American Saddlebred

American Saddlebred


Stokmaat:	1.53 - 1.65 meter
Kleur:	alle kleuren
Land van herkomst:	Amerika
Link naar stamboek:	http://www.asha.net

De American Saddlebred is een erg veelzijdig paard met een opvallende en chique verschijning. Het paard beschikt over twee extra gangen. De Slow Gate (een langzame tölt) en de Rack (een snelle, spectaculaire tölt). Een filmpje van de gangen is hier te vinden.

Geschiedenis

De herkomst van de American Saddlebred Horse ligt in Amerika bij de eigenaren van de plantages. Deze mannen zochten een paard waar ze de gehele dag comfortabel op rond konden rijden om hun plantages in de gaten te houden. Door het kruisen van verschillende rassen, waaronder de Narangancett Pacer en de Thoroughbred (Volbloed), is de American Saddlebred Horse ontstaan. Het ras is ook wel bekend onder de naam 'Kentucky Saddler'.

Exterieur

Het hoofd is edel en droog met grote expressieve ogen en grote neusgaten. Het profiel is recht en de oren staan alert. De rug is kort en de croupe is lang, bespierd en breed. De schouder ligt schuin en de voorbenen staan recht onder de schouder. Het beenwerk is hard en droog met kleine voeten. De hals is lang en sierlijk, als een zwanenhals en wordt hoog gedragen. Het gehele voorkomen van het paard is sierlijk en trots. Alle kleuren zijn toegestaan, de meest voorkomende kleuren zijn vos, bruin, zwart en palomino.

Karakter

De American Saddlebred heeft een vriendelijk karakter en is doorgaans erg op mensen gericht.

Gebruik

Het paard wordt in alle disciplines van de sport gebruikt. In Amerika wordt de American Saddlebred vooral gebruikt als showpaard, zowel onder het zadel als aangespannen. Door de extra gangen die het paard bezit en de extreme knieactie die daarbij komt, zijn het spectaculaire shows. Ook is de American saddlebred erg geschikt als recreatiepaard. Door de tölt die het paard bezit, is het een comfortabel paard om te rijden. ^[1] ^[2] ^[3]

Dubieuze trainingmethodes

Om de extreme knie-actie te krijgen die op shows zo gewenst is, moeten de paarden speciaal getraind worden. De paarden kunnen speciale, zwaardere, ijzers krijgen of getraind worden met gewichten om hun voorbenen om de knie-actie te verbeteren. Helaas zijn er ook trainers die verder gaan dan deze 'paardvriendelijke' methodes om een zo spectaculair mogelijke gang te verkrijgen. Er zijn verschillende van dit soort excessen bekend, die ook in Amerika verboden zijn. Trainers die hierop betrapt worden, mogen niet deelnemen aan wedstrijden en shows.

Er wordt gebruik gemaakt van (te) zware gewichten, of kettingen, aan de paardenbenen.
Er wordt gebruik gemaakt van extreem dik beslag ('pads') of beslag dat op gevoelige plaatsen op de paardenhoef (zoals de witte lijn wordt aangebracht.
'Soring', de voorbenen van een paard worden ingespoten met een chemische stof die irritatie en pijn oplevert, hierna wordt het been ingepakt in plastic, waaromheen weer kettingen worden gebonden. De irritatie van de chemicaliën wordt dan verhevigd door de warmte en de kettingen die tegen de pijnlijke plekken aanliggen.

Deze methodes zijn allen gebaseerd op pijn: de paarden zullen door de pijn in hun benen deze sneller en hoger optillen om ze zo kort mogelijk aan de grond te hebben staan.

^[4]^[5]

Staart 'insnijden'

Het is op shows ook graag gezien dat de paarden hun staart erg hoog dragen. Ook dit wordt soms op een paardonvriendelijke manier verwezenlijkt. De bandjes naast de staartwortel die de staart omlaag houden worden doorgesneden, vervolgens wordt de staart voor langere tijd in een koker gedaan die omhoog wordt gezet, zodat de staartwortel in die opgerichte houding zal vergroeien. De verdere functies van de staart blijven wel behouden. Het paard kan zijn staart dus nog wel opzij blijven bewegen om bijvoorbeeld vliegen te verjagen.