DuoPenotti schreef:neenee
toen was dat juist niet, was uit den boze achter de LL rijden.
En er werd echt gehamerd op van achter naar voor.
Hand ontspannen daar naartoe rijden ipv andersom.
Was ook neit altijd hoor, genoeg ruiters die de handen laag en breed gingen zetten en gingen drijven drijven drijven tot paard een keer inknikte maar was wel voor de loodlijn idd...... maar zo netjes was dat ook niet (jaren 90 dan he, ik ben jongere generatie)
van papa mochten we onze paarden niet zo rijden, handjes rechtop, teugeltjes dragen en duimpje erbovenop en binnenhand opzij en naar voren en dan werden ze ook nageeflijk en fijn. Maar ik kreeg ook geen les op de manege want dat mocht niet van ons pa
AnnoNiemand schreef:Nou, ik vind dit wel een basisprobleem. Zou juist leuk geweest zijn om te laten zien hoe je dus zo'n probleem op lost in bijv. 30 minuten. Ik weet zeker dat er genoeg ruiters zijn die dat hadden kunnen laten zien. Edward Gal helaas niet.
Wat hier al eerder wordt gezegd: ik vind het een aardige, sympathieke man. Maar zijn rijkunst ligt mijlenver af van wat mij -biomechanisch en welzijntechnisch- aanspreekt.
Eens ik word blijer van de manier waarop Dinja het oplost