Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
oji schreef:Voor verkeer moet een dier idd verkeersmak zijn. Maar ik pak wel altijd heel vroeg het buiten uitstappen mee en in mijn ogen kan dat zodra een stuur, gas en rem op zit. En buiten is dan bos (als dat op de stalling meteen van het erf af beschikbaar is) of een akkerpad, waar geen "ongepland" verkeer komt. Juist goed voor jonge dieren (of voor elk dier maar zeker de jonkies) om lange einden rechtuit te kunnen stappen en drafje ipv alleen maar draaien in de bak.
pmarena schreef:Je hebt "een band" natuurlijk in verschillende gradaties
Ik mag aannemen dat er maar heel weinig mensen zijn die een nieuw voor hen eigenlijk totaal onbekend paard uit de trailer trekken, er meteen een zadel op gooien en er de openbare weg mee op gaan.
Je wilt zo'n dier toch eerst het gevoel geven dat je te vertrouwen bent (= een band opbouwen ) en zelf ook even zien dat het beestje open staat voor jouw leidinggevende capaciteiten. Hoe lang je daar over doet dat is voor iedere situatie anders, kan gerust al vrij snel zijn als de situatie daar naar is.
Maargoed dit wordt nu een heel ander topic dan de originele vraag van TS.
ruitje schreef:Een band opbouwen = het paard het gevoel geven dat je te vertrouwen bent?
Iedereen kijkt vanuit zijn eigen referentiekader he. In de draf&rensport vliegen Jockeys en Pikeurs de hele wereld over, om op een wedstrijd een paard 10 minuten warm te rijden en 'm dan op wedstrijd uit te brengen. Of jij een paard leidinggevende sturing kan geven hangt ook maar net af van de opvoeding en het karakter van het paard en de kunde van de eigenaar.
Opzich is de discussie wel relevant voor de TS toch, aangezien het advies enkele pagina's achter elkaar was dat je dat eerst moet doen( een paard de tijd geven/een band opbouwen) Daarnaast ontstaat de visie dat je een paard niet kan/mag beoordelen op wat je dus ziet in de periode als 'de band' er nog niet is?
Teruggrijpen dan op de situatie van de TS: naar mijn mening zegt hoe een dier reageert in nieuwe situaties wel iets over het karakter of de opvoeding van het paard. Kan dat nog verbeteren als jij 'm langer hebt: jazeker.
Maar 't zegt wel wat over het werk wat je er in moet stoppen toch? Kan zijn dat het meevalt, maar kan ook goed tegen vallen. En als je bewust een paard heb gekocht waarbij je dat niet wilde... ja.. Dan baal je.
Marigold schreef:Ik lees hier al een tijdje mee, maar waar naar mijn idee wat overheen wordt gekeken is dat de pony al 15 is.
Die zou wel wat moeten kennen en niet in paniek raken als hij van een terrein wordt meegenomen naar buiten.
Nu zit TS met een heel drukke en heftige pony die ook nog eens op box rust staat te ontploffen. Dat is eventjes wat anders dan een kinderpony vind ik.
Als het nou een jonge pony was, maar dat is het niet. Ik vraag me af of hij voorheen dan wel zo rustig was?
Zo ja dan zou ik ook voerbeleid als eerste bekijken. Dieren kunnen soms heel simpel zijn in het veranderen door wat je voert. Maar ook die boxrust.. staat ‘ie nou niet de hele dag te hippen in de stal? Zou rustig grazen in de wei met af en toe een sprintje niet vergelijkbaar zijn qua belasting en beter zijn voor het gemoed van die pony?
Misschien heb ik het gemist maar welk ras is het?
Marus schreef:Ik ken ook welsh pony’s die wel gewoon oke zijn en kinderpony. Dus daar houd ik mij nooit zo angstvallig aan vast. Vroeger zelf ook wel welsh gehad. En ja ze zijn over het algemeen wat pittiger maar dat is ook niet het probleem waar ik over schrijf.
Steigeren vind ik nooit oke ook niet als het om een welsh pony gaat.
