Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!

Verlichte zit

Uit Bokt

De verlichte zit is de houding die een ruiter aanneemt bij het springen. Deze houding zorgt ervoor dat het paard zo min mogelijk last heeft van de ruiter tijdens de sprong en is ontwikkeld door de Italiaan Frederico Caprilli. Om het rijden in de verlichte zit makkelijker te maken moeten de beugels korter worden gemaakt dan bij de dressuur het geval is. De ruiter gaat ietwat staan in de beugels, klemt de knieën tegen het zadel en brengt zijn bovenlichaam iets naar voren.

De oude springstijl

Tot aan het eind van de 19de eeuw werd een heel andere stijl van springen gehanteerd. De ruiter zat daarbij met lange beugels en ver achterover in het zadel en stak bij het springen de voeten vooruit, om zich bij de landing van het paard na de sprong schrap te kunnen zetten en zogenaamd de voorhand te ontlasten. Men ging er daarbij van uit dat de achterhand veel sterker was om het gewicht van het paard na de sprong te kunnen dragen, dus trok men boven de sprong het hoofd van het paard omhoog, en probeerde op de achterbenen van het paard, of in ieder geval op alle vier benen van het paard te landen. Doordat de ruiter in het zadel bleef zitten kon het paard niet boven de sprong basculeren, de ruiter bleef in de beweging achter en zat hard in de mond. Springen was voor veel paarden zo een erg pijnlijke bezigheid.

Caprilli stijl

Caprilli bestudeerde de springstijl van paarden zonder ruiter vanaf foto's en zag dat ze altijd op hun voorbenen landden. Hij ontwikkelde de houding van de ruiter boven de sprong zodat deze met kortere beugels reed en verder vooroverzat, bij het springen vooral niet in de mond zat en meeging met de beweging van het paard. Op het gedeelte tussen de sprongen en ook bij de landing bleef de ruiter voorover zitten.

Foto's

Bronnen, referenties en/of voetnoten