Bokt.nl • Bokt is 20 jaar! Senioren in de spotlights! Deel 1

*Bokt.nl
Community

Op 2 januari 2021 deden we een oproep op VN. In het kader van Bokt 20 jaar en het openen van het nieuwe forumdeel [AOW] Alle Oudjes Welkom, vroegen we jullie om leuke stukjes en foto's in te sturen naar JPitty om zo de grijze snoeten onder de Bokt-paarden even in het zonnetje te zetten. En dit hebben we geweten! In totaal zijn er 46 bokkers geweest die hun senioren in de spotlight wilden hebben en hun dieren hebben aangemeld hiervoor! Hartelijk dank voor al jullie lieve, vrolijke en zorgzame inzendingen! Dankzij jullie is deze actie een groot succes geworden!

Omdat we alle inzendingen een kans wilden geven, hebben we besloten om al deze dieren te verdelen over meerdere topics. Dit betekent dat jullie komende 9 dagen elke dag 5 of 6 senioren op VN zullen terugzien! Vandaag trappen we af met de eerste vijf! Staat jouw lieveling hier niet bij? Wees gerust, een van de komende dagen zal je hem of haar zeker terug zien!

Geniet van alle mooie, lieve en leuke senioren op Bokt!

Torsta, roepnaam Danno, van Cowgirl

[ img ]
Danno van Cowgirl

In 1998 ben ik naar de paardenmarkt geweest in Zuidlaren. Daar stond een lief klein schattig en correct fjorden veulentje. In eerste instantie zocht ik een 2 of 3 jarige haflinger maar na een zoektocht over de markt geen haflinger gevonden. Toen we terug gingen naar de fjorden meneer stond het veulentje er nog.
Er zat een net papier bij maar hij was pas 4 maanden oud. Hij was wel leuk en toen ik voor het eerst in mijn leven handje klap had gedaan was hij van mij. Als alles goed gaat word hij komende juli 23 jaar.

Hij is vooral groot geworden en heel sterk

. Zijn postuur leverde in 2007 leuke reacties op op de keuring en hij kreeg een mooie A premie en was reserve kampioen van de dag. Een echte rastypische Fjord.
Toen hij een jaar of 4 was wel ingereden maar door mijn eigen rugproblemen heb ik hem laten beleren voor de kar en dat doet hij nu nog steeds. Persoonlijk vind ik het ook geen rijpaard , ik vind hem meer geschikt om bomen te slepen in het bos.

Ik merk kwa gedrag nog niet zoveel in het ouder worden, hij doet toch wel zijn ding als hij daar zin in heeft

. Met mijn in 2019 overleden haflinger kreeg ik een nog hechtere band. Die heb ik 25 jaar gehad en aan het eind vond ik het leuk om gewoon alle fase's van zijn leven te hebben gehad. Elke leeftijds fase is weer anders.

Danno wordt wel een dagje ouder, in zijn doen en laten merk ik dat niet maar kwa arbeid wel. De laatste 5 jaren ook wat gekwakkeld met zijn gezondheid. Op dit moment denk ik erover om hem eind van de zomer met pensioen te doen als ik de juiste stal kan vinden. Mijn haflinger heeft op een speciale pensioen stal gestaan en dat beviel uitstekend voor beide. Zo iets gun ik Danno ook.

Mijn tip voor mensen met een ouder paard: Geniet ervan en zeg hem gedag als je weer naar huis gaat. Je weet maar nooit.

Stitch, van Stitchlover

[ img ]
Stitch aan het grazen in de wei.

Stitch kochten mijn ouders in 2006 via een kaartje in de supermarkt bij een plaatselijke boer. Enerzijds als kinderpony voor ons, maar ook als manegepony voor de manege van mijn tante. Hier heeft ze vier jaar dienst gedaan en ik zelf heb ook veel lol met haar beleefd.

