Na wat vage klachten die steeds duidelijker werden heb ik mijn jonge Fries op de foto laten zetten, daar kwam Kissing Spines uit maar volgens de dierenarts niet dusdanig om haar meteen af te schrijven.
Nu geeft het inspuiten onvoldoende resultaat en waar ik eerst niet over een operatie wilde nadenken merk ik toch dat ik bereid ben om verder te kijken.
Ik overweeg nog een keer inspuiten of mesotherapie, maar uiteindelijk werkt dit symptoombestrijdend en lossen we daarmee zelf het probleem niet op.
Ik ben op zoek naar ervaring van mensen die hun paard hebben laten opereren aan kissing spines zodat ik een realistisch beeld heb over wat ik kan verwachten.
Helaas kan ik over de operatie in Nederland maar weinig ervaringen vinden.

Ik zat een jaartje of wat geleden (2, 3?) voor deze vraag. Wat bij mij toen de doorslag gaf was de volgende overweging:
Stel, je investeert in die operatie (2K ongeveer) en je paard komt helemaal weer goed door de herstelfase heen (maanden). Wil je er dan weer op gaan zitten en vrolijk verder rijden?

Voor mij was het antwoord op die vraag 'nee'. Ik zou de rest van zijn leven heel voorzichtig met hem zijn en telkens met een rotgevoel in het zadel gaan zitten. Ik heb het paard daarom niet meer laten opereren.
Ik kon toen geen enkele DA vinden die de operatie een goed idee vond. Er was een heel eerlijke DA die het me zelfs totaal afraadde. Want het is ellende waar je doorheen moet en de kans op het droombeeld (volledig herstel paard) is erg klein.

Zelf geen ervaring mee, maar weet wel dat dit een lang en zwaar (en duur) proces is. In dit topic is er meer over geschreven: [MD] Operatie kissing spines

Twee jaar geleden is er bij mijn inmiddels 10 jarige ruin KS geconstateerd. Ben bij Wolvega geweest en op de foto's is duidelijk te zien dat er 4 wervels tegen elkaar aan schuren direct na de schoft. Op advies van de specialist gekozen voor mesotherapie en Tildren infuus, 4 weken rust en daarna weer opbouwen bij een goede revalidatie instructrice. Na 11 maanden opnieuw op de foto en weer Tildren infuus, dit blijven we jaarlijks herhalen. Ook laat ik hem iedere 6 - 8 weken losmaken door de chiropractor op de kliniek.

Ik heb het destijds met de specialist ook gehad over opereren, de revalidatie na de operatie, de kans op succes en de kosten maar hij was er heel eerlijk in. Het kán succesvol gedaan worden maar er zitten heel veel haken en ogen aan (plaats van de KS, mate van de KS) en vooral het traject na de operatie is enorm heftig en niet perse heel fijn voor het paard. Maanden box rust en heel langzaam weer gaan opbouwen en de kans blijft bestaan dat het paard niet helemaal weer hersteld.

Buren van mijn ouders hebben hun paard wel laten opereren aan KS bij Wolvega en die blijft staken en bokken nu 3 jaar later. Wel een heel sensibel en snel paard, erg overgevoelig dus het kan zijn dat het tussen de oren zit dat rijden gelijk staat aan pijn maar toch..

Ook eens met Dees hierboven, ben nu al heel voorzichtig met hem en iedere verandering denk ik aan de KS en na zo'n enorme ingreep zou ik dat nog veel sterker hebben!

Ik stuur je een pb.

Als geld geen issue is dan zeg ik doen. Als dat het wel is dan zou ik het geld liever stoppen in een ander paard en je verlies nemen. De kans dat het je brengt wat je wilt is heel klein en de kosten heel hoog.

Onze is vorige jaar geopereerd, was toen 4, nu dus bijna 5. We zijn nu net weer aan het opbouwen en dat ziet er goed uit, maar we zijn nog net te kort bezig om echt iets over het resultaat te zeggen.
De boxrust termijn hebben wij niet volgehouden. Liever even een sprintje trekken als hij buiten komt en dan met zijn kop aan de grond staan dan de hele dag blijven rondspringen op een paar vierkante meter.
Hij kreeg ook na 3 weken ineens nog een infectie, maar was goed te verhelpen met antibiotica.
Verder ging het herstel wel prima.

Als je verder nog specifieke vragen hebt, laat maar weten.
Wij zijn in overigens in Wolvega geweest, maar de gang van zaken was wel wat bijzonder op sommige vlakken, maar dat stuur ik liever via pb indien je dat wilt weten.

Hoe lang is het geleden dat je haar hebt laten inspuiten?

Het is nu ruim 3 weken geleden.

Heb eergisteren overleg gehad met de DA en hem de filmpjes laten zien, hij geeft aan dat het wellicht ook iets mentaals kan zijn dus ik ga haar nu op Metacam zetten om te kijken hoe dat gaat.

Bedankt voor jullie reacties tot zo ver, ik stuur jou nog even een pb @Bowo.
Toch neig ik nu naar niet opereren, als ik heel realistisch kijk naar mijn wensen en ambities en de kosten die het met zich meebrengt, en de hele periode daarna weet ik niet of dat oplevert wat we graag zouden willen.

