Ik schreef maandag in het topic 'Koord of lint' het volgende, en dan gaat het vooral om het dikgedrukt gedeelte:
KimD schreef:pmarena schreef:Hier floepte Shet / mini er dan toch onderdoor. Kop er onder - met een snelle beweging omhoog - prikpaaltje(s) uit de grond - floep weg ponietje. Ja dan heb je het nakijken
Sinds we stroom uit de klok hebben doet dikkertje dap dat niet meer. Wij konden nu ook van vijf draden naar twee draden gaan, en lage mobiele paaltjes. Zo fijn, want ik was eerst draden aan het spannen alsof ik wolven hield.
Misschien komt het door de leeftijd, is hij zijn wilde haren kwijt.
Anyway, gisteren moest ik de weides opnieuw indelen omdat de heggen waren gesnoeid en het hooi was gemaakt, ze kregen er een heel stuk bij. Hondjes ingeladen en hop naar de paardjes!
Paardjes in de stal opgesloten omdat ik het alsnog te warm vond voor de paarden en de honden om met elkaar te spelen. Hondjes los in de wei met elkaar aan het spelen en aan het scharrelen, helemaal prima!
Ik sta achterin de wei en opeens zie ik Bolle Henk en zijn handlanger door de moestuin rennen... Het zal toch niet waar zijn! Stroomdraad maar even vastgemaakt om eens te gaan kijken wat die twee buiten de wei aan het uitvreten waren. Toen had Blacky me gespot en dacht "HAHAHAA DOOOEEEEHOOOEEI", en daar gingen ze met zijn tweeën, de parkeerplaats over en de straat af. Lang leve de lol!
Ze staan bij een hotel / herberg / restaurant achterom, dus de mensen op het terras hadden al paniek.
Toen heb ik de hondjes maar even ingeladen in de auto en ben binnen de sleutel van onze scooter gaan halen, mijn wederhelft was aan het werk en met de scooter.
En daar ging ik, op mijn scooter, op zoek naar de oude gek en kreupele Henk.
Godzijdank is hij zijn oude gewoontes nog niet verleerd en ik nog niet verleerd hoe hij denkt. Met vijf minuten had ik ze gevonden. Er was een dorpsbewoner naar buiten gekomen en Cyro bedacht dat ze leuk genoeg was om te bekijken, ze bleek niet bang voor paarden dus ik riep "PAK MAAR VAST!", dat deed ze, dus Tada! Gevangen.
Blacky liet zich echter niet vangen, die dacht nog steeds "KIJK MIJ! VRIJHEID BLIJHEID!" Alhoewel hij al eeuwen niet meer los gelopen had besloot ik te kijken of hij nog steeds luisterde naar de commando's, en ook die zaten er nog op. Dus toen zijn we te voet weer terug gelopen naar de wei. We waren de attractie van de dag, en ze hebben heel wat mensen een brede glimlach op hun gezicht bezorgd.
Lang verhaal kort. Ik zal niet meer zeggen dat hij zijn wilde haren kwijt is.
Vroeger toen hij jong was brak hij wekelijks uit, vond hij leuk, hij banjerde wat door het dorp en snoeide links en rechts wat voortuinen bij. Na een tijdje had hij ook zijn favoriete bestemmingen, daar waar hij nog wat te vreten kreeg ook. Geregeld kreeg ik telefoon als ik op school zat, hij was weer op het politiebureau afgegeven, of ik hem na school kon ophalen. Ze hoefde hun lunchplek buiten niet meer te maaien, en hadden zelden of nooit brood over.
Sinds een jaar of 5 / 6 is hij echter niet meer uitgebroken en echt een braaf paardje geworden. Totdat ik dat schreef.