Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!
Stap
De stap is de langzaamste gang van het paard. Het is een schrijdende viertaktbeweging, dat wil zeggen dat alle benen onafhankelijk van elkaar worden opgetild en weer worden neergezet. Soms zijn twee en soms zijn drie benen aan de grond. Wanneer je de plaatsing van de benen in een volgorde zet worden de benen als volgt opgetild: linksachter, linksvoor, rechtsachter, rechtsvoor (tripedaal-diagonaal-tripedaal-lateraal). Als je van opzij naar het paard kijkt zou je moeten zien dat de benen op een gegeven moment in een soort V-vorm staan waarbij het achterbeen bij het naar voren plaatsen als het ware het voorbeen verdrijft.
- beenzetting in stap
Fase 1
Fase 2
Fase 3
Fase 4
Fase 5
Fase 6
Fase 7
Fase 8
De stap
De stap is een marcherende gang met een viertakt (vier tempi). De vier benen worden in de stap afwisselend en afzonderlijk opgetild en weer neergezet. De stapbeweging moet door het hele lichaam van het paard vloeien. De benen aan dezelfde laterale zijde vormen herkenbaar een V voor een kort moment.
De volgende soorten stap worden onderscheiden: verzamelde stap, arbeidsstap, middenstap,uitgestrekte stap en vrije stap.
De verzamelde stap
Het in de hand gestelde paard beweegt zich resoluut voorwaarts en blijft daarbij aan het bit. Het paard toont een duidelijke oprichting. De stand van het hoofd nadert de loodlijn. Er wordt een soepel contact met de mond onderhouden. De achterbenen worden goed onder de massa gebracht en het spronggewricht gebogen. De gang van het paard blijft marcherend en energiek met een regelmatige beenzetting. Iedere pas dekt minder terrein en is verhevener dan in de arbeidsstap, doordat alle gewrichten meer gebogen worden en het paard zich duidelijk draagt. De verzamelde stap is korter dan de middenstap of uitgestrekte stap en blijft actief zonder gehaast of onregelmatig te worden.
De arbeidsstap
Het paard beweegt zich monter, regelmatig en ongedwongen voort. Het vertoont een actief en rustig beeld. De stap is gelijkmatig en vastberaden. De ruiter leidt het paard in een constante lichte aanleuning.
De middenstap
Dit is een actieve, regelmatige en ongedwongen door het gehele lichaam vloeiende stap met een middelmatige verruiming en daarbij passende verlenging in de bovenlijn. Het paard gaat energiek en kalm en met gelijke en vastberaden stappen voorwaarts. De achtervoeten worden iets voorbij de afdrukken van de voorvoeten gezet. De ruiter behoudt een licht, soepel, voortdurend en gelijkblijvend contact met de mond van het paard. De middenstap is een gang tussen de arbeidsstap en uitgestrekte stap in.
De uitgestrekte stap
In de uitgestrekte stap dekt het paard zoveel mogelijk terrein, zonder zich te overhaasten en zonder de regelmaat van de beenzetting te veranderen. De stapbeweging moet vooral door het hele lichaam van het paard vloeien. De voorbenen stappen vrij en ruim voorwaarts en de achtervoeten treden duidelijk voorbij de afdrukken van de voorvoeten. De ruiter staat het paard toe zijn hals te verlengen en het hoofd naar voren te brengen, zonder echter het contact met de mond te verliezen. De neus komt hierbij ongeveer tot borst/boeghoogte.
De vrije stap
De vrije stap is een ontspannen gang in rust. De ruiter staat het paard toe zijn hoofd en hals naar voren en naar beneden te brengen tot minimaal horizontale lijn, met een lichte aanleuning.
Veel voorkomende fouten
Door tactfouten kan het voorkomen dat het paard met het ene voor- of achterbeen een kortere pas maakt dan met het andere voor- of achterbeen. Dit wordt ook wel het kort-lang stappen genoemd. Een bevestigde onzuivere stap is vaak erg moeilijk af te leren. Het met de hand afdwingen van een bepaalde halsvorm of halshouding in de stap kan catastrofaal zijn, daar dit al snel leidt tot verstoringen in het stapritme. De grootste onzuiverheid in stap is het tegelijk optillen van het voor- en achterbeen aan dezelfde kant; het lateraal stappen.
Ook paarden met een zogenaamde hanetred worden in de dressuursport niet graag gezien. Dit uit zich dan in de puntentelling op de onderdelen die in de stap getoond worden en in de zuiverheid van de gangen.
Bronnen, referenties en/of voetnoten
C. van Andel, De Eenvoud van de Dresuur, Fontaine uitgevers, 2002
