Bedankt voor alle felicitaties
Het gaat goed.
Wel was het vorige week behoorlijk spannend.
Elisa ontwikkelde een bacteriële infectie aan haar vinger. Waarbij haar opperhuid werd aangetast en los liet.
Dit herkenden we van David. David had als baby exact hetzelfde in de kraamweek. Bij hem werd de behandeling te laat gestart, omdat de infectie te laat werd herkend. Hij is vervolgens opgenomen in het ziekenhuis en heeft daar een aantal weken gelegen.
Ik herkende de infectie bij Elisa - doordat wat we met David hadden meegemaakt - al in een heel vroeg stadium! Dus we konden gelijk thuis starten met antibiotica.
Wel was het even spannend of ze alsnog niet opgenomen moest worden. Haar vinger werd iedere dag beoordeeld.
Dit is gelukkig bespaard gebleven. De antibiotica deed zijn werk en de infectie is beperkt gebleven tot haar vinger.
Wel kwamen alle beelden van David als baby weer naar boven. De beelden dat hij als een kuikentje onder een warmte lamp afgezonderd in een klein kamertje lag. Zonder ons, zonder kleding of luier en met een hele grote aantasting van de opperhuid over buik en benen. We mochten ook niet zomaar het kamertje in, we moesten compleet in beschermend pak.
De stress zat er vorige week dan ook even goed in. We moesten er toch niet aan denken om dit nog een keer mee te maken. Want het was een behoorlijk traumatische gebeurtenis bij David... Die ik blijkbaar ook nooit verwerkt heb, daar kwamen we deze week wel achter.
Veel emoties zijn los gekomen. Sowieso de kraamtranen, maar ook heel veel oud verdriet.
Gelukkig is Elisa een heel tevreden, lief klein meisje. En kan ik echt van haar genieten. Ze lacht naar ons. En David en Marloes zijn ook gek op haar.
Alleen vandaag nog heeft ze antibiotica. En hopelijk komen haar darmpjes dan ook weer snel op orde. Want die hebben uiteraard wel een flinke klap gehad...
Ondertussen blijven David en Marloes heel goed helpen bij het verzorgen van de dieren. Echt toppers die twee. Ik heb ze dan ook goed verwend met wat extra Lego en ik verwacht ieder moment nog een leuk pakketje voor ze.
Ook m'n moeder heeft heel veel geholpen de afgelopen tijd. Ze heeft vandaag nog de binnenbak en de paddock uit gemest. En van de week de weide.
Lichamelijk voel ik me best goed. De verloskundige heeft me nadrukkelijk verteld dat ik minstens 6 tot 8 weken moet wachten tot ik weer in het zadel ga zitten.
Tot die tijd mag ik alleen naar de paardjes kijken.
edit.
Misschien ook nog leuk om te weten. Elisa is thuis geboren. Iets wat ik heel graag wou.