Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 1 van de 7 [ 151 berichten ]
Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5 ... 7  Volgende
Plaats een nieuw onderwerp

Ernstige oogproblemen, hoe ver ga je?

 
Profiel   

Ik maak dit topic aan de vroege kant aan. Maar ik wil ook vooruit denken en eventueel snelle beslissingen kunnen maken, en ik hoop dat ervaringen mij daarbij kunnen helpen.

Vorig jaar rond deze tijd zag ik bij mijn Friese merrie een soort beschadiging in haar oog. Een wit, klein vlekje, die soms wat bol en soms wat hol leek te staan. Oog zag er wel normaal uit, geen knijpen/tranen, dus even aangekeken.

3 weken later stond ze op een ochtend wel te knijpen en tranen. Gelijk de DA erbij gehaald, die constateerde dat haar oog vol bloed stond. Met aankleuren bleek de beschadiging niet aan de buitenkant te zitten.

Zalven en druppelen voor 10 dagen, en 2x controle ondertussen. Na 10 dagen geen last meer van knijpen en tranen, en het bloed was weg. Oog was nog wel wat onrustig binnenin.

Aan de buitenkant heb ik het hele jaar geen problemen gezien. Achteraf wel lichte gedragsverandering, bij vlagen kon ze naar me bijten als ik haar aan de kant van het oog aanraakte op het hoofd en ze kon soms een paar dagen wat chagrijnig zijn.

In december kreeg ze ineens een blauwe waas over het oog, ze werd weer chagrijnig en op de derde dag na verkleuring begon ze te knijpen en tranen. Gelijk mee naar de dierenarts: maanblindheid. Nog steeds geen beschadigingen aan de buitenkant.

Weer druppelen, zalven en daarna was het weer over. 3 weken later: helemaal mis, knijpen, tranen en het hele oog stond vol pus aan de buitenkant. Gelijk weer heen: geen beschadigingen buiten, druppelen, zalven en een flinke prednisolon kuur. Oog was na een paar dagen zalven en druppelen weer rustig.

Toen de prednisolon kuur afgelopen was ging het een week goed, en toen stond ze weer te knijpen en tranen.

Druppelen en zalven, en de kliniek in Wolvega gevraagd wat er verder voor opties waren, mijn andere paard stond daar toen dus kon mooi even overleggen. Ik moest de behandeling afmaken, een week wachten en dan langskomen zodat ze konden zien hoe het oog er uit zag als het rustig was.

Zo gezegd, zo gedaan. In Wolvega hebben ze een echo gemaakt van het oog. Ze konden de maanblindheid zien, maar schrokken vooral van het vlekje op het oog. Een 'bijna' perforatie! Daarom was de buitenkant nog wel in takt, maar dat scheelde niet veel. Het oog was wel heel actief daarmee bezig, iets met bloedcellen die actief waren ofzo..

De maanblindheid hebben ze even gelaten voor wat het was, ik kreeg zalf mee en moest 2x per dag zalven en na 10 dagen weer komen.

Toen bleek dat de iris een soort slurfje gemaakt had, en daarmee een stop in het gaatje gestopt had. Oftewel, het lichaam heeft zelf geprobeerd om het gaatje dicht te maken. Heel bijzonder. Hadden ze ook nog nooit gezien.

Nog een keer 10 dagen zalven en weer controle. Toen was het oog rustig, het gaatje is dicht gestopt, en het zag er goed uit. Voor de maanblindheid, afwachten hoeveel aanvallen er komen. 1 per jaar is acceptabel, 4 per jaar te veel.

Implantaat is niet mogelijk door de perforatie. Dus veel aanvallen betekent dat het oog er uit moet.

Het slechte oog was dus rustig. Het goede oog leek bij de eerste echo ook wat tekenen van maanblindheid te hebben, maar daar heeft ze nog nooit een aanval aan gehad en bij de latere controles zagen ze er niks meer aan. Dus wat die betreft: zolang er geen aanval komt, gezond oog.

Redelijk opgelucht naar huis gegaan. Een oog goed, de andere bijzonder maar stabiel.

Paar dagen later belde de arts me op: ik moet toch nog even langskomen met haar. Hij had de foto's aan een collega laten zien en die vermoedt een zeldzame oogziekte die bij Friezen voor komt, ik geloof dat hij het over het terugtrekken van het hoornvlies had?

