Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!
Pelham
De pelham maakt net als een stangbit gebruik van een hefboomwerking. Aan beide zijdes van het mondstuk en aan de onderscharen zitten ringen waaraan de teugels bevestigd kunnen worden.
Er zijn twee varianten: de “echte” pelham heeft een ongebroken mondstuk, deze wordt zonder onderlegtrens en bij correct gebruik met twee paar teugels gebruikt. Het bit heeft twee bevestigingsmogelijkheden voor de teugels; aan de bovenkant, op gelijke hoogte met het mondstuk en onderaan de scharen. Trekt de ruiter aan de bovenste teugel, dan werkt het bit in als een trens, dus zonder hefboom. Trekt de ruiter aan de onderste teugel, dan werkt het bit in als een stang. De Pelham moet dan ook altijd gebruikt worden in combinatie met een kinketting. Om gebruik te kunnen maken van deze twee verschillende manier van inwerken moet de Pelham met dubbele teugels gebruikt worden. Zogenaamde "Pelhamriempjes" verbinden de twee bevestigingsmogelijkheden met elkaar en daaraan wordt dan weer een enkele teugel vast gemaakt. Het gebruik van deze riempjes is af te raden, er is dan geen onderscheid meer in inwerking van de "trens" (bovenste teugel) en "stang" (onderste teugel), wat de werking van het bit onnodig vaag en hard maakt.
Een vaak gebruikte variant is de “nep” pelham met een gebroken mondstuk, waarbij de werking vergelijkbaar is met het rijden met een kale stang. Hierbij is er ook sprake van inwerking op de onderkaak.
Een echte pelham met twee paar teugels kan geschikt zijn voor paarden die moeten wennen aan een stang en trens, of paarden die te weinig ruimte in hun mond hebben voor twee mondstukken. De werking van een pelham lijkt zeer op de werking van een stang en trens maar bereikt nooit exact dezelfde fijne afstemming.
