Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!
Hoe denkt een paard
Paarden denken op een andere manier dan dat mensen doen omdat hun hersenen anders in elkaar zitten dan die van ons. Paarden zijn prooidieren en zullen er dus continu rekening mee moeten houden dat er roofdieren op de loer kunnen liggen. Dit vormt de basis van het paardengedrag omdat het van levensbelang is.Paarden hebben niet als wij een werkbaar geheugen, zij denken niet rationeel na zoals wij dat kunnen bijvoorbeeld over de toekomst of maken van boodschappenlijsten. Ze kunnen wel herinneringen opslaan zoals condtioneringen en patronen opslaan, je kunt ze zeker iets aan - leren.
Emoties
In de hersenen van het paard worden bepaalde waarnemingen gekoppeld aan bepaalde emoties en op basis daarvan neemt het paard beslissingen. De hersenen zijn geprogrammeerd om te overleven en daarom is angst de belangrijkste emotie voor het paard. Als hij bijvoorbeeld een roofdier hoort, ziet of ruikt zal dat leiden tot angst en rent het paard weg.Deze beslisisng zal direct op intuïtieve wijze worden genomen.Veel vaker dan wij. Door minder te denken is meer en dieper voelen ook vaker aan de oppervlakte. Alle zintuigen staan volledig aan om hun veiligheid te waarborgen, dit is best vermoeiend, ze rusten tussen hun taken dan ook zo veel mogelijk.
Betekenis van angst
Dat lastige, schrikachtige of erg drukke paarden eigenlijk meestal bang zijn is bij de meeste paardenmensen wel bekend. De reden achter dit gedrag echter niet. Paarden zijn visuele denkers, ze denken niet in woorden zoals de meeste mensen, maar in plaatjes. Het is veel enger als je je angst in beelden voor je ziet dan in woorden, daarom hebben paarden meer angsten. Bovendien kan een paard niet rationeel over zijn angst nadenken zoals mensen doen. Paarden weten alleen dat ze angst hebben, dat het onderwerp van hun angst potentieel dodelijk is en dat ze daar dus zo ver mogelijk vandaan moeten zien te komen.
Verwerking van de angstprikkel
Er zijn twee manieren waarop de hersenen prikkels verwerken die tot angst kunnen leiden, namelijk de langzame en de snelle manier. Bij de langzame manier legt de prikkel een lange weg af vanaf de zintuigen door de hersenen. Het seintje van de zintuigen moet namelijk via de thalamus naar de cortex en dan naar amygdala. Dit hele proces duurt 24 milliseconden. De snelle manier daarentegen duurt maar 12 milliseconden. In dit systeem gaat de prikkel vanuit de zintuigen naar de thalamus en dan meteen naar de amygdala. De cortex, die normaal instaat voor het bewust waarnemen van prikkels, wordt overgeslagen.
Het langzame systeem voor prikkelverwerking is veel nauwkeurig en zorgt ervoor dat je bewust weet waar je bang voor bent. Het snelle systeem werkt minder precies, maar wel twee keer zo snel. Paarden analyseren angstprikkels via het snelle systeem en vluchten dus vaak zonder dat ze weten waar ze bang voor zijn. Ze zien bijvoorbeeld iets langs, duns en donkers op de grond. De hersenen trekken hieruit de conclusie dat het een slang is en het paard vlucht. Wij mensen verwerken zulke prikkels via het langzame systeem en realiseren ons dat het voorwerp op de grond een tak is in plaats van een slang.
Bronnen, referenties en/of voetnoten
We zijn specifiek op zoek naar: algemene informatie Als je dit artikel aan wilt vullen kun je op bewerk klikken om je kennis aan dit artikel toe te voegen. |
