Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!
Schimmel (aandoening)
 |
Schimmel is de meest voorkomende huidaandoening bij het paard. De schimmels kunnen ook besmettelijk zijn voor de mens, het is namelijk een zoönose. Onder de nagels kan iemand de schimmelsporen meebrengen en door bijvoorbeeld krabben aan de huid kan de mens ook schimmelbesmetting krijgen. Wanneer het vermoeden bestaat dat jijzelf schimmel hebt gekregen door een paard, geef dit dan door aan de huisarts.
In de literatuur wordt vaak gesproken over dermatomycose en dermatofytose. Dermatomycose is strikt genomen een schimmelinfectie van de huid die veroorzaakt wordt door een schimmel die niet behoort tot de dermatofyten. In tegenstelling tot dermatofytose, dat verwijst naar een schimmelinfectie van de huid veroorzaakt door een schimmel die wel behoort tot de dermatofyten. In de praktijk worden deze termen vaak door elkaar gebruikt als men praat over schimmelinfecties van de huid. Het is in de meeste gevallen niet bekend om welke schimmel het precies gaat.
Oorzaak of etiologie
Een andere naam is ringworm of dermatophytose. Diverse trichophyton en microsporum-soorten zijn de veroorzakers van huidschimmel. Ziektebeelden die bij de verschillende schimmelsoorten voorkomen zijn niet van elkaar te onderscheiden.
Ziekteverloop of pathogenese
De besmetting ontstaat door contact met materiaal waar schimmel op zit zoals borstels, dekens, dekjes en tuigen. Ook kan het door contact met een ander paard met huidschimmel. Of kan de overdracht gaan door mensenhanden die een paard met schimmel hebben aangeraakt. De infectie kan al op het paard aanwezig zijn, maar zich pas zichtbaar openbaren als het paard tijdelijk verminderde weerstand heeft. Als er nieuwe paarden komen op een bedrijf waar al schimmel aanwezig is, krijgen deze de schimmelbesmetting vaak binnen een maand.
Symptomen
De schimmel is na besmetting na 1 tot 6 weken zichtbaar, maar onder voor de schimmel optimale omstandigheden kan dat al binnen 4 dagen het geval zijn. Het begint meestal met kleine bultjes met opstaande haren die later overgaan in min of meer ronde, kale, schilferende plekken die vanuit het centrum genezen. De aandoening gaat meestal niet gepaard met jeuk. Meestal openbaart de besmetting zich op plaatsen waar het tuig ligt.
Diagnose
Een schimmelbesmetting is vaak goed herkenbaar. Het vermoeden kan bevestigd worden door microscooponderzoek of een kweek die de dierenarts kan uitvoeren.
Behandeling
Verschillende behandelingen zijn mogelijk. Meestal is het voldoende om het paard te wassen met een antischimmelmiddel, bijvoorbeeld Imaverol. Het paard dient drie tot vier maal geheel gewassen te worden met een tussentijd van 3 tot 5 dagen. Het herhalen is nodig omdat niet in één keer alle schimmelsporen gedood worden. Doordat niet alle schimmelsporen met het blote oog te zien zijn, is het erg belangrijk om het gehele paard te wassen. Let er wel op dat het klimaat het wassen van het paard toestaat. Door het wassen verliest een paard een deel van zijn vet- en vuillaag, waardoor een deken nodig kan zijn als het paard buiten staat.
Ook de omgeving van het paard dient grondig gereinigd te worden: borstels, zadeldekken, tuigen en de stal. De stal dient goed gereinigd en vervolgens gedesinfecteerd te worden. Op een goed bedrijf heeft ieder paard zijn eigen tuig en poetsspullen.
Om verspreiding te voorkomen kan men de besmette paarden isoleren. Het is echter zeer lastig om een compleet bedrijf helemaal vrij te krijgen van schimmels en zodoende worden nieuwe paarden door de stalinfectie getroffen. Wanneer huidschimmel een probleem op een bedrijf vormt, is het mogelijk om paarden te vaccineren tegen schimmel. Deze enting kan gegeven worden door de dierenarts en is bekend onder de naam insol. De dierenarts kan concrete adviezen geven over het al dan niet inzetten van deze enting.
Preventie
Beschrijf hier wat de eigenaar kan doen om te voorkomen dat zijn of haar paard deze aandoening krijgt.
Foto's
- Verschillende soorten schimmels
