Bokt.nl

upendo schreef:

Ik mis je ouders in dit hele verhaal.

upendo schreef:

Wat zeggen zij erover?

Ik moet namelijk bekennen dat ik mijn paard kocht toen ik net 'uit' mijn burn-out was. Ik ben heel blij dat ik haar niet een half jaar eerder heb gekocht, want het kan ontspannend zijn.. Dat klopt.. Maar besef dat je er praktisch elke dag langs moet, dat je elke maand de verantwoordelijkheid draagt voor een dier dat van jou afhankelijk is.

Ik zou er niet aan moeten denken om en school en een medisch traject met mogelijke bijkomende vermoeidheid en fysieke klachten en een paard te moeten hebben als ik ook nog een sociaal leven wil houden.

Chonelly schreef:

Ik vind het helemaal niet zo'n gek idee.
Het ligt er maar net aan wat voor een soort paardje je koopt en hoe je deze wil stallen.
Misschien kun je voor jezelf eens uitschrijven hoe een gemiddelde week er uit zou zien met een paard erbij. En dan kijken of dat haalbaar is voor jouw gezondheid. En tuurlijk paard of jij kan ziek zijn of iets anders hebben, maar misschien kun je ook dat meenemen in je overweging hoe je dat zou willen oplossen.
Succes met de keuze!

zefiros schreef:

Zelf zou ik toch proberen een verzorgpony te vinden waar je wel vaker heen kan. Of een leasen voor x dagen per week. Eerst zelf weer redelijk stabiel zijn en dan kijken of je een eigen paard wilt.

Mocht je wel kiezen voor een ' rijpaard' zou ik overwegen een bijrijder erbij te nemen. Die zou allicht de basistraining op zich kunnen nemen qua rijden en dan kan je zelf het rijden opbouwen qua intensiteit voor jezelf. Ook op dagen dat jij dan ' plat' ligt staat je paardje niet opeens een week stil. Hij bouwt dan niet extra energie op waardoor je zelf redelijk relaxt kan rijden.
Bovendien heb je zelf ook iemand om op terug te vallen die je paard gewoon kent.

Succes met de keuze!

safina schreef:

Ik zie ook het probleem niet zo hoor. Ik ken zoveel mensen die gezondheidsproblemen hebben en toch een eigen paard of pony hebben. Het is gewoon een kwestie van goed regelen. Ga niet een weitje huren, want dan moet je alles zelf doen. En als je geen steun krijgt vanuit huis, dan is dat heel lastig. Zet hem dan liever ergens in pension. Hoeft niet op een grote, dure pensionstal. Met een beetje geluk vind je een particulier die wel een weidemaatje kan gebruiken voor zijn of haar paard. En die het niet erg vindt om hem buiten te zetten, te voeren en hem in het oog te houden als jij een keer een hele slechte dag hebt. Je wilt toch alleen grondwerk doen schrijf je, dus dan heb je verder geen luxe faciliteiten nodig.

Maar er zijn vast ook particulieren te vinden die zelf een pony als weidemaatje hebben lopen en die het prima vinden als jij daarmee gaat knuffelen, poetsen en grondwerken. Die blij zijn als het beest wat aandacht krijgt. Hoef je zelf geen pony te kopen en kan je toch je ei kwijt.

Ik weet natuurlijk niet wat jij precies voor een stoornis hebt en wat je daarmee wel en niet kunt. En of een pony daar iets aan kan veranderen. Maar wat ik uit ervaring wel weet: Als je ziek bent is het heel belangrijk om voor je passies te blijven gaan. Het helpt je gezonde kant te ontdekken en stimuleert die verder uit te bouwen. Gezond zijn is namelijk niet alleen maar simpelweg geen ziekte hebben. Het is eigenlijk veel breder. Gezond zijn is (in mijn ogen) de dingen kunnen doen die voor jou belangrijk zijn, waar je hart sneller van gaat kloppen, waar je voldoening uit haalt. Ondanks dat je fysieke of mentale problemen ervaart. Dus als het jou blij maakt om met een pony in de weer te zijn: ga ervoor! Er zijn ongetwijfeld manieren te vinden om het zo te organiseren dat het voor zowel jou als de pony een win-win-situatie is!

Dreamybol schreef:

Overigens vind ik wel dat je ook op moet passen een paard niet te veel als therapie te zien. Paarden doen natuurlijk heel veel met onze emoties en als ik alleen maar vol pijn en negatieve emotie bij Paard zou zijn, dan zou ik me wellicht wat beter voelen op dat moment, maar Paard niet op den duur. Dat klinkt misschien wel wat zweverig, maar ik geloof wel dat wij mensen met onze emoties ook een last voor een dier kunnen zijn.

eilleen333 schreef:

Hoe zou dit er financieel uit gaan zien? Zouden je ouders het gaan betalen? Anders zou je naast school nog weer moeten werken om je paard te bekostigen, en dat levert alleen maar meer druk en stress op.

Dreamybol schreef:

Ja Lotthje, dat bedoel ik. Het is dus ook een goede motivatie om 'om te denken', want als ik echt alleen nog maar zwart zie (ik heb oa chronische pijn en dat vreet ook mentaal aan me), dan wil mijn instructeur liever niet dat ik bij Paard in de buurt kom. Hij is een ontzettend positief ingesteld dier en dat mag ik niet verpesten met mijn sores. En dat wil ik ook niet!