Komende dinsdag moeten we weer heen, dan gaan ze nog eens foto's maken, bloed afnemen voor een DNA test en de papieren van het stamboek moeten mee.

Ik weet dat haar vader (Rypke) ook blind was, maar dat schijnt door een ongeluk te komen. Gezien de fraude die ze gepleegd hebben durf ik niet meer zo goed op die informatie te vertrouwen.

Dat is dus even afwachten, wat daar uitkomt. Behandeling was niet echt mogelijk begreep ik.

Ik heb nu 8 dagen niet gezalfd en toen ik net keek had ze zo met haar oog geschuurd dat ze de schaafwondjes onder haar oog heeft, en het haar is er af. Ze was weer nukkig, beet naar me toe ik de wondjes wilde verzorgen en gilde zelfs even..

Nou is ze ook heel hormoon gevoelig, dus het kan ook met hengstigheid te maken hebben, dit gedrag, maar het zit me niet lekker. Het oog leek weer kleiner en had wat getraand. Ze knijpt er niet mee. En vanmorgen was er niks aan de hand.

Kortom, een bijna perforatie en maanblindheid, of een of andere erfelijke ziekte, die dan ook in het andere oog zit.

Wat moet ik nu.. aan haar gedrag kan ik aflezen dat ze last heeft. Ze is normaal heel lief en gemakkelijk. Ik zalf haar bijvoorbeeld alleen, terwijl ze los in de wei staat, zonder halster om. Ik kan gewoon met een hand het oog openen en met de andere stabiel zalven. Zo gemakkelijk is ze.

Tuurlijk wacht ik het DNA onderzoek af en ik denk dat ik gelijk een volledig bloedonderzoek laat doen op eventuele tekorten.

Maar dan.. een oog verwijderen schijnen ze goed mee te kunnen leven. Maar twee ogen er uit gaat me te ver. Ik weet dat ik moet afwachten, maar wil tegelijk wel voor mezelf duidelijk hebben waar ik een grens trek.

Heeft iemand ervaring, tips, iets wat me verder kan helpen?

Edit: ze is 15 jaar oud. Ze staat sinds de eerste maanblindheid aanval onder de beste vliegenkap die ik kon vinden, die houdt 90% uv straling tegen.
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 14-04-19 21:27 



 
Profiel   

Ik had een paard gekocht met een kleine beschadiging op het oog. We kenden de geschiedenis niet goed en gingen uit van een beschadiging. Ze zag er prima mee en leek er ook niet gevoelig op.

Toen ze de eerste maal op de wei ging raakte ze volkomen in paniek. Echt blinde paniek. Ze is uiteindelijk dwars door de draad heen gerend waar 3 mensen stonden om haar te keren. Terwijl het dus helemaal ging nerveus paard was. Ze is van de stal weggerend en een paar honderd meter verder gevangen.

Een aantal weken later liep ik met haar aan de lijn op diezelfde plek, om dezelfde tijd (begin middag) op die plaats. Weer ineens volkomen in paniek. Ik heb al heel lang paarden maar deze paniek had ik nog nooit mee gemaakt. Dit was echt niet normaal. Ze is weer weggerend en gelukkig kon ze uiteindelijk geen kant op behalve de stal in. Door haar hoge snelheid onderuit gegaan en dwars door een deur gegaan. Toen ze opstond was het volledig over.

Twee dagen later kreeg ik een telefoontje dat ze met een oog stond dat gevuld leek met melk. Dat bleek dus maanblindheid te zijn. Ook geen beschadiging aan de buitenkant van het oog. De ontsteking kwam van binnenuit. Die paniek is veroorzaakt geweest door de felle zon die op haar oog viel. Een paard met een aanval van maanblindheid is heel gevoelig voor licht. Het arme dier is waarschijnlijk gek geworden van de pijn. De aanval is wel over gegaan, maar het oog was nog verder beschadigd. Ik heb haar terug kunnen brengen naar de verkoper. Ik durfde het niet aan om haar in te gaan rijden met de wetenschap dat het ieder moment terug kon komen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 14-04-19 21:41 



 
Profiel   

Nee dat snap ik helemaal! Ontzettend heftig om mee te maken, vooral omdat je het paard dan nog niet zo goed kent.

Als mijn paard niet meer bereden kan worden vind ik dat helemaal niet erg. Word ze gewoon weidepaard. Maar wat als ze er steeds pijn aan heeft? Een oog er uit is ook niet erg.. maar wat als die andere ook begint? Wat als ze wel een aandoening heeft die in beide ogen zit, dan kom ik niet onder een definitieve beslissing uit ben ik bang.

