Michael Ansell

Colonel Sir Michael (Mike) Picton Ansell
springruiter
Geboren:	26-3-1905
Nationaliteit:	Engelse
Website:	link naar de website

Biografie

Colonel Sir Michael Ansell was een bijzondere man, een militair en topruiter, die veel voor de paardensport betekend heeft. Hij is geboren in 1905, en in de jaren '30 was hij niet alleen een bijzondere en inspirerende commandant, maar ook internationaal springruiter en polospeler. Samen met andere militairen vormde hij een showteam dat spectaculaire optredens gaf voor publiek. Zo hadden ze een demonstratie waarbij 10 mannen hun zwaard naast elkaar in de grond staken. Dan sprong men te paard over deze rij zwaarden heen. Na elke sprong werd er één zwaard uit de grond gehaald en sprong men over de overgebleven zwaarden. Zo gingen ze door tot uiteindelijk een paard over slechts één in de grond gestoken zwaard sprong. Volgens Ansell zou dit nooit herhaald kunnen worden omdat zij nou eenmaal de tijd en middelen tot hun beschikking hadden om hiervoor te trainen.

Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak werd hij de jongste bevelhebber in het Britse leger. Na verschillende overwinningen kwam er een eind aan zijn voorspoed. Zijn afdeling werd verslagen en de commandant gaf opdracht tot overgave. Vastbesloten te ontsnappen zochten Ansell en een aantal metgezellen onderdak op de zolder van een schuur. Toen er later een andere Engelse afdeling de schuur binnenkwam dachten ze dat de Duitse vijand op zolder zat en openden het vuur. Ansell raakte gewond aan zijn ogen en zijn hand en werd daarna gevangen genomen door de vijand. Hij bracht 3 jaar door in een krijgsgevangenenkamp en onderging pijnlijke en langdurige behandelingen om zijn ogen te redden. Dit is niet gelukt, hij is blind gebleven en alle vier vingers van zijn linkerhand zijn geamputeerd. In de tijd dat hij gevangen zat ontwikkelde hij ideeën om de paardensport bekend te maken bij een groot publiek.

Nadat hij gerepatrieerd was in 1943 pakte hij de paardensport weer op en won al snel prijzen. Op een dag werd hij gevraagd voorzitter te worden van de British Showjumping Association. Onder zijn leiding veranderde de publieke opinie over de paardensport. Hij gedroeg zich zoveel mogelijk alsof hij helemaal niet blind was, zo sprak hij onder andere over het "kijken" van wedstrijden. Hij ontwikkelde een fantastisch geheugen en had een bijzonder talent om te "voelen" wat er om hem heen gebeurde. Hij greep elke gelegenheid aan om de paardensport te promoten en had goed in de gaten dat de springsport zeer geschikt was voor televisie. Hij initieerde de Horse of the Year Show, wat onmiddellijk een groot succes was. Hij wist, ondanks veel tegenstand, voor elkaar te krijgen dat Engeland met een Eventing team meedeed aan de Olympische Spelen in Wembley in 1948. Alhoewel Engeland geen medailles won, was de Hertog van Beaufort zo onder de indruk dat hij Badminton aanbood als toekomstige locatie voor de sport. Dit groeide uit tot een van de mooiste en meest bekende Eventingwedstrijden ter wereld. En al snel wonnen de Engelse teams ook Olympische medailles in de Eventingsport. Ook blies hij de Royal International Horse Show nieuw leven in. In de jaren '50 trok deze zo'n 80.000 man publiek, aangewakkerd door de gouden medaille die Engeland won op de Olympische Spelen in 1952 in Helsinki

Hij was voorzitter van de British Showjumping Association van 1945 tot 1964. Daarnaast werd benoemd tot voorzitter van de British Horse Society, en van de British Equestrian Federation. Ook was hij voorzitter van St Dunstan's, een liefdadigheidsinstelling voor blinde militairen, van 1977 tot 1986. Hij kreeg verschillende Koninklijke titels, waaronder High Sheriff of Devon, Commander of the Order of the British Empire en Knight Bachelor.

Met zijn charisma en overtuigingskracht tilde hij de paardensport naar een hoger niveau en zorgde hij ervoor dat de populariteit bij het publiek enorm steeg. Ruim 20 jaar heerste hij over de hippische wereld en nam feitelijk alle beslissingen. Zijn woord was wet en zijn persoonlijkheid verpletterde alle tegenstand. Hij werd een invloedrijk figuur in zowel de internationale als de landelijke paardensport. "Kolonel Mike" zorgde voor enthousiasme en vertrouwen dat, met hem aan het roer, elke onderneming een succes werd.

In 1970 stierf zijn vrouw Victoria na een lang en pijnlijk ziektebed. 9 maanden later trouwde hij met Eileen, de weduwe van zijn voormalige commandant. 6 maanden later verongelukte Eileen doordat een vrachtwagen de stoep opreed waar zij toevallig liep. Deze zware tegenslagen deden zelfs de vastberadenheid van de sterke Mike Ansell wankelen.

Ansell interesses beperkten zich niet tot de paarden. Hij hield van bloemen en was een fervent zalmvisser, ondanks zijn handicap. Hij trad op in verschillende televisieprogramma's en schreef een aantal boeken waaronder Leopard: the story of my horse.

In 1994 kwam hij te overlijden in Brighton in Engeland.

Foto's

Bronnen, referenties en/of voetnoten

• http://www.independent.co.uk/news/people/obituary-sir-michael-ansell-1426495.html
• http://en.wikipedia.org/wiki/Michael_Ansell
• Leopard: the story of my horse van Michael Ansell