En dat sommige 3 jarige braver zijn dan ouderen. Absoluut, dat heb in zelf ook wel mogen ervaren. Maar nogmaals van een 15 jarige pony met ervaring verwacht ik niet op de achterbenen explosief gedrag.
En die mening hou ik.
Melzazu schreef:Ben verder wel benieuwd hoe het dan nu gaat met de pony en of het al lukt om “normaal” met hem te stappen aan de hand.
Avalanche schreef:Marus schreef:Ik ken ook welsh pony’s die wel gewoon oke zijn en kinderpony. Dus daar houd ik mij nooit zo angstvallig aan vast. Vroeger zelf ook wel welsh gehad. En ja ze zijn over het algemeen wat pittiger maar dat is ook niet het probleem waar ik over schrijf.
Steigeren vind ik nooit oke ook niet als het om een welsh pony gaat.
En dat sommige 3 jarige braver zijn dan ouderen. Absoluut, dat heb in zelf ook wel mogen ervaren. Maar nogmaals van een 15 jarige pony met ervaring verwacht ik niet op de achterbenen explosief gedrag.
En die mening hou ik.
Joh, het verschilt echt per paard.
Ik heb een merrie van 22.
Ze heeft de wereld aan ervaring, is zo nuchter als iets en je kan er gerust mee naar buiten, want ze is nergens bang voor. Ze is echt het perfecte recreatiepaard, ze is slim, kan prima zelf dingen oplossen, sociaal mega intelligent, het enige paard wat ik zo bij een kudde in durf te gooien omdat ik bij haar gewoon weet dat het goed gaat.
En toch, als je dit grapje bij deze merrie had uitgehaald, was ze ook op haar achterbenen gaan staan, en ik neem het ze niet kwalijk ook nog. Want met iemand die ze niet vertrouwt gaat ze niet. Dat heb ik niet bedacht, dat heeft ze zelf bedacht.
En die merrie is echt lief, super zacht met kinderen ook, en je kan er een kind van 5 wat nooit heeft gereden opzetten en ze zet geen stap verkeerd. Ze is dan ook erg serieus
We hebben hier ook een 6-jarige, die jong is en zeer onervaren en die is zo braaf als iets. Zal hij ook altijd blijven, want zo is hij gewoon.
Mijn 8-jarige wordt niet braaf. Zit er gewoon niet in. Heerlijk paard, super fijn voor dressuurwerk, longeren en werken vindt hij heerlijk en hij doet erg zijn best, maar die is gewoon ril en sensibel en heet, en zal never nooit braaf worden.
Ik moest ook wel grinniken om "een ervaren ruiter van 14" want dat zou met mijn merrie prima gaan, maar voor die zwarte moet je toch echt wel handiger zijn dan dat.
Marus schreef:Melzazu schreef:Ben verder wel benieuwd hoe het dan nu gaat met de pony en of het al lukt om “normaal” met hem te stappen aan de hand.
Nee
Hij zit natuurlijk bom vol energie!! Dus aan de hand steeds schrikken en dat is dus zoooo niet bevorderlijk voor zijn voetje. Mag proberen voorzichtig te longeren maar Gegarandeerd dat ie ontploft.. Deed ie voor de blessure al, laat staan nu.
Ik ga mij verdiepen in de supplementen om toch te proberen zijn heftigheid iets te onder drukken . Anders wordt revalideren echt wel een ding….
Marus schreef:Daarom koop ik ook niet een paard voor mijn 14 jarige maar een D pony.
Ze is ervaren maar je moet wel realistisch blijven. Ervaren in haar leeftijd en kunnen. Ze start met paarden tussen de paarden maar op een aantal paarden van stal zou ik haar niet zetten. Daarvoor nog niet handig genoeg.
En de pony’s die ze rijd zijn niet makkelijk, en daarmee gaat ze ook wel eens heeeeeel snel door de baan of langs de weg of als een banaan! En nee geen welsh maar new forest.
Blijf er bij dat ik deze pony niet schaal onder pony voor een ruiter met een beetje ervaring………. Gevaarlijke situaties creëer je dan