In 2010 vonden we dat zij een pensioen verdiende en hebben we haar naar 'huis' gehaald, maar op pensioen op een kaal weitje bleek ook niet ideaal. Daarom leken we een mooie oplossing gevonden te hebben door haar in goed vertrouwen weg te geven aan een gezin met twee kleine kinderen als speel en kinderpony.

We kwamen bedrogen uit, want na twee weken stond ze te koop bij een plaatselijke handelaar, waarna ze snel was verkocht. Na flink wat gezoek op internet kwam ik achter de nieuwe eigenaar, welke na het zoeken van contact niet wilde dat wij Stitch kwamen opzoeken. Dit respecterende hebben we aangegeven haar graag terug te nemen, mochten ze ooit een nieuw huis voor haar zoeken.

Na vier jaar namen ze via Bokt contact met ons op, we mochten haar terug hebben. Het weerzien was erg emotioneel, zodra Stitch ons zag begon ze luid te hinneken en wilde ze dolgraag mee! Sinds die dag heb ik haar beloofd dat ze nooit meer weg hoeft bij ons.

Sindsdien staat ze op pensioen in een paardenluilekkerland en is ze op haar 30e nog kerngezond en dolgelukkig. En ondanks dat ze je alleen interessant lijkt te vinden als je eten in je zak hebt, weet ik dat ze ook heel blij is terug te zijn bij ons!

Mijn tip voor andere mensen met oudjes: Blijf ze alle liefde geven die ze verdienen en geef ze een paardwaardig pensioen!

[ img ]
Stitch van Stitchlover geniet van het pensioen.

Pep, van Jolmer20

[ img ]
Pep,24 jaar jong.

Dit is Pep, 24 jaar oud en een newforest merrie.
Ik ken haar vanaf de manege, zij was toen een 6 jarige pony die daar als manege pony stond. Na een tijdje werd zij helaas verkocht aan een oudere mevrouw. Ik was natuurlijk gebroken! Na ongeveer 2 jaar kreeg ik de vraag of ik haar wilde bijrijden in de lessen! Dat deed ik natuurlijk gelijk! Helaas vertelde de eigenaresse na een aantal jaar dat ze Pep helaas weg moest doen. Ze voelde toch geen klik en haar kleindochters vonden haar toch niet zo leuk.
Ik heb mijn ouders echt gesmeekt of we haar niet konden kopen, maar ze waren unaniem. Nee!
Tot ik op een dag thuis kwam en de eigenaresse zag zitten bij ons thuis. Ook was mijn vader thuis en dat klopte niet.. ze waren over een nieuwe auto aan het praten, zei mijn vader! Jaja!
En zo kwam mijn droom uit! Pep werd van mij!
Op 07 maart 2007 om 18.33 is Pep in de familie gekomen!
We gingen toen natuurlijk volop aan de bak, angst kenden we niet dus lekker naar buiten als 12 jarig meisje. Kon niks gebeuren toch?
We reden elke dag in de les, wandelde veel, deden voltige, maakten een sprongetje, heerlijk!

Na een aantal jaar kreeg ik er nog een pony bij en dat was een pony die veel buiten stond. Al bij zijn vorige eigenaresse stond hij eigenlijk altijd buiten. Ik begon na te denken.
Pep stond nu alleen maar op stal, als ik er was kwam ze alleen de box uit. Dat klopte toch niet?
Uiteindelijk heb ik Pep dus voor haar pensioen meegenomen naar de stal van mijn andere pony. Heerlijk, beiden pony’s bij elkaar!
Uiteindelijk was ze toen pas 19 jaar, dus echt met pensioen was het nog niet maar toch. Ze kreeg wel wat ze verdiende. Lekker buiten staan met vriendjes, de baas spelen van de kudde.
Inmiddels heb ik ze van stal verhuist en ze staan nu samen in een heerlijke uitloopstal met paddock. Pep heeft inmiddels artrose, wordt was grijzer, krijgt wat diepere kuiltjes boven haar ogen en is dus alweer 24 jaar maar soms lijkt ze dat niet!