Link naar dit berichtGeplaatst: 14-04-19 22:09 



 
Profiel   

Wat een nare aandoening. Ik denk dat je voor jezelf al aardig op een rijtje hebt, wat je kan doen en hoe ver je wil gaan. Ik hoop dat het gezonde oog nog lang onaangetast blijft. Veel sterkte en succes.

Link naar dit berichtGeplaatst: 14-04-19 22:23 



 
Profiel   

Mijn paard mist een oog na loslaten van het hoornvliesendotheel. Ze is een stuk blijer nu. Voor mij betekent het simpelweg dat als er nu iets aan het andere oog gaat mankeren ze ingeslapen wordt. Ja, dat is een naar idee, maar er zijn nog tig andere nare dingen die het einde kunnen betekenen. Gewoon genieten dus!

Link naar dit berichtGeplaatst: 14-04-19 22:27 



 
Profiel   

Dank je wel tessebes!

Wittepit, ze is duidelijk opgeknapt dus! Fijn om te horen. Had jou paard ook veel pijn voor het verwijderen, en waar merkte jij dat aan? En viel de operatie je mee?

Link naar dit berichtGeplaatst: 14-04-19 23:02 



 
Profiel   

Het paard van een kennis van mij mist ook een oog door deze ziekte.
Dat is trouwens ook een Friese merrie, maar geen dochter van Rypke (volgens mij is het een Baert).
Het andere oog doet het nog wel goed gelukkig.

Link naar dit berichtGeplaatst: 14-04-19 23:09 



 
Profiel   

zorro schreef
Dank je wel tessebes!

Wittepit, ze is duidelijk opgeknapt dus! Fijn om te horen. Had jou paard ook veel pijn voor het verwijderen, en waar merkte jij dat aan? En viel de operatie je mee?


Niet zo heftig als dat jij het omschrijft, ze was eerder een soort van depressief. Operatie kan staand onder lokaal, de volgende dag opgehaald en de dag daarna liep ze weer in de wei. En daarna merkte ik pas dat ze toch echt last heeft gehad van dat oog zoveel vrolijker als dat ze werd.

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 06:18 



 
Profiel   

Een paard kan prima leven met 1 oog
Zeker als dat ene oog veel ongemak en pijn geeft .
Je zal zelf in het begin wat rustig aan moeten doen aan de kant waar t oog mist .
Maar je paard zal er echt blijer van worden . Als de kwaal zo erg is dat verwijderen overwogen wordt

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 06:50 



 
Profiel   

Mijn paard had zeer waarschijnlijk een bijzondere vorm van maanblindheid met daardoor glaucoom, losse lens en eigenlijk compleet kapot oog van de binnenkant. Dat zou hoe dan ook op een gegeven moment naar buiten gaan komen met nare infecties etc. Helaas begon zijn andere oog ook al snel. Voor mij persoonlijk kon dit paard geen waardig bestaan hebben zonder ogen dus hij is ingeslapen. Hij liet zo op het eerste gezicht nog geen duidelijke pijn zien maar in Utrecht waren ze er zeker van dat het veel pijn deed (m.n. hoofdpijn).

Een oog verwijderen zou ik zeker overwegen. Twee ogen is voor mij persoonlijk een no-go maar ik weet dat er ook mensen zijn die een volledig blind paard wel acceptabel vinden.

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 07:36 



 
Profiel   

Volledig blind gaat er bij mij ook niet in. Dat kan ik haar niet aan doen.

Ik zal hoe dan ook het DNA onderzoek af moeten wachten. En dat vind ik moeilijk. Ik weet ook niet wat ik hoop, want beide uitslagen zijn niet goed.

Ik heb voor mezelf wel zoiets van, er uit met het slechte oog, dan zijn we van die ellende af. Maar het is zo waardeloos dat je alleen maar kan hopen dat het goede oog goed blijft.

