Chanen schreef:Interessant om eens ervaringen en meningen van anderen te lezen. Kortgeleden heb ik namelijk bij toeval een man ontmoet met wie ik uit het niets vijf kwartier lang een diepzinnig gesprek heb zitten voeren, wat ons beiden niet vaak (of helemaal niet) overkomt. We hebben nummers uitgewisseld en deze week heb ik hem weer gezien. In eerste instantie schatte ik hem in op midden veertig, maar hij blijkt rond de vijftig te zijn. Zelf ben ik net 34 jaar geworden. Ik merk dat ik daar vooral zelf nogal een punt van maak, terwijl er in mijn omgeving eigenlijk alleen maar positief wordt gereageerd bij het horen over onze ontmoeting.
Wat het (in mijn hoofd) nog gecompliceerder maakt is dat hij dit jaar gescheiden is en drie kinderen heeft met zijn ex.
Aan de andere kant vond ik het idee van een zeven jaar jongere vriend ook maar raar, terwijl het als vriendschap echt enorm goed werkt. Uiteindelijk is dat vanwege andere complicaties (COVID-19 en emigratie) niets geworden, maar ik zou er van geleerd moeten hebben dat leeftijd niet uitmaakt als het echt klikt. Toch blijft ik het in mijn hoofd enorm uitvergroten.
Ik ben 33 en mijn vriend is 51. We hebben nu 3 jaar een relatie en ook ik had in het begin enorme moeite met het leeftijdsverschil. Was meer het idee dan dat ik het echt merkte. Ook mijn vriend heeft 3 kinderen bij zijn ex.
Nu na 3 jaar heb ik het los gelaten en ben ik aan het genieten van onze relatie.
Maar zeker in het begin is het lastig. Ook omdat iedereen in je omgeving er wel een mening over heeft...