Wat voor een vage klachten had je paard? en in hoeverre kan training een goede invloed hebben op de KS?

Ze liep af en toe wat tegen de hand en had met aandraven een gek hupsje.
Later kwam daar singelnijd bij dus dacht ik in eerste instantie dat het zadel niet goed lag en wilde ik zonder zadel rijden tot de zadelmaker kwam. Dit heb ik 2 keer geprobeerd, maar het werd alleen maar erger dus toen ben ik naar de kliniek gegaan voor foto's.
DA gaf aan dat ze vooral last had van haar knieën maar er ook wat vernauwingen in haar ruggenwervels zitten. Het probleem met de knieën is na het inspuiten en speciaal beslag opgelost, maar het probleem met haar rug niet.
Nu is ze nog geen 4, heeft onder het zadel weinig meters gemaakt, mist balans en gebruikt haar rug niet op de juiste manier.
Volgens de DA kan het lang, laag en rond trainen een positieve bijdrage hebben op de kissing spines aangezien de gradatie meevalt.

Ik ken iemand die haar paard heef laten opereren aan KS en persoonlijk zou ik dit na deze ervaring niet aanraden. Paard was een enorm lief en aanhankelijk dier, maar het hele proces, de operatie en boxrust heeft hem echt gesloopt. Hij heeft er best onder geleden terwijl hij voor die tijd echt een heel vrolijk paard was, ondanks dat hij met rijden dus wel veel last had van zijn rug.

Op zijn ruggenwervel is altijd een bult blijven zitten, in het begin was deze ook telkens ontstoken.
Ze hebben geprobeerd hem weer te rijden maar door de bult was dit gewoon niet meer mogelijk.

Ook leek hij toch nog last te hebben dus nu loopt hij lekker in de wei paard te zijn.

Na de operatie is hij helaas nooit meer de oude geworden en leek hij in vrijheid zelfs moeilijker te bewegen als voor die tijd...

Ja puur rationeel zeg je nee. Een paard kan zijn rug ook niet ontlasten ofzo en een rug is toch een belangrijk gegeven voor een paard. Los van de operatie en de revalidatie denk ik dat je de schade (compensatie) elders in het lichaam niet moet onderschatten, laat staan het mentaal welzijn.

3 Weken vind ik te kort om dan al goed resultaat te zien. Zou haar eerlijk gezegd een half jaar op de wei zetten. En dan aan het eind van het seizoen weer zien. Kun je altijd nog beslissen of je haar laat opereren.

@Lobke1998, wat vervelend om te horen dat dat paard er zo aan onderdoor is gegaan. Ik kan gelukkig wel zeggen dat ons paard er wat dat betreft wel goed door heen is gekomen.

@TS, ik kan nog wel even iets meer achtergrond geven over ons paard.
De belangrijkste klacht was dat hij steeds trager en slecht aan het been werd. Nu reed ik op dat moment ook een paard dat juist heel scherp aan het been was, dus ik zocht de oorzaak bij mij, dat ik niet consequent genoeg zou zijn bij het corrigeren. Verder wilde hij af en toe niet stilstaan met opstappen, maar ja, jong paard dat nog amper is getraind. Met hulp erbij stond hij wel stil, dus zou ook wel komen met tijd. En hij had ook dat hupsje met aandraven net als jouw paard.
We gooiden de klachten in eerste instantie op een jong paard dat nog veel moest leren, tot hij van de ene op de andere dag ineens stokkreupel was in draf. Wat het nou heeft getriggerd, zullen we nooit weten, maar het was ineens helemaal mis. Hij reageerde toen ook heel heftig bij het palperen van zijn ruggenwervels, dus eigenlijk wisten we toen ook wel genoeg.

Hij heeft echter helemaal niet het exterieur of lichaamsgebruik van een KS paard. Zijn bovenlijn zit gewoon goed in elkaar en hij is/was ook absoluut geen sterrenkijker onder het zadel. Hij begon zelfs al hele stukken echt over de rug te lopen. Daarnaast was hij dus ook nog amper belast, hij was een paar maandjes onder het zadel, waarbij hij ook regelmatig een weekje of zelfs langer niets deed. Onze DA zag dus weinig in 'betere' training of inspuiten, dat zou gewoon niet voldoende gaan helpen.

Ik heb er een paar keer weer opgezeten sinds de operatie (nog geen 10x in ieder geval, over het algemeen niet langer dan een kwartier) en op zich ziet het er goed uit. Hij moest de eerste keer wel echt een mentale stap maken. Hij begon het eerste rondje in draf weer stokkreupel, maar hij liep daar wel heel snel doorheen en liep toen echt super. Ik verwacht dus dat dat een stukje herinnering aan pijn was. De keer daarna begon hij weer iets kreupel, maar sindsdien is die onregelmatigheid helemaal weg. Hij is ook rustiger in de aanleuning dan voor de operatie. Het voorwaartse wordt ook steeds beter, dat was volgens mij ook een mentale stap die hij moest zetten. Ondertussen is hij gewoon weer het voorwaartse paardje dat ik ken van de eerste weken van het zadelmak maken.

