Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!
Red Pollard
| Red Pollard | |
|---|---|
| |
| rensport | |
| Geboren: | 27-10-1909 |
| Overleden: | 07-03-1981 |
| Nationaliteit: | Canadese |
| Website: | - |
Red Pollard is van oorsprong Canadese jockey, hij rende echter op de Amerikaanse renbanen. Hij werd bekend als de te grote jockey die Seabiscuit naar vele overwinningen reed.
Biografie
27 oktober 1909 werd John M. Pollard geboren,hij werd geboren in het Canadese plaatsje Edmonton. Zijn ouders waren van Ierse komaf en hij had dan ook rood haar. Daardoor werd hij als snel door iedereen "Red" genoemd. Hij was 1.70 meter hoog, wat erg groot was voor een jockey. Ook was hij blind aan zijn rechter oog, dit gebeurde tijdens een training waarbij een ander paard een steen omhoog wierp die zijn oog raakte en wat hem voorgoed blind zou maken aan zijn rechter oog. Hij heeft dit bijna zijn gehele race carrière verzwegen.
In 1933 verhuisde hij naar Californië, daar zou hij zijn grootste successen gaan behalen. Hij werd jockey van het renpaard Seabiscuit. Seabiscuit was een klein en niet al te mooi renpaard. Samen met trainer Tom Smith ging hij Seabiscuit trainen en dit werd voor hen een groot succes. Seabiscuit deed iedereen verbazen door de ene na de andere race te winnen. Zijn belangrijkste overwinningen waren de Detroit's Governor's Handicap en de Scarsdale Handicap.
Seabiscuit groeide uit tot één van de beste renpaarden van die tijd, hij zou het daarom op gaan nemen tegen Triple Crown winnaar War Admiral. Pollard viel echter van een paard af waarbij hij zijn been op meerdere plekken brak. Hij nam rust op de boerderij van Charles S. Howard, de eigenaar van Seabiscuit. Hij werd daar verliefd op een verpleegster genaamd Agnes Conlon, ze trouwden in 1938.
Ondertussen had Seabiscuit een andere jockey: George Woolf. Hij wist met Seabiscuit War Admiral te verslaan. Als zesjarige raakte hij echter geblesseerd tijdens een race. Het was geen ernstige blessure maar velen gingen er vanuit dat het het einde van zijn rencarrière zou betekenen. Seabiscuit verhuisde naar de boerderij Charles S. Howard en zou daar met pensioen gaan. Red Pollard en Seabiscuit zaten daar nu beiden geblesseerd. Red zijn been heelde niet snel, maar hij ontwikkelde een kap die zijn been extra steun gaf waardoor hij toch weer kon rijden. Terwijl Charles S. Howard en trainer Tom Smith druk bezig waren met hun nieuwe talentvolle renpaard Kayak II begon Red Pollard Seabiscuit weer voorzichtig te trainen. Uiteindelijk maakten ze hun comeback: hun eerste race eindigen ze als 3e. Dit was al zeer boven de verwachtingen. De 3e race wist Seabsicuit weer te winnen. Bij deze overwinning versloeg hij de hengst Kayak II, waar Smith en Howard zoveel energie in hadden gestoken toen ze dachten dat Seabiscuit was afgeschreven. Zijn laatste race was de La Jolla Handicap, deze wist hij met 1,5 paardlengte voorsprong te winnen. Seabiscuit ging 10 April 1940 met pensioen.
Red Pollard was in 1938 getrouwd en had twee kinderen, Norah en John. In 1982 werd hij opgenomen in de Canadian Horse Racing Hall of Fame. Hij overleed op 7 maart 1981 en was 71 jaar oud geworden.
Paarden
- Seabiscuit: Zeer succesvol renpaard dat onder andere War Admiral versloeg tijdens een match race.
- Gallant Sir: renpaard dat onder George Woolf meerdere successen heeft behaald.
- Pompoon: renpaard dat zowel de Kentucky Derby als bij de Preakness Stakes vlak achter War Admiral eindigde.
Resultaten
Belangrijke overwinningen
- Prince of Wales Stakes (1933)
- King Edward Gold Cup (1933)
- Agua Caliente Handicap (1934)
- Governor's Handicap (1936)
- Bay Bridge Handicap (1936)
- World's Fair Handicap (1936)
- Bay Meadows Handicap (1937)
- Yonkers Handicap (1937)
- Massachusetts Handicap (1937)
- San Juan Capistrano Handicap (1937)
- San Carlos Handicap (1937)
- Brooklyn Handicap (1937)
- San Antonio Handicap (1940)
- Santa Anita Handicap (1940)
