apple: Mike's reis naar de Mongol Derby
[VN] [BLOG]Apple: Mike's reis naar de Mongol Derby 2: Training
[VN] [Blog] Apple: Mike's reis naar de Mongol Derby 3: Uitrusting
[VN] [BLOG]Apple: Mike's reis naar de Mongol Derby 4: Winter

Volg ons (en de twee andere Derby Deelnemers van Bokt) ook vooral op Facebook

Happy outside our comfort zone

Brrrrr... jullie hebben er wel een hoop voor over :

Heb bedacht dat ik dat gebeuren op de berg best leuk vind, maar zelf meedoen aan de Mongol Derby is nog even een brug te ver

Bergbeklimmen is anders ook niet een per se veilige hobby

Vind je al best stoer, met dat gekruip omhoog op die berg whaha. En dan geen uitzicht hebben

Zoveel omhoog geklommen en dan de wolken die je prachtig uitzicht bederven.

Flinke tocht om elke dag te lopen en niet zonder gevaar.

Poeh, jullie liever dan ik Wel heel stoer hoor, met zulke omstandigheden bergen op en af rennen. Als Mike zo door gaat kan hij straks tijdens de Derby zelf 'lekker even bijkomen'

Jullie zijn bikkels!

*sprak zij van achter haar computerscherm en met de CV op 22 graden *

Idem hier. Denk dat je mij na de eerste berg al kon bijeen vegen.

Ja, leuke blog

Het was echt super gezellig en een goede work-out

Nogmaals bedankt voor de organisatie

Dat was precies wat Mike ook zei ergens vorige week

@Psydoxy, graag gedaan hoor