Hij heeft wel nog steeds dat hupsje met aandraven, maar ik durf dus niet te zeggen of dat mentaal/gewenning is, of toch nog een stukje last. Het lastige is dat ik hem daar ook niet echt in kan helpen om het niet te doen. Of ik hem nou op de hulp laat aandraven of steeds harder laat stappen tot hij in draf valt, hij doet het bij beide. Ik heb wel het idee dat er vaker een overgang tussen zit die wel beter gaat, met een minder groot hupsje.
Met opzadelen laat hij een beetje tegenstrijdige signalen zien. Bij het vastmaken van de singel op het eerste gaatje (aan beide kanten) wordt hij boos. Zodra hij vast zit en ik verder aansingel tot hij aan beide kanten op het 4e gaatje zit, is er geen enkel probleem meer.

Dus ja, er zit zeker vooruitgang in, maar ook twijfelstukjes. Aangezien eventuele pijn erger zou moeten worden bij meer belasting, blijven we hem nu rustig doorrijden en houden we heel goed in de gaten welke stukjes beter gaan en welke slechter. Tot nu toe vind ik dat het een stijgende lijn is, dus blijven we de doorgaan, maar alleen de tijd kan ons vertellen of dat zo blijft.

Ze is nog geen 4, dus ook nog niet uitgegroeid. Lijkt het je het niet verstandig om eerst dit advies van de DA op te volgen? Als het mijn paard was zou ik zorgen dat ze zo veel mogelijk buiten loopt, met de kop in het gras, goed voer erin eventueel aangevuld met gewrichtssupplementen en het komende jaar niemand op haar rug zetten zodat ze in alle rust uit kan groeien. Daarnaast aan de hand beginnen met rechtrichten en buikspiertrainingen. Dan ziet het er volgend jaar om deze tijd waarschijnlijk heel anders uit op de foto's.

Bedankt voor de aanvullende informatie, ik zou ook gaan voor een half jaar/ jaar onbelast gaan trainen aan de hand/ longe/. Zodat de rugspieren sterker worden en hij geen enkele pijnsignalen meer geeft. Ik snap het idee wel van de stijgende lijn en het is fijn dat deze er is!

Lang laag en goed ruggebruik is heel belangrijk bij KS, dit paard is 4 dus de groeischijven in de rug zijn ook nog niet gesloten.

als je gaat longeren/grondwerken zorg er dan voor dat je vaak wisselt en veel op beide handen werkt zodat niet een kant meer kan ontwikkelen en vooral niet te lang

zou zonder enige bijzet longeren, het paard moet ook met het hoofd hoog en voorwaarts kunnen rekken om een goede balans te vinden.


https://www.bitmagazine.nl/grondwerk/lo ... els/91474/

citaat"
“Een paard dat niet in balans is en wat toch ‘gevraagd’ wordt om het hoofd naar beneden te brengen kan maar één ding doen: dat is compenseren.”

https://horseconnect.nl/longeren-zonder-hulp/


kan nuttige info zijn, geldt zeker voor jonge paarden
https://www.dressuur.nl/artikelen/algem ... ard/12429/

Ik sluit me aan bij bovenstaande reacties. Geef je paard tijd en zorg dat ze de wei op gaat.

Minimaal 6 maanden niet op de rug zitten. Ga aan de slag met grondwerk onder begeleiding en zoek hulp voor longeren zonder bijzet.

Juist omdat de aandoening nu nog licht is en je paard nog jong is.

Dubbele longe vanuit men positie is heel fijn voor kissing spines paarden, kun je ook afwisselen met lange stukken rechtuit, wijken, schoudervoor etc. tzt.

als je kennis en kunde hebt!! niets mis mee,

de valkuil is vaak dat je teveel op een hand blijft omdat dat "makkelijker " gaat

Dat is niet mijn ervaring (juist omdat van hand veranderen zo makkelijk is op deze manier), maar ik raadt inderdaad wel aan om dit op te pakken met een goede instructeur in eerste instantie.

Heb je filmpje gezien op instagram, zou eerder met dit paard naar stal Mireille gaan om de trainingsmethoden te wijzigen dan nu een operatie overwegen. Met alleen een operatie ben je er nog niet en er kleven flinke risico’s aan.

Wat is je doel op lange termijn? Recent is aangetoond dat kissing spines niet alleen door foutieve training kan komen, maar ook erfelijk is. Wanneer je graag zou gaan fokken, zou dit voor mij zeker een punt van overweging zijn.

Hoorde van een veearts van Wolvega dat de operatie steeds vaker wordt uitgevoerd, maar nog niet onder de “standaard “ operaties valt.

Op de Facebook pagina van paardenkliniek Emmeloord staat een fotosessie van een operatie waarbij het paard kissing spines had.

Mijn paard was te ver heen en die heeft nog een paar goede jaren hier thuis gehad waarbij ze als grasmaaier diende.