We hobbelen nog lekker samen buiten! Naja, hobbelen. Soms zoefen we buiten! Sneller dan het licht!
Kleine kinderen rijden haar bij, we doen nog wel eens voltige. Ze is van alle markten thuis! En hoe braaf ze ook is bij de kinderen, hoe actief ze nog kan zijn met mij.
Ze is nu zo rustig geworden, je merkt dat wijsheid komt met de jaren. Ook bij paarden!

Met Pep hoop ik natuurlijk nog lang van de buitenritjes te kunnen genieten. Maar ik hoop vooral dat ze lang gezond blijft.
Dat ze nog lekker pijnloos kan scharrelen met dr maatje. De kindjes nog blij kan maken met het hobbelen. Dat ze nog lang de leermeester mag zijn die ze nu is en dat ze nog lang chagrijnig mag blijven kijken. Want het is en blijft een vosmerrie!
Voor mensen met oude paarden wil ik meegeven: kijk naar je paard. Wat geven ze je aan? Geniet van ze, geef ze de liefde die de oude paarden verdienen. Want ze hebben er al een heel leven opzitten. Ze zijn wijzer dan je denkt! Ik hoop uiteindelijk dat ik nog járen van Pep kan genieten, maar helaas kan het ook zomaar over zijn.
Maar voor nu, gaan we nog heerlijk genieten met en van elkaar!

[ img ]
Pep en Jolmer 20 maken iets leuks van elke dag.

Mona, van Es_ther

[ img ]
Mona vermaakt zich nog prima.

Mona, van 27 jaar! Is een vuilnisbakkie.
Voelt zich alsof ze nog 13 is, al begin je wel te zien dat ze oud wordt. Dat is soms wel jammer, maar ook weer mooi!
Verder geen aandelenmarkten want ik merk dag ze nog lekker buitenritjes kan maken. Ze eet nog alles, niet kreupel en geen kwaaltjes.

Ik hoop dat ze minimaal 30 kan worden in goede gezondheid!

[ img ]
Mona, van Es_ther tijdens een wandeling.

Sandy, van Nessinator

[ img ]
Sandy en haar maatje lekker buiten.

Sandy (NRPS, 75% arabier) is 25,5 en daar is ze het zelf absoluut niet mee eens. We hebben haar van de manege gekregen toen ze 18 was, daarvoor kende ik haar al 7 jaar. Toen ze bij ons kwam is ze erg veranderd, van een teruggetrokken pony die op een scheurpartij na braaf haar rondje liep in een felle, maar topbrave pony die heel graag voor je werkt. We zijn met haar voor endurance gaan trainen en op 25-jarige leeftijd heeft ze een zeer succesvol debuut gemaakt. En ze heeft de tijd van haar leven! Ze heeft nu 2 maanden stil gestaan vanwege een ongelukje in de wei, maar ze is meer dan klaar om weer aan het werk te gaan.
Het fijne van dit oude paard is dat ze met een hele berg levenservaring komt. Ze geeft er niet meer om wat er om haar heen gebeurt en ze is duidelijk zo goed opgevoed dat ik op haar oude dag nog steeds erg veel van haar leren kan.
Wat de toekomst gaat brengen weten we niet. We houden altijd een slag om de arm in verband met haar leeftijd, maar in de tussentijd pakken we haar gewoon rustig op en trainen we rustig voor jaar ene, laatste jaar endurance, voordat ze definitief met (wedstrijd)pensioen mag (als ze wil).
Als tip kan ik alleen maar zeggen dat het met een oud paard genieten is van alle mooie momenten die je samen mee mag maken. Zoals recent in het oudjes-topic bleek, kan het zelfs met de meest vitale oude pony snel afgelopen zijn.

[ img ]
Sandy en Nassinator genieten van elke dag.

Plaats een nieuw onderwerp	Plaats een reactie
Pagina 1 van de 2 [ 33 berichten ] Ga naar pagina 1, 2 Volgende
Vorig onderwerp \| Volgend onderwerp

Nieuwsredactie

simodi

soesita

Siers83