Hittieten

Eén van de eerste ruitervolken was het Hittietenvolk, een Indo-Europees nomadisch ruitervolk, afkomstig uit Oost-Europa. Zij veroverden rond 2000 voor Christus grote gebieden in Anatolië (nu bekend als Turkije). Ze versloegen de lokale bevolking en stichtten er een patriarchale staat. Hun samenleving was gestructureerd en op de landbouw gericht. Ze hadden wetten om de samenleving te regelen en een eigen godsdienst. Hun economie was gebaseerd op de verwerking van ijzer en de handel erin. Ze waren experts in de fabricage van ijzeren wapens en grote afnemers van die ijzeren wapens waren de Assyriërs, een lokale bevolking.

De strijdwagen

Tekening van een Egyptisch reliëf: Hittieten op een strijdwagen.

Bekend en berucht waren de drie-mans strijdwagens van de Hittieten. In de strijdwagen stonden drie personen: een menner, een schilddrager en een boogschutter. Het tuig waarmee de paarden ingespannen werden, was gebaseerd op het ossenjuk, twee paarden liepen aan weerszijden van een disselboom. De paarden werden gemend met een bit, eerst was dit van hout, later van been en nog later van metaal.

De Hittieten waren de eersten die een handleiding voor het houden van paarden opstelden waarin werd gewezen op het belang van goede voeding. De schrijver Kikkoeli schreef in 1360 voor Christus dat het voeren van graan, luzerne en stro aan te raden was. Ook werd in deze tekst een verband gelegd tussen de voeding en een door de Hittieten toegepaste training om het uithoudingsvermogen van de paarden te verbeteren.

Tijdens de bloei van hun cultuur waren de Hittieten gevreesde tegenstanders: de paarden en de strijdwagens waren te sterk voor de plaatselijke volkeren en daarom groeide het rijk van de Hittieten tot in Noord-Syrie waar ze de hoofdstad van het Tweestromenland of Mesopotamië veroverden.

In de twaalfde eeuw voor Christus echter werden de Hittieten in Anatolië aangevallen door Europese volkeren en eindigde hun beschaving vrij abrupt.

De belangrijkste erfenis van de Hittieten bleef echter de volgende eeuwen nog in gebruik, namelijk de strijdwagen.

Bronnen, referenties en/of voetnoten

• http://www.suyderland.com
• De nieuwe encyclopedie van het paard - Elwyn Hartley Edwards