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 08:46 



 
Profiel   

Mijn paard heeft ook Uveitis gehad. Hij was wat aan het tranen en knipperen met 1 oog en had eraan geschuurd. Paard staat op stal en geen vliegentijd dus wel direct de veearts gebeld. Zodoende was ik er snel bij. Behandeling was 5 x pd druppelen met prednisolon gedurende een week en daarna nog een week of 2 3 x per dag zalven. Als de ontsteking steeds terugkomt wordt het paard uiteindelijk blind (en zie je die witte waas). Ook wel maanblindheid genoemd.
Omdat de oorzaak divers kan zijn (bacterie, schimmel of virus) en je niet "in" het oog kunt komen wordt de oorzaak niet behandeld en is de kans op terugkeren van de ontsteking groter.
Omdat ik de oorzaak wel wilde weten ben ik naar Den Hoek / Laarakker gegaan om mijn paard daar te laten onderzoeken. Daar bleek de oorzaak herpes virus (meest ongunstige oorzaak) en bleek het nog actief te zijn in het oog. Ben dus door gaan behandelen met druppels en virusremmers (L-Lysine) en weerstandsverhogers tot uit de meting bleek dat het virus in het oog niet meer actief was.
De zwakke plek in het oog kun je vergelijken met een koortslip. Het virus zorgt vaak op dezelfde plek voor problemen.
Mijn paard kan niet meer Rhino ge-ent (dat is een trigger voor het virus). 2 x per jaar (in de ruitijd) en als hij wordt geent voor influenza geef ik hem een aantal weken L-Lysine en weerstandsverhogers.
Met het idee voorkomen is bij dit probleem echt veel beter dan genezen. Iedere ontsteking geeft schade aan het oog. En de ontsteking zelf is ontzettend pijnlijk voor het paard. Daarom wordt er bij steeds terugkerende Uveitis er toch vaak voor gekozen het oog te verwijderen.
Voor mijn paard is het inmiddels 3 jaar geleden dat hij Uveitis heeft gehad en is het niet meer teruggekomen, maar wel blijven waakzaam. Een paar maanden terug stond hij ineens weer te tranen met dat oog en dan wacht ik echt niet tot maandag maar werd het een weekend consult. Gelukkig was het een verstopte traanbuis. :D

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 09:08 



 
Profiel   

Ik denk dat het rustiger is voor het paard om in elk geval het slechte oog eruit te halen. Maar heeft je paard geen maatje op de wei die haar kan helpen mochten beide ogen eruit moeten?

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 09:45 



 
Profiel   

Ik heb zelf uveitis, en ja dat doet verrekte zeer en kan heel plotseling opkomen, maar ook net zo snel met wat zalven weer weg zijn. Ik weet niet zeker hoe vergelijkbaar het ziektebeeld is tussen mens en paard, maar het geeft vast enige indicatie...

Het lastige is, en ik neem aan dat dat voor het paard ook geld, dat het vaak al zeer doet voor de ontsteking te zien is. Waardoor je dus eigenlijk steeds te laat bent met zalven/druppelen. Dus als het zeer doet begin ik gewoon met druppelen, alleen is met een paard wat lastiger natuurlijk.

Kun je niet overleggen met de DA om bijvoorbeeld een jaar een onderhoudsdosis te doen en te kijken of dit de ontsteking weg laat blijven? Ik heb zelf een paar jaar flink gesukkeld, toen hebben we in plaats van afbouwen gewoon een jaar lang gedruppeld ookal waren er geen/minimale klachten. Daarna afgebouwd naar 1 keer per week een druppel voor een hele tijd. En nu gaat het echt al 3 jaar super goed. Af en toe speelt het op, maar na drie dagen zalven ben ik er dan ook weer een tijdje af.

*edit: oh en ik heb dit voornamelijk aan 1 oog, maar het andere oog is ook gezellig mee gaan doen. Dus het slechte oog eruit geeft geen garantie dat het andere oog wel goed blijft...

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 10:11 



 
Profiel   

Bij een paard is het ook wel te zien wanneer het zeer begint te doen. Het begint dat wat meer te knipperen met 1 oog. Al voordat hij begint te knijpen en te tranen. Dus goed naar je paard kijken en kijken of hij gelijkmatig knippert met beide ogen. Dat doen we vrijwel dagelijks; we blijven opletten.
Is de uveitis bij jou ook herpes gerelateerd DGL? Dan zou je ook eens kunnen kijken of je het met virusremmers nog beter onder controle kan houden?

