Vayo schreef:Het lijkt vooral op reacties uitlokken vind ik. De indruk geven dat je enerzijds echt wel positief kan zijn, maar aan de andere kant aangeven dat je je aan de regels houdt.
negatieve aandacht is ook aandacht
Citaat:
Ik vind het allemaal dubbel. Hier in Nederland ook. Als nauw contact zonder klachten of met negatieve test mag je gewoon overal heen.
Stel dat je denkt dat je positief zou kunnen zijn, maar je test negatief .. dan mag je dat interpreteren als dat je negatief bent. Dan wordt het asociaal gevonden dat je naar een restaurant gaat als je weet dat er een kleine mogelijkheid is dat je besmet bent.
Maar als ik een nauw contact ben van een positief iemand word ik zelfs geacht gewoon bij kwetsbaren te gaan werken en daar uren in huis te zijn zolang ik geen klachten heb. De kans dat ik een paar dagen later positief test is dan best aanwezig. Ik draag dan wel een mondkapje, maar toch. Die gaat ook op elk plek wel even af om wat te drinken/eten.
Mocht de jongste positief zijn, dan moet ik in quarantaine. Maar als oudste positief blijkt gaat dit iets zijn wat ik na moet vragen. In onze gezins- / woonsituatie is isolatie niet goed haalbaar. Ergens zou je dat ook bijna asociaal kunnen noemen als je dan uren bij kwetsbare mensen gaat werken, terwijl je weet dat je elk moment besmet zou kunnen zijn.
Dat is het probleem, te weinig mensen voor de zorg. Vind daar niks asociaals aan, die zorg blijft nodig.
Kind van mij, midden 20, is student maar werkt ook bij een oudere meneer die volledige zorg nodig heeft, doen ze met zo’n 10 man en vorige week is hij voor het eerst besmet geraakt, hebben ze nog lang buiten zijn voordeur kunnen houden. Ze hebben echt moeite om die zorg rond te krijgen, als niemand meer gaat om hem te helpen loopt het sowieso niet goed af voor hem