Peesblessure

Let op: Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij twijfel over de gezondheid van je paard altijd een dierenarts!

Een peesblessure is een blessure aan een van de pezen van het paard. Met name pezen in de voorbenen zijn vaak aangetast:

• Tendo interosseus
• Diepe buigpees
• Oppervlakkige buigpees

Oorzaak of etiologie

Een peesblessure kan diverse oorzaken hebben:

1. Overtraining: dit is de meest voorkomende oorzaak van een peesblessure. Door te vaak en te zware trainingen raakt het peesweefsel geïrriteerd en beschadigd. De warmte door de training en door eventuele beenbescherming is volgens de nieuwste inzichten schadelijk voor het peesweefsel.
2. Trauma van buitenaf: door een ongelukje of doordat het paard tijdens een sprong zichzelf aantrapt met een achterbeen, kan een peesblessure ontstaan. Ook door een verkeerde draai, bijvoorbeeld na een sprong, kan een peesblessure ontstaan.

Ziekteverloop of pathogenese

Door het trauma of door de overtraining raken de peesvezels beschadigd en kunnen ruptureren. Meestal is slechts een deel van de peesvezels beschadigd en leidt dit tot ernstige zwelling door oedeem. Dit veroorzaakt veel pijn bij het paard.

Symptomen

• Kreupelheid: vaak is het paard mild tot ernstig kreupel van een peesblessure, maar dat hoeft niet altijd. Zeker in de herstelfase is de kreupelheid vaak al lang verdwenen voordat de pees helemaal hersteld is. Het grote gevaar hierbij is dat de training te vroeg wordt hervat, doordat de kreupelheid al verdwenen is. Doordat niet in alle gebieden van de pees evenveel zenuwen zitten kan de kreupelheid erg meevallen, vergeleken met de schade aan de pees.
• Zwelling van het gebied op de pees.
• Warmte van het gebied rond de pees.

Diagnose

Meestal zal begonnen worden met een algemeen onderzoek en daarna een kreupelheidsonderzoek. Als de bevindingen wijzen in de richting van een peesblessure kan men met behulp van echografie eventuele defecten in het peesweefsel zichtbaar maken. In specifieke gevallen kan ook MRI van betekenis zijn.

Behandeling

Wanneer het vermoeden op een peesblessure bestaat, bel dan de dierenarts en ga de pees afspuiten met koud water. De dierenarts kan door middel van een echografie de pees bekijken en beoordelen.

De verdere behandeling bestaat meestal uit rust, koud afspuiten of koude compressen en stappen over een vlakke, harde ondergrond. Omdat pezen zeer slecht herstellen moet men rekenen op een lange blessuretijd, die kan variëren van 3 maanden tot een aantal jaren. De pees blijft altijd een zwakke plek en de opbouw van de training moet daarom ook zeer geleidelijk gebeuren. Hierbij geldt dat een paard beter een aantal maanden te lang rust kan hebben gehad dan een week te kort. Haast bij een peesblessure is dus ook uit den boze.

Preventie

Beschrijf hier wat de eigenaar kan doen om te voorkomen dat zijn of haar paard deze aandoening krijgt.

Bronnen, referenties en/of voetnoten

Bij dit artikel zijn nog geen bronnen vermeld of is de bronvermelding niet op de juiste manier gebeurd. Als je dit wilt verbeteren kun je op bewerk klikken.

Bij dit artikel ontbreken afbeeldingen. We zijn specifiek op zoek naar: Foto van paard met peesblessure, echobeeld, foto's van behandeling Als je dit artikel aan wilt vullen kun je op bewerk klikken om je kennis aan dit artikel toe te voegen.