Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!
Garnaalvisser
Het beroep van garnaalvisser of paardenvisser wordt al honderden jaren beoefend op verschillende plaatsen aan de Noordzee kust. De vissers zijn te herkennen aan hun hoge laarzen, gele oliejekker en de zuidwester op hun hoofd. Ze zitten op een houten zadel op hun zware werkpaarden en slepen de netten waarin de garnalen gevangen worden achter hen aan.
Historie
Het vissen op garnalen met behulp van paarden is een traditie die vandaag de dag alleen nog wordt beoefend door een handjevol mensen en die voornamelijk toeristen trekt. Hoe anders was dit vroeger, toen het garnaalvissen te paard een bron van inkomsten was voor de arme boeren. Deze manier van vissen gaat zeker 500 jaar terug en werd niet alleen in België gedaan, maar ook in Noord-Frankrijk, Zuid-Engeland en Nederland. Arme boeren die in de winter geld moesten verdienen trokken er met muildier en netten op uit naar de kust. In het begin werd er vaak gebruik gemaakt van muildieren omdat deze goedkoper waren in het onderhoud. Omdat de vangst door de jaren heen minder werd gingen de boeren gebruik maken van grotere netten. Deze konden echter niet voortgetrokken worden door de muildieren, daarom werd er gebruik gemaakt van de sterke koudbloeden. Deze manier van garnaalvissen is in de loop der jaren minder geworden. In landen als Frankrijk, Engeland en Nederland komt de traditie niet meer voor. In België worden de vissers ook steeds schaarser, in 1940 waren er nog 40 vissers maar het dieptepunt werd bereikt in 1968 met zeven vissers.
Niet alleen de gebruikte dieren veranderden in de loop der jaren, ook het gebruikte materiaal veranderde mee. In de beginjaren visten de boeren met een seyne, een net dat voorgetrokken werd door twee paarden. Tegenwoordig wordt er gebruik gemaakt van een net van ongeveer 8 meter breed dat door twee scheerplanken aan weerszijden opgehouden wordt, vlotters zorgen ervoor dat de bovenkant van het net drijft en een ketting aan de onderzijde laat het net over de grond slepen.
Cultureel erfgoed
De garnalenvisserij te paard in Oostduinkerke werd in 2009 door de toenmalige Vlaamse minister van cultuur, Joke Schauvliege, opgenomen in de Inventaris Vlaanderen voor immaterieel cultureel erfgoed. In 2013 werd de traditie opgenomen in de Representatieve Lijst van het Immaterieel Cultureel Erfgoed van de mensheid tijdens de jaarlijkse vergadering van UNESCO. Hierdoor behoort de garnalenvisserij te paard tot het werelderfgoed.
Bronnen, referenties en/of voetnoten
We zijn specifiek op zoek naar: Foto's van de uitrusting en van een visser in actie Als je dit artikel aan wilt vullen kun je op bewerk klikken om je kennis aan dit artikel toe te voegen. |
We zijn specifiek op zoek naar: algemene informatie Als je dit artikel aan wilt vullen kun je op bewerk klikken om je kennis aan dit artikel toe te voegen. |