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 10:58 



 
Profiel   

Over een pijnlijk en beschadigd oog er uit zou ik geen 2x hoeven na denken.
Mijn merrie heeft als jonge pony, voor ze bij mij kwam (dus jonger dan 3) een aanval van maanblindheid gehad. Ze zag er slecht mee, maar verder probleemloos. Tot ze 2 aanvallen per jaar had, en snel daarna 2 in een maand en dat was voor mij voldoende om de knoop door te hakken.
Haar oog is er uit gehaald, alles is probleemloos gegaan en binnen 3 weken liep ze weer op Z nivo.
Het grootste probleem was dat het niet nat mocht worden en ze niet in de groep mocht. Alleen op stal is een grote stap voor een 24/7 in een groep buiten pony. Bij mooi weer stond ze dus al snel in een apart buiten stukje naast de rest.

Mijn merrie de dag na de operatie, blij op de trailer om mee naar huis te gaan. Hier was het gat nog bol ivm wat bloed wat er achter zat. Dat is daarna rustig hol getrokken, voorpluk er overheen en je zag er niets van.
[ img ]

Het weekeind voor ik haar in heb moeten laten slapen (voor heel iets anders), ongeveer een jaar na haar operatie.
[ img ]

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 11:29 



 
Profiel   

Heb hier een pony gehad met UVeitis. Heb na een week behandelen ervoor gekozen het oog te laten verwijderen en dat was de beste keuze ook. Pony veranderde totaal positief en was blij en vrolijk. Vermoedelijk had hij al problemen voor we hem kregen. Twee ogen zou voor mij geen optie zijn.

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 12:24 



 
Profiel   

Onze verzorgpony (nu 15 jaar) heeft sinds een zomer 2015 ook maar 1 oog. Ze had een ontsteking in het linkeroog, in kliniek gestaan, genezen en vervolgens kwam er weer een ontsteking. De eigenaren stonden voor de keuze: operen, 50% kans dat het goed zou komen, langdurige en pijnlijke revalidatie en tijd niet mogen rijden OF oog eruit, kortere revalidatie en minder pijn.
Ze hebben de keus gemaakt om het oog te laten verwijderen, er zit nu wel een 'balletje' in zodat het lijkt alsof ze knipoogt (dat hoor ik van vreemden die haar zien) en dat is mooi dichtgenaaid.

Deze pony is altijd bomproof geweest en dat is ze nog steeds. We zijn echt recreatieruiters, dus rijden alleen buiten in bos en hei, maar ze doet het super. Een enkele keer merk je dat ze haar hoofd even verder wil draaien om iets te bekijken, maar dat is zelden. We hebben 3 maanden niet op haar gereden, de oogdruk in het hoofd moet zich aanpassen geloof ik. Wel hebben we rustige wandelingen aan de hand gemaakt en daarna rustige stapritjes om haar ook te laten wennen aan het 1 oog hebben. Maar ze leek het al helemaal in de smiezen te hebben en wilde vooral erg graag weer de hei op en lekker rennen :-). Dit is ook dankzij de amazone die haar rijdt; de liefste en stoerste en zij is echt een team met die pony.

Als het mijn verzorgpaard dat ik heb was geweest, dan was de keuze wellicht een andere geweest; paard was toen al 18 en typetje 'held op sokken' op sommige momenten en ik weet niet of hij het had kunnen accepteren dat ie nog maar 1 oog zou hebben en of ie dan niet ontzettend onzeker zou zijn geworden.

Foto's:
- de ingenieuze manier van het infuus door haar manen, dan konden ze daar de druppels in doen ipv rechtstreeks in het oog.
- oog net na de operatie
- oog in 2017 paar jaar later.
- nog steeds een grapjas. Aanzicht van voren.

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 12:55 



 
Profiel   

Cayenne schreef
Het paard van een kennis van mij mist ook een oog door deze ziekte.
Dat is trouwens ook een Friese merrie, maar geen dochter van Rypke (volgens mij is het een Baert).
Het andere oog doet het nog wel goed gelukkig.



is de hengst Rypke en de andere hengst toevallig familie van elkaar.

Ik heb er niet zoveel verstand van, maar ik heb ergers gelezen dat er juist bij het Friese paard veel erfelijk ziekte's voor komt dank zij veel inteelt in de fokkerij.

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 13:05 



 
Profiel   

Ik denk dat ik sowieso van dat slechte oog af wil. Vanmorgen leek het wel weer wat opener en ze was ook weer blijer. Maar aan haar gedrag kan ik gewoon merken dat er weer iets opspeelt.

Voor mezelf heb ik nu als het niet die ziekte is, slechte oog er uit en dan ben ik inderdaad wel benieuwd naar de visie van een holistisch dierenarts om het andere oog goed te houden.

