juniper schreef:Dat denk ik ook, ze voelt zich gekwests en denkt dat zij iets fout gedaan hebben.
Maar dat denkt ze eigenlijk terecht, toch? Al snap ik wel dat je liever een andere reden gebruikt, als je nog met elkaar door een deur moet. Als ze het je moeilijk blijft maken, zou er dan een manier zijn om op een vriendelijke, constructieve manier aan te geven waarom de beschreven dingen bij hun op stal niet bij jou passen? Dan betrek je het nog steeds op jezelf. Hoewel, als ze het nu al op zichzelf betrekt, zal de waarheid ook niet goed vallen, hoe tactvol gebracht ook.
Ze zou zich wel wat professioneler mogen opstellen. Het is jouw paard en jij mag te allen tijde beslissen waar je haar stalt. Mijn vorige pensioneigenaar was ook de fokster van mijn paard. Volgens mij vond ze het ook jammer dat we vertrokken (meer voor het paard nog, dan voor mij, denk ik ). Maar ze heeft daar geen onvertogen woord over gesproken en zelfs gezegd dat we altijd terug mogen komen. Dat is stukken fijner vertrekken, want ik vond het ook niet makkelijk om hem te verhuizen. (Wel naar een superplek, dus was een goede keuze.)