*Bokt.nl
Community

Lotje, van emilyslaluna


Mijn gouden oudje genaamd Lotje is 29.5 jaar, geboren in juli 1991. Ze is al ruim 11 jaar in mijn bezit (min enkele jaren tussendoor), waardoor ik meer tijd met haar als senior heb doorgebracht dan als jonge sportpony. Maar dat maakt het niet minder leuk hoor!

Lotje heb ik gekregen toen ik nog een guppie van 12 jaar was, zij was destijds 18 jaar. Ik wilde al heel lang een eigen pony, zoals iedereen denk ik. Via mijn opa kregen wij te horen dat de kleindochter van zijn collega te groot werd voor haar pony en dat ze een plekje voor haar zochten waar ze een nieuw meisje blij kon maken. Ik zal even verklappen dat het zeker gelukt is! Op 09-09-09 kreeg ik te horen dat ik de nieuwe eigenaresse mocht zijn van deze knapperd!

11 jaar is natuurlijk erg lang en zit vol met leuke verhalen om te delen. Dus ik zal mij proberen te houden aan de voorbeeld vragen , namelijk wat het verschil is met toen en nu. Ik was natuurlijk erg jong toen Lotje in mijn leven kwam. Als echte manege ruiter vond ik het geweldig om met mijn vriendinnen en hun pony's samen te rijden. Al snel zijn we verhuisd naar een pensionstal, waar onze ambities veranderde van plezierig rondhobbelen naar serieuzer de dressuur in. Lotje en ik hadden veel werk te doen om haar lekker in haar lichaam te laten lopen. Dus het duurde toch wel enkele jaren tot wij ingeschreven stonden voor officiële wedstrijden! We hebben helaas maar erg kort mogen genieten van onze successen, want al snel kreeg Lotje toch wel last van haar artrose. Het was tijd om een mooie periode af te sluiten en lekker met pensioen te gaan.

Wat doen we nu? Vooral ontzettend veel genieten van het samen zijn. Zoals ik eerder heb genoemd is Lotje enkele jaren niet in mijn bezit geweest. Het is een ontzettend lang verhaal waar ik jullie niet mee lastig zal vallen. Maar voor de nieuwsgierigen is hier het topic:
[PP] Onzekerheid of mijn pony werkelijk is ingeslapen

Door alles wat wij hebben meegemaakt ben ik mij nog bewuster van hoe kwetsbaar de tijd is die je samen kan doorbrengen. Ik probeer elk klein momentje te waarderen samen met Lotje. En ik denk ook dat precies dat ook het leukste is aan het hebben van een senior paard. De wereld is zo druk, mensen zijn druk... Je staat vaak niet stil bij de mooie dingen. Het hebben van een oud paard zorgt er wel voor dat je toch even je momentjes pakt om te genieten van het hier en nu. Want het is niet zeker dat het morgen ook weer kan. Ik denk dat dit ook gelijk mijn 'tip' is voor niet alleen mensen met een ouder paard, maar voor iedereen.

Wat betreft de toekomst, we kunnen het helaas nooit voorspellen. Maar wat wel zeker is, is dat Lotje nooit meer weg gaat. Ze hoeft niks meer te doen behalve lekker gras eten en paard zijn. Terwijl ik weg ben voor mijn studie wordt ze heerlijk verzorgt door een meisje van 12, precies de leeftijd die ik had toen ik Lotje kreeg. En wanneer ik weer thuis ben brengen wij de tijd samen door, lekker met ons tweetjes. Wat doen we? Vooral genieten. Lekker poetsen, knuffelen, masseren. Heerlijke wandelingen maken samen met mijn hond. Wat wil je nog meer?

[ img ]
Lotje door de jaren heen.



Interesting Jibon, roepnaam Vossie, van kaatje77


Ik reed in de jaren '90 voor een handelaar en toen deze d-pony wederom verkocht werd zei ik tegen hun: "Dan verkoop je mij er maar bij". En zo gezegd zo gedaan
Mijn ouders gingen overstag en onder de voorwaarde dat ik zelf een stal kon regelen en betalen mocht ik haar hebben. Interesting Jibon, een vosmerrie die is geboren op 12-05-1991 en noemde haar Vossie. Zo'n 6km verderop kon ik 2ha weide met een schuilstal huren en dat werd haar eerste adres. Ze werd met de week dikker en na controle van de DA bleek ze drachtig te zijn. Op 14-05-1994 werd haar prachtige dochter Lady's Scouravy geboren. Ik was de koning te rijk, ineens was ik eigenaar van 2 eigen paarden.