Als het wel die ziekte is dan ben ik eerst wat meer informatie over nodig, want daar weet ik gewoon niets vanaf.

Beide ogen er uit of blind word inslapen. Ze is de leider van de kudde, er is wel een ander stabiel paard die nu voor haar kijkt, dat viel me al een tijdje op. Mooi dat ze dat zo onderling regelen! Dat andere paard staat ook vaak naast haar aan de slechte kant. Maar met beide ogen niets zien, daar is het het paard niet voor.

Zo uit mijn hoofd staan Beart en Rypke los van elkaar. Mijn andere fries heeft wel Beart in de bloedlijn.

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 13:58 



 
Profiel   

Heeel moeilijk! Zit momenteel met mijn shetlander ook in zo'n twijfelsituatie mbt wel of niet doorgaan..
Wat betreft jouw verhaal, mijn haflinger had een grote tumor achter één oog en een kleine tumor achter het andere oog. Het oog met de grote tumor zou eruit moeten en dan zou het oog met de kleine tumor WAARSCHIJNLIJK geholpen kunnen worden, maar met het risico dat het weer terugkwam.. Ik ben dat proces niet meer aangegaan. Ondanks beestje nog jong was, was voor mij de keuze wel gemaakt. De shetlander die ik zojuist benoem is overigens al een jaar of 3-4 voor 90% blind en dat gaat wel erg goed. Dat ik nu twijfel om haar in te laten slapen is om meerdere redenen. Heel veel sterkte!!

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 14:34 



 
Profiel   

2 ogen blind zou voor mij ook de grens zijn. 1 oog blind kunnen paarden nog heel goed mee leven.

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 15:09 



 
Profiel   

Een oog eruit zou ik zelf geen probleem vinden, is vrij snel gebeurd ook en geneest vaak snel.
Dit wel onder de voorwaarde dat het niet de erfelijke aandoening is en ze dus binnen de kortste keren ook last van het andere oog heeft.

Als het erfelijk is dan zou ik toch, als ze meer last krijgt van het eerste oog afscheid van haar nemen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 15:17 



 
Profiel   

Babootje schreef
Is de uveitis bij jou ook herpes gerelateerd DGL? Dan zou je ook eens kunnen kijken of je het met virusremmers nog beter onder controle kan houden?


Nooit iets kunnen vinden als oorzaak, dus is waarschijnlijk 'gewoon' mijn immuunsysteem die een beetje enthousiast lijkt te zijn.

Link naar dit berichtGeplaatst: 15-04-19 20:56 



 
Profiel   

Zo, even een update! Deze week ben ik weer met haar in de kliniek geweest, ze hebben dna afgenomen en nog een keer met een echo naar het oog gekeken. Het goede oog is nu goed, het slechte oog lijkt weer wat te 'broeien' om het zo maar te zeggen.

Ze hebben het oog gezalfd met een voor mij onbekende zalf, ik hoef zelf niet te zalven of druppelen.

We hebben afgesproken dat zodra het oog weer begint, dus zichtbaar, het oog er uit gaat. Tenzij dit pas over een jaar is, want 1 aanval per jaar vinden ze acceptabel.

Ik heb er zelf geen vertrouwen in dat we echt een jaar zonder aanvallen kunnen zijn, hoop het wel natuurlijk, maar ik denk niet dat het realistisch is.

Eerlijk is eerlijk, het lijkt me wel een opluchting als dit oog er uit is. Ik hou het nu gewoon goed in de gaten en zodra er iets is maak ik een afspraak voor de operatie.

Het goede oog zal ik daarna goed moeten proberen te houden. Zorg voor later, ik heb er toch niet veel invloed op. Begint dat oog ook is het ook gemakkelijker om de beslissing tot inslapen te nemen. Ik probeer dat maar als voordeel te zien.

Enige waar ik nu nog mee zit is of het oog er liggend of staand uit gaat. Ze doen altijd liggend, maar ik maak me zorgen over de narcose. Ze is moeilijk te verdoven door een eerder trauma, ze geeft zich er slecht aan over. Daar hebben we het wel over gehad en als ik het liever heb doen ze het staand. Ik heb nog even om daar over na te denken.

Misschien hebben jullie advies, als ervaringsdeskundigen?
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 20-04-19 12:43 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 1 van de 7 [ 151 berichten ]
Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5 ... 7  Volgende
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen