Endurance zadel

Een endurance zadel moet voor ruiter en paard comfortabel genoeg zijn om er uren mee te rijden, zonder dat het problemen geeft. Dit is echter niet zo heel makkelijk, de meeste ruiters beginnen met een ander soort zadel. In de lagere klassen (tot klasse III) is dit over het algemeen geen probleem. Daarna treden echter bij de meesten problemen op. Op de ritten van meer dan 80 kilometer is het heel erg lastig om ongeschonden de finish te halen.

Problemen waar een endurancezadel op moet kunnen anticiperen is bijvoorbeeld de sterk wisselende bespiering die een paard door het jaar heeft. In het begin van het seizoen (rond maart) is het paard, doordat de meesten een winterrust inlassen, niet erg bespierd. Nadat er een half jaar is getraind, heeft het paard in september/oktober veel meer bespiering, met als gevolg dat het zadel anders ligt en vaak niet goed meer past.

Tijdens een rit moet het zadel de druk goed over de hele rug verdelen, vandaar dat veel zadels aan de achterkant uitstekende kussens hebben. De lepel (waar je op zit) moet glad zijn, want als dat stroef is, rij je jezelf gigantisch kapot. Wat extra zachte kussentjes kunnen fijn zijn, dit is echter per persoon verschillend. Daarnaast heeft een endurancezadel meestal wat langere zweetbladen, omdat de beugels redelijk lang zijn en veel ruiters zonder chaps (dus alleen schoenen) rijden.

Foto's

• 

  Endurancezadel

• 

  Endurancezadel richting veelzijzigheid, met ribbelzit

Bij dit artikel zijn nog geen bronnen vermeld of is de bronvermelding niet op de juiste manier gebeurd. Als je dit wilt verbeteren kun je op bewerk klikken.

Dit artikel is een beginnetje. We zijn specifiek op zoek naar: algemene informatie Als je dit artikel aan wilt vullen kun je op bewerk klikken om je kennis aan dit artikel toe te voegen.