Mijn ouders zijn via de hengsten houder eigenaar geworden van een woonboerderij en in de herfst van 1994 verhuisden we naar het platteland, 20 km van de grote stad. Alles werd anders. Paarden aan huis, mijn droom werd waar

We hebben in de jaren daarna haar nog 2x bij de hengst gedaan en daar heeft ze 2 hengstveulens gekregen. In 1998 ging ik in Canada stage lopen en toen ik daar was zijn de beide merries verkocht. Dit had ik al met mijn ouders afgesproken. Dit zou mij minder pijn doen dan dat ik erbij was. Helaas bleek dit ook een handelaar te zijn en Lady kregen mijn ouders na 2 weken terug en Vossie was inmiddels al doorverkocht. Ik was er kapot van. In ben Vossie 7 jaar lang kwijt geweest. Elk jaar belde ik een paar keer met het NRPS om te horen of ze al overgeschreven was van eigenaar en ja hoor, eindelijk groen licht. Via het NRPS kreeg de huidige eigenaar een bericht dat ik op zoek was en toen werden wij gebeld. Wat was ik blij dat ze heel content met haar waren. Ze hadden haar van die handelaar gekocht en Vossie was altijd bij hun geweest. Hun dochter reed erop en ze had ook een bijrijder die ook wedstrijden met haar ging rijden. We hebben haar opgezocht en ik kon het eindelijk een plekje geven. We bleven contact houden en een tijd later werden wij gebeld of we haar terug wouden en dat wou ik zeker. Zo kwam ze na jaren bij hun te hebben gewoond weer bij ons terug samen met haar maatje Ollie, de shet. We hebben haar nog een keer bij de hengst gedaan en haar laatste veulen was wederom een merrie Lady's Jibon BB. Wat was ze trots als mama. Nu jaren verder is onze dochter van 8 eindelijk zo groot en is Vossie na haar pensioen weer opgepakt en is ze tegenwoordig kinderpony. Ze vindt het helemaal geweldig! Ze leeft helemaal op. Ik hoop dat we nog jaren van haar mogen genieten.
Dit jaar wordt ze 30. Ik hoop, mits in goede gezondheid, we er nog 10 bij op kunnen tellen.

Wat er zo leuk is aan een paard wat je al zo lang kent? We hebben al zoveel meegemaakt. Qua ziekte mag ik de handen dichtknijpen. Ze heeft in haar jonge jaren een keer slokdarm verstopping gehad, enkele jaren geleden een keer last van de kou en afgelopen herfst heeft ze waarschijnlijk vast gelegen waardoor ze kreupel uit de stal kwam maar dat is ook alles wat ze heeft gehad.

De tandarts komt elk jaar en afgelopen zomer is er een voortand en kies getrokken, voor de rest zag alles er nog super uit. De hoefsmid komt met regelmaat.

Qua eten krijgt ze 2x pd granen en hooi en staan ze overdag op de weide.


King Morgan, roepnaam King, van Bellatrix


Dit is King (officieel King Morgan) en hij is een 23 jarige kruising Quarter/Welsh Cob.

Hij is van Marlies Maathuis en ik rij hem bij sinds maart van dit jaar.

Zij heeft hem beleerd en uiteindelijk gekocht. Ze heeft hem op zijn 13e ongeveer laten castreren.
Ze gebruikte hem voor lesjes maar wilde ook iemand hebben die hem regelmatig reed. Ze zag dat ik nog een paard zocht om te rijden en bood hem aan.

Hij is heel braaf, hij heeft natuurlijk al heel veel gezien. Hij heeft shows en demo's gedaan vroeger en heeft veel ervaring met buitenritten.

Ik heb ook al wat buitenritjes met hem gereden alleen sinds de verhuizing ben ik niet meer naar buiten geweest omdat het nu te ver is helaas. Hij vindt het buiten wel superleuk en loopt altijd voorop. Dan is het niet te merken dat je op een ouder paard zit, hij lijkt wel 3!

Hij zit op het moment niet lekker in zijn vel dus moet even op de foto. Mits dat goed uitpakt hoop ik toch dit jaar een keertje hem te starten op een show. Misschien trail, horsemanship of pleasure. We blijven hem iig lekker soepel houden want rust roest.

Oudere paarden zou ik juist laten lopen, nogmaals rust roest. Wel met mate en niet te lang en inspannend.

Ik ben erg blij met King omdat hij dus zo braaf is. Ik hoef geen jong groen ding, dat past gewoon niet meer bij mij.

[ img ]
Bellatrix houdt King nog geregeld in beweging.


Janouk, van janouk


In 2004 hebben wij onze Haflinger Janouk Chalet Parket Sport gekocht op kleur . Wij vonden haar kleur zo prachtig. haha mijn man wilde een brave pony om op zondag een rondje mee te mennen.

