Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!

Gras

Uit Bokt
Een grazend paard

Gras of gedroogd gras (bijvoorbeeld hooi, voordroog of luzerne, ook wel ruwvoer genoemd) is het belangrijkste voederbestanddeel in de voeding van een paard.

Door de vertering van vezels in grassen en ruwvoer houdt het paard zichzelf warm en hij haalt er energie uit voor zijn arbeid. Ruwvoer is een belangrijk basisvoederbestanddeel waarbij krachtvoer als aanvulling dient.

Gras zit vol met water en voedingsstoffen. Veel paarden in Nederland worden gehouden op koeiengras. De grassoorten die hiervoor worden gebruikt zijn voor paarden vrij eenzijdig en eiwitrijk. Het fructaangehalte (suikergehalte) in gras is afhankelijk van het weer en de temperatuur en kan zeer sterk schommelen. Door een hoog fructaangehalte in het gras kan het paard problemen ondervinden, zoals hoefbevangenheid. De paarden die echter gewend zijn om dag en nacht op gras te staan, zullen in de praktijk over het algemeen weinig problemen ondervinden van het fructaangehalte.

Gras bevat veel energie waardoor paarden snel dik kunnen worden. Om het paard toch in de weide te laten zonder daarvan erg dik te worden, kan worden gedaan aan strookbegrazing of kan er gebruik worden gemaakt van een graasmasker. Voor de natuurlijke behoeftes van een paard is het beter hiervoor te kiezen dan ervoor te kiezen om het paard minder lang op de weide te laten staan.

Gras afkomstig van koeienweides is vaak te eenzijdig voor het paard en daarom kan er het beste een mineralenliksteen beschikbaar worden gesteld.

Bronnen, referenties en/of voetnoten


  • Syllabus Christelijke Agrarische Hogeschool te Dronten
  • www.paardnatuurlijk.nl