We hadden thuis een KWPN en een New Forest en dan is een Haflinger wel even wennen.

In de wekelijkse menles bleek dat mijn man en Janouk veel meer in hun mars hadden dan alleen maar een rondje door de buurt maken. Mijn man had de smaak te pakken en vroeg uit een geintje in 2005 een startkaart aan en is samen met Janouk begonnen om te leren mennen. En ze deden het prima samen. En ik vond het fijn, dat mijn man ook wat ging doen met de paarden

Samen zijn ze ZZ dressuur mennen en ZZ vaardigheid mennen. Mijn nichtjes hebben bixiewedstrijd klasse AA onder het zadel gestart Dus Janouk kwam uit in de klasses van AA tot ZZ.

Zelf reed ik met haar L1 dressuur onder het zadel en deden we samen aan Working Equitation. Dat vinden wij zo geweldig aan Haflingers: hun veelzijdigheid en hun bereidheid om nieuwe dingen te leren.

Is het altijd gemakkelijk geweest zul je vragen? Hahaha dat zeker niet. Ik heb haar geregeld achter het behang willen plakken. Voor Janouk in ons leven kwam, dacht ik dat ik goed met paarden om kon gaan.

Maar Janouk had mij snel duidelijk gemaakt, dat bij Haflingers hele andere regels gelden.
Ik maar denken dat ik haar aan het trainen was. Maar het was Janouk die ons aan het trainen was tot fijne haflinger eigenaren.
Ik heb onze avonturen vastgelegd in in mijn eerste zelf geschreven boek: Boek van Janouk. Meer dan dagelijks inspiratie genoeg.

[ img ]
Janouk is een veelzijdige haflinger.



Udith, van Zebrastreep


Udith is mijn 21 jarige Fjordenmerrie. Ze is geboren op 31 maart in 1999 en is voor de kenners een Hanneke x Manus nakomeling. Udith is geboren bij fokkerij W.H. Derksen , en verhuist toen ze 1 was naar de familie Dolfing in Balloo. Udith heeft daar altijd gediend als fokmerrie en in totaal 13 nakomelingen op de wereld gezet. Eén nakomeling daarvan is de in België goedgekeurde hengst Dingo. Zelf heeft Udith de predicaten Model, Keur, prestatie en stermerrie tot nu toe behaald. In 2002 is ze nog kampioen geworden op de centrale keuring in Hoenderloo.

Dit was allemaal voordat ik Udith kende. In 2014 begon ik met de opleiding paardenhouderij en kwam terecht bij Stal Dolfing. Voordat ik het wist was ik besmet met het Fjordenvirus. Ze zochten voor Udith iemand om te verzorgen, en vonden het wel leuk als ik dat zou gaan doen. Zo gezegd zo gedaan ben ik Udith eerst een jaar gaan rijden. Jan en Jose wouden Udith te koop zetten na dat jaar. Ik zei als grap dat ik haar wel zou willen kopen. Jan vond dat helemaal geen slecht idee, want zo zou Udith op stal blijven staan en niet helemaal uit het oog verdwijnen. Maar Udith was nog drachtig van een veulen, en vanwege het risico dat er wat kon gebeuren, en ik nog een vaste baan moest zoeken van mijn ouders heeft het nog even geduurd voordat ik haar gekocht heb.

1 mei 2016 was het zover ; Udith was officieel van mij! Officieel zijn we al 6 jaar samen

Door de jaren heen is er veel veranderd. In het begin was Udith duidelijk de baas en stond ik nog niet stevig genoeg in mijn schoenen. Doorpakken durfde ik niet en vond ik zielig ( iets met teveel gelezen over ultieme penny boeken). Nadat ik een klap van haar ( per ongeluk) kreeg tegen mijn oog moest het roer om. Ik ben veel duidelijk gaan communiceren richting haar en dat wierp zijn vruchten af. Ik begon het vertrouwen van Udith te winnen en daardoor konden we een team worden.
In 2017 heb ik haar nogmaals laten dekken door de hengst Lyckangs Tempo en daaruit is een merrieveulen gekomen genaamd Ofira. Ofira is geboren op 15 mei 2018 en nog steeds in mijn bezit.
De grootste verandering was toch wel het zware ongeluk die ik heb gehad met Udith in 2019. Samen in galop op buitenrit over de kop. Ik weet er niet zo veel meer van en wat er nou gebeurde zal ik nooit te weten komen.
Vertrouwen was compleet weg. Ik wou haar verkopen en nooit meer rijden , want ik was te bang geworden....

Na een paar weken begon het weer te kriebelen en toch weer opgestapt. En ik had een compleet ander paard onder mij. Veel voorzichtiger en rustiger. De kleine stukjes muur wat nog tussen ons zat was verdwenen en het team gevoel werd nu voor 100% bevestigd. Dat is toch wel het mooiste cadeau wat ik ervoor heb terug gekregen.

Het leukste aan het hebben van een oud paard is toch wel dat je een leermeester hebt. Ze weten vaak veel en hebben al veel voorbij zien komen in hun leven. Ook vindt ik dat een oud paard veel wijsheid uitstraalt en je leert de wereld rustig te bekijken , het hoeft niet altijd gehaast.

Hoe de toekomst zal lopen ben ik wel benieuwd naar. Er is een vermoeden dat ze helaas Artrose heeft , wat vooral in de wintermaanden duidelijker naar voren komt. Ze staat lekker 24/7 buiten en ik hoop dat ze dit ook tot haar dood kan blijven doen. Ze is haar streken en humor nog niet verloren en heeft duidelijk nog plezier als we na een aantal weken weer echt gaan rijden. Ik hoop dat ik nog samen met haar en haar dochter Ofira een buitenrit kan maken en dat we gewoon veel plezier met elkaar hebben. Ze blijft altijd speciaal zeker omdat het mijn eerste eigen paardje is.

Tips voor anderen is zeker wel : luister naar je oude paardje! Soms geven ze aan dat ze iets niet meer goed kunnen, luister hier ook zeker naar! Als Udith een slechte dag heeft stap ik weer af en ga wat anders doen. Bij goede dagen loopt ze nog als een half dressuurpaard door de bak heen te draven. Luisteren is oh zo belangrijk , zeker als er wat kleine gebreken bij komen kijken zoals Artrose.

Ja, wat ontzettend leuk! Mijn eerste eigen pony in de spotlights

Weer leuk! Succes met de oudjes.

Wat een knappe oudjes weer.
Ik ben benieuwd wanneer mijne langskomt.

Zoveel leuke bekende en minder bekende oude paarden op bokt. Het blijft leuk om de verhalen die er bij horen te lezen.

Knappe oudjes

En mijn draak Janouk inmiddels al weer 23 jaar en 17 jaar bij ons thuis. En nog lang niet met pensioen. Ze wordt ng steeds bijna dagelijks gereden

Jaaaaaa daar is ze dan! Mijn lieve Lotje

Nogmaals mijn complimenten JPitty voor alle moeite die je hebt gedaan om dit leuke initiatief te realiseren. Ik geniet van alle verhaaltjes en hoop dat anderen ook van die van Lotje genieten.

Dank je wel emilyslaluna! Heeft me inderdaad wat moeite gekost, maar eerlijk is eerlijk, het idee is niet alleen van mij. We hebben met hele Bokt-team bedacht dat dit wel leuk zou zijn! Het verwerken naar deze topics heb ik wel alleen gedaan, dat geef ik toe.

Ohh wat een gave paarden weer!! En zoveel historie te vertellen, ik geniet ook weer van deze editie

Ah prachtig weer deze 2e ronde !
Bekende en minder bekende maar allemaal zo'n leuke oudjes !

Mijn tekstjes zijn wel erg kort en bondig als ik het zo vergelijk

Die van mij ook hoor!

Gelukkig. Dacht al dat ik de enige ging zijn met weinig tekst

Haha, ik heb het ook bewust kort gehouden

Leuk om weer een serie senioren voorbij te zien komen!

Ik heb het bij mijn oudje ook kort gehouden.

Wel leuk om die verhalen te lezen
Verbaas me soms ook over hoe goed het paard eruit ziet voor de leeftijd, sommigen zou je puur op uiterlijk veel jonger schatten.

Zo leuk al die senioren en hun verhalen.

Jaaa deel2!
Lotje

Ik heb deel 1 gemist maar mijn King staat hier bij!

Ik heb het ook kort gehouden hoor.

Ik kan het niet kort houden dat probleem heb ik op school ook altijd

Maar erg leuk om mijn lieve udith voorbij te zien komen

Super leuk weer!

Wauw Wat ontzettend leuk om te lezen! En wat zijn ze nog fit en zien ze er top uit Geweldige verhalen

Mijn penny droomhengst die ik afgelopen zomer via filmpje kocht uit Polen, is dus even oud als bokt Maar eigenlijk is hij gewoon iets minder jong dan de dames hier, dus ssssst!


[ img ]


Jammer dat ik het oproepje niet heb gezien. Lees al maanden mee in het oudjes topic (in oktober mijn 27jarige laten gaan), wordt zelf blijkbaar ook een beetje oud

Van dit soort topics word ik vrolijk, ik kijk al uit naar al de andere verhalen die nog gaan komen.

Super leuk om te volgen! Oudjes